Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε για Καρέρα

Τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση και τα ηχηρά χαστούκια που δέχτηκε η ΑΕΚ στα τελευταία της παιχνίδια, ενεργοποίησαν την αντίστροφη μέτρηση για την αποχώρηση του Μάσιμο Καρέρα από την Ένωση. Μοναδική περίπτωση να σταματήσει το… ρολόι, είναι στα επόμενα 4 ματς, 3 νίκες στο πρωτάθλημα και μια καλή εμφάνιση στην Ευρώπη. Γράφει ο PsyxiaτRos Βαγγέλης Κατσαΐτης

Για ακόμα μια φορά, προπονητής της ΑΕΚ, φτάνει στο σημείο να περπατάει σε “σκοτεινά μονοπάτια” με ελπίδα να βρει το “φως” τόσο για εκείνον, όσο και για την ομάδα του. Αν κάτι σιχαίνομαι στις ποδοσφαιρικές κουβέντες, είναι η προπονητολογία και η… προπονητοφαγία.

Προσωπικά είμαι λάτρης της λογικής του δίνω στον προπονητή τουλάχιστον δύο χρόνια για να μου δείξει εάν μπορώ να επενδύσω πάνω του ή όχι. Φυσικά έχοντας δείξει πιο πριν, ότι μπορεί να οδηγήσει ένα μεγάλο καράβι όπως στην προκειμένη περίπτωση είναι η ΑΕΚ. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να καταλάβεις αν ο τύπος στην άκρη του πάγκου μπορεί ή όχι. Όταν μέσα στον πρώτο χρόνο έχει αξιολογήσει το ρόστερ και έχει βρει τα κενά που υπάρχουν και τον δεύτερο χρόνο του δώσεις ότι πρέπει προκειμένου να βγάλει αυτό που θεωρεί αυτός σωστό, στον αγωνιστικό χώρο.

Προσοχή, σε περίπτωση κακού τελικού αποτελέσματος, δεν σημαίνει πάντα ότι είναι κακός ένας προπονητής, αλλά σίγουρα σημαίνει πως δεν ταιριάζει για τα θέλω της ομάδας. Όπως είναι οι ανθρώπινες σχέσεις, πολλές φορές χρειάζεται κάτι παραπάνω από χρόνος για να δεις ότι τελικά αυτός που θεωρούσες σούπερ, τελικά δεν σου ταιριάζει.

Δείχνει πως δεν της ταιριάζει

Σε μια τέτοια περίπτωση φαίνεται πως έχει βρέθηκε η ΑΕΚ με την περίπτωση του Μάσιμο Καρέρα. Ο Ιταλός στο χρονικό σημείο που εμφανίστηκε, με την Ένωση να ψάχνει σαν τρελή για ένα χέρι να πιαστεί και να σώσει ότι σώζεται από το φιάσκο του Καρντόσο, ενώθηκε με την ομάδα, την ανέβασε επίπεδο και βελτίωσε σε μεγάλο βαθμό την εικόνα της και μάλιστα έφτασε από μια απόφαση εκτός γηπέδων να κριθεί η συμμετοχή της στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ ή όχι.

Το πρόσημο στο τέλος της σεζόν ήταν σίγουρα θετικό και φυσικά η λογική έλεγε, πως σε αυτόν τον προπονητή, (που δεν τον επέλεξα για να μου πάρει το πρωτάθλημα, αλλά για να μου βελτιώσει την ομάδα μου όσο το δυνατόν περισσότερο και από εκεί και πέρα θα βλέπαμε) αξίζει να τους δώσει μια χρονιά ακόμα διότι με φυσιολογικότητα και ενίσχυση με μεταγραφές, πιθανότατα να μου έβγαζε το επιθυμητό αποτέλεσμα και να έβρισκα τον “άνθρωπο” μου.

Βέβαια, υπήρχαν κάποια στοιχεία που έδειχναν πως είχαμε κάποια θεματάκια, όπως ήταν στα ντέρμπι και στα σημαντικά ματς, αλλά πολλοί το απέδωσαν και στην προετοιμασία-ποιότητα του ρόστερ.

Η δεύτερη σεζόν του Καρέρα (και πρώτη ολόκληρη), ξεκίνησε με μια απώλεια ενός τίτλου σε ένα θεωρητικά εύκολο παιχνίδι με τα δεδομένα που υπήρχαν εκείνη την περίοδο και για τις δύο ομάδες του τελικού Κυπέλλου και συνεχίστηκε με μια πρόκριση σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Κάτω, πάνω, αλλά το πάνω ήταν πιο σημαντικό για την ΑΕΚ και το πρεστίζ της ως ομάδα.

Από εκεί και πέρα, ο συνδυασμός, Covid-19, ατυχίας και απουσιών, έφτασαν την ΑΕΚ να έχει όλο της το ρόστερ στην διάθεση του Μάσιμο, στις 22/11 στο ματς με την Λάρισα. Η Ένωση προερχόταν από ένα σούπερ ματς στην Ουκρανία και στο επόμενο ματς ο Καρέρα θα είχε όλα τα όπλα στην διάθεση του.

Με τις επιλογές του στα πρώτα ματς της Ευρώπης και φυσικά σχεδόν σε όλα τα ματς από εκείνο το ματς με την ΑΕΛ μέχρι και σήμερα (εξαίρεση η Τρίπολη που τελικά ήταν για να επιβεβαιώσει τον κανόνα), η ΑΕΚ παρουσίασε κάκιστη εικόνα, αλλοπρόσαλλες επιλογές στην ενδεκάδα και κατά την διάρκεια των αγώνων και φυσικά 2 ντροπιαστικά αποτελέσματα στην Ευρώπη.

