Δεν αντέχεται άλλο αυτό το έκτρωμα…

Η εικόνα της… αποκαρδιωτικής ΑΕΚ εμφανίστηκε ξανά στο ΟΑΚΑ και η ήττα ήταν αναπόφευκτη απ’ τον Άρη, αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά τις αδυναμίες του ρόστερ και τον κακό προγραμματισμό που έγινε τόσο το καλοκαίρι, όσο και τον Γενάρη.

Ο χθεσινός αγώνας της ΑΕΚ απέναντι στον Άρη είχε κριθεί τις προηγούμενες μέρες ως σημαντικός για τους Κιτρινόμαυρους, για τη δεύτερη θέση, κάτι όμως που αποδείχτηκε ότι ήταν μόνο στα λόγια και όχι στον… αγωνιστικό χώρο.

Η Ένωση εμφανίστηκε εκτός τόπου και χρόνου, κατώτερη των περιστάσεων, πετώντας στα σκουπίδια ακόμα ένα ημίχρονο, δείχνοντας ακίνδυνη να απειλήσει την εστία του Κουέστα.

Στο δεύτερο μπορεί να ανέβασε απόδοση και να κράτησε την μπάλα, αλλά συνεχίζοντας να μην δείχνει απειλητική, εκτός από μια φάση σε όλο το παιχνίδι (!) που δημιουργήθηκαν οι προσδοκίες στην εστία το Κουέστα, σημαδεύοντας ο Μαχαίρας το δεξί δοκάρι του, με τον Άρη να καταφέρνει σε ένα τόσο κρίσιμο ματς, να πάρει ένα εύκολο διπλό, σκαρφαλώνοντας στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας.

Οι ευθύνες σίγουρα βαραίνουν πολλούς και το έκτρωμα που δείχνει η ομάδα, είναι ευθύνη πολλών, που έστησαν την φετινή ομάδα, αλλά και συνέχισαν στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου να μην την ενισχύουν και αντίθετα να δείχνουν σημάδια… εγκατάλειψης, πετώντας επί της ουσίας “λευκή πετσέτα” στην χρονιά.

Η ΑΕΚ έχει μείνει πίσω στο κυνήγι του τίτλου (εδώ και ενάμιση μήνα), βρίσκεται μέσα στο στόχο του Κυπέλλου, ενώ πλέον με αυτά τα σημάδια εγκατάλειψης, βάζει σε κίνδυνο ακόμα και την έξοδο της στην Ευρώπη, θυμίζοντας ότι φέτος βγαίνουν μόνο τέσσερις ομάδες (μαζί με τον πρωταθλητή) απ’ το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Η Ένωση έδειξε για ακόμα μια φορά ότι έχει αρχίσει να χτίζει με το δεξί χέρι, τρέχει και το γκρεμίζει με το αριστερό, προχωράει σε ακατανόητες κινήσεις εξωαγωνιστικά, που επηρεάζουν τα αγωνιστικά και κανείς πλέον δεν μπορεί να γνωρίζει που πηγαίνει η όλη κατάσταση.

Η ομάδα δείχνει ότι θέλει ολικό ξήλωμα σε όλα τα πόστα και χτίσιμο απ’ την αρχή, αξιολογώντας όλους στη δουλειά τους και κρατώντας τους ικανούς να τρέξουν το “μεγάλο καράβι” που λέγεται ΑΕΚ.

Πλέον, η Ένωση έφτασε στο σημείο μηδέν και θέλει πάση θυσία ΜΟΝΟ πράξεις για να αλλάξει η κατάσταση και όχι λόγια του αέρα, που κανενός το αυτί δεν ιδρώνει και βλέπουμε συνεχώς τα ίδια και τα ίδια.

Το μαχαίρι πρέπει να φτάσει μέχρι το κόκκαλο και να παρθούν αποφάσεις όσο και σκληρές και αν είναι και με ότι κόστος μπορεί να προκύψει, καταλαβαίνοντας πρώτα απ’ όλα όλοι σε τι ομάδα βρίσκονται, σταματώντας τα πειράματα, τα στοιχήματα και τα… λαχεία.