Σταθερά αμυντική τρικυμία

Η Ένωση πληρώνει σε κάθε ματς την κάκιστη αμυντική της νοοτροπία που οφείλεται τόσο σε ατομικές ευθύνες των παικτών, όσο και της διαχείρισης του Καρέρα.

Ακόμη ένα ματς της ΑΕΚ, στο οποίο γίνεται πολύ μεγάλη κουβέντα για την εικόνα των αμυντικών της και της γενικότερης αντιμετώπισης της στο ανασταλτικό κομμάτι.

Προφανώς, ο Μάσιμο Καρέρα χρεώνεται μεγάλο μερίδιο ευθύνης για όσα (δεν) κάνει η ομάδα του στα μετόπισθεν, καθώς τα γκολ είναι καρμπόν δίχως να υπάρξει η παραμικρή διόρθωση από το προπονητικό τιμ, αλλά και οι παίκτες παρουσιάζονται σε κάθε παιχνίδι κατώτεροι των περιστάσεων.

Με βασικότερο πρόβλημα όλων το δεξί άκρο, ένα άκρο που έχει καταλήξει να είναι ανύπαρκτο στην πληθώρα των αγώνων που έχει δώσει φέτος η Ένωση, με τους αντιπάλους να στήνουν διαρκώς πάρτι από εκείνη την πλευρά και να πληγώνεται συνεχώς.

Αυτή την φορά, ο Παουλίνιο έδωσε νέο ρεσιτάλ αμυντικής ανικανότητας, επέτρεψε στον Μπαρτόλο να βγάλει ανενόχλητος δύο σέντρες που κατέληξαν στα γκολ του αντιπάλου, ενώ δεν κατάφερε να ανακόψει καμία επιθετική προσπάθεια των Βολιωτών.

Το πρόβλημα άλλωστε στην συγκεκριμένη θέση δεν είναι κάποια είδηση, καθώς η ΑΕΚ «πονάει» και τρανή απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι ο τρίτος στην ιεραρχία Βασιλαντωνόπουλος έχει μετρήσει τις περισσότερες θετικές εμφανίσεις από τους συνδιεκδικητές της θέσης του.

Η αμυντική τρικυμία δεν σταματά εκεί φυσικά, καθώς ο Σβάρνας συνεχίζει τις απογοητευτικές του παρουσίες, με διαρκή λάθη που δεν διορθώνονται, αλλά διογκώνονται και συνεχώς στερούν βαθμούς από το σακούλι του πρωταθλήματος.

Ακόμη και ο πάντα σταθερός Τσιγκρίνσκι υπέπεσε σε παιδαριώδες λάθος που οδήγησε σε ισοφάριση του Βόλου, όταν και δεν απομάκρυνε σωστά την μπάλα και την διατήρησε ζωντανή εντός της κιτρινόμαυρης περιοχής.