Όταν φτάνεις στo Group Therapy, δύσκολα τα πράγματα

Αποκορύφωμα όλων των παραπάνω, ήταν το ματς με τον Παναθηναϊκό, έναν κακό Παναθηναϊκό με πολλά προβλήματα, που έπρεπε να αντιμετωπίσεις μετά και τον τυπικό σου αποκλεισμό από την Ευρώπη.

Ενώ όλοι οι παίκτες έδειξαν να είναι έτοιμοι να “δώσουν απαντήσεις” και να δείξουν επιτέλους άλλο πρόσωπο, τελικά ο κακός Παναθηναϊκός, πήρε άνετο διπλό με την εμφάνιση της ΑΕΚ να σοκάρει πραγματικά και να αποτελεί αποτέλεσμα ντροπή για τον κάθε ΑΕΚτζή, που μπορώ να πω με σιγουριά πως οι περισσότεροι κατάφεραν να κοιμηθούν το βράδυ της Δευτέρας (7/12).

Με όλη αυτή την απογοήτευση που υπάρχει στα Σπάτα και με αυτή την αντιμετώπιση που έχουν προπονητής και παίκτες προς την φανέλα της ΑΕΚ, η κατάσταση δείχνει μη αναστρέψιμη. Θυμίζει όλες τις προηγούμενες αποτυχημένες περιπτώσεις προπονητών του δικεφάλου που έφτασαν στο σημείο να κάνουν group therapy, να μιλήσουν ανοικτά, να μιλήσουν ανδρικά και στο τέλος αφού συμφωνήσουν όλοι πως δεν φταίει κανείς και πως “όλοι θα δώσουμε απάντηση”, τα αποτελέσματα απέδειξαν πως ο προπονητής αποτέλεσε παρελθόν.

Εδώ είμαστε λοιπόν τώρα, σε αυτή την περίπτωση, με τους παίκτες να τα συζητάνε με τον Μάσιμο και να αναλαμβάνουν ευθύνες και να υπόσχονται αλλαγή. Μόνο που όταν ένας προπονητής δεν έχει καταλάβει τι πηγαίνει λάθος και όλοι οι ποδοσφαιριστές δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την εικόνα που έχουν, η κατάσταση έχει φτάσει στο τέλος.

Το πιο απαισιόδοξο κομμάτι στην όλη υπόθεση, είναι πως ο ίδιος ο Καρέρα δείχνει πως έχει χάσει την διάθεση του για να παραμείνει στην ΑΕΚ, δείχνει έναν προπονητή χαμένο στην μετάφραση, με επιλογές και με απαντήσεις που δεν δικαιολογούν τις πράξεις του και αυτό, όσο και να ορκίζονται οι παίκτες, δεν αλλάζει. Όπως και να έχει, ο Ιταλός δείχνει πως μετράει αντίστροφα και ο μοναδικός τρόπος να σταματήσει αυτή η κατάσταση και να γίνει μια νέα αρχή, είναι τα επόμενα 4 αποτελέσματα, ξεκάθαρα.

Αν η ΑΕΚ κάνει μια καλή εμφάνιση στην Αγγλία με Λέστερ, ανεξάρτητα αν χάσει ή όχι και πετύχει το 3 στα 3 με Απόλλων εκτός, Ολυμπιακό εντός και Βόλο εντός, τότε και μόνο τότε ο Καρέρα θα καταφέρει να γυρίσει την κατάσταση και οι ελπίδες για να ανακάμψει η εικόνα της ΑΕΚ θα αυξηθούν. Αλλά μιλάμε πως σε αυτά τα ματς ο Ιταλός θα πρέπει να αντιμετωπίση και να νικήσει για πρώτη φορά τον κακό του δαίμονα, τον Μάρτινς. Δύσκολα τα πράγματα…

ΥΓ1: Σε 12 ντέρμπι η ΑΕΚ με τον Καρέρα στο τιμόνι της, έχει 5 νίκες, 3 ισοπαλίες και μόλις 3 νίκες εκ των οποίων οι 2  με τον μέτριο έως κακό Παναθηναϊκό τις τελευταίες σεζόν και η 3η στην Τούμπα επί του μέχρι τότε αδιάφορου ΠΑΟΚ λόγω της τιμωρίας για την υπόθεση με την Ξάνθη. Αυτά τα αποτελέσματα δεν συνάδουν με την ιδιοσυγκρασία της ΑΕΚ σε καμία περίπτωση. Αρκεί να θυμηθεί κανείς τον Χιμένεθ και αμέσως θα τον πιάσει θλίψη…

ΥΓ2: Θα επανέλθω με κείμενο για τα δύο μεγάλο προβλήματα της ΑΕΚ, όπου και στα δύο έχει μερίδιο ευθύνης ο Ιταλός. Στο ένα περισσότερο και στο άλλο λιγότερο. Φυσικά αναφέρομαι στην τραγική ζώνη άμυνας που έστησε φέτος και δεν έχει μείνει ίδια πάνω από ένα ματς και στην διαχείριση του Πέτρου Μάνταλου που είναι ο πιο σημαντικός ποδοσφαιριστής στο παιχνίδι της ΑΕΚ. Ο τελευταίος, που η αλήθεια είναι αναγκάστηκε να βρει λύση σε αυτό το πρόβλημα, πήρε και το πρωτάθλημα…