«Θα μπορούσα να μιλώ ώρες για τον αείμνηστο Δημοσθένη Πασχαλίδη. Ήταν ο «Σαπόρτα» της ΑΕΚ, όπως τον έλεγαν. Αυτό τα λέει όλα. Έτσι τον αποκαλούσαν όλοι τότε. Ο Ισπανός Ραϊμούντο Σαπόρτα ήταν εκ των κορυφαίων παραγόντων του κόσμου. Ήταν αυτός, που παρέδωσε το Κύπελλο του ’68 στα χέρια του Γιώργου Αμερικάνου. Δικαίως, στη μνήμη του Iσπανού μετονομάστηκε το «Κύπελλο Κυπελλούχων» σε «Κύπελλο Σαπόρτα». Αντιλαμβάνεσθε, λοιπόν, τι μυθικές διαστάσεις για την εποχή είχε αποκτήσει το όνομα Πασχαλίδης. Και όχι μόνο για την εποχή. Δεν νομίζω, ότι υπάρχουν στην Ελλάδα σήμερα παράγοντες με την οξυδέρκειά του».
Και συμπλήρωσε ο κ. Νεσιάδης: «Έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη μας, σε ματς με τη Ζαντάρ, στο Ζάγκρεμπ, όπου προηγούμασταν στην παράταση, θέλει ένα δευτερόλεπτο να λήξει ο αγώνας και ο έφορός μας, ο Δημοσθένης αρπάζει το χρονόμετρο, για να δείξει στους διαιτητές, ότι τελείωσε. Ήταν παθιασμένος με την ΑΕΚ ο Δημοσθένης. Ήταν το «άλφα» και το «ωμέγα» της ΑΕΚ της Δεκαετίας του ’60. ‘Ηταν «Κεφάλαιο» ο Δημοσθένης με το «Κάπα» κεφαλαίο. Όλη η οικογένεια Πασχαλίδη προσέφερε. Ο αδερφός του, στις ΗΠΑ, είχε συμβάλλει καθοριστικά για να έρθει ο πρώτος ομογενής αθλητής, το 1966, ο Μπομπ Μπερνέκος (Βοb Barnek). Εξαιρετικός γκαρντ. Ο πατέρας του Δημοσθένη, εκτελούσε χρέη αρχηγού αποστολής, όταν πήγαμε στο Μεξικό, στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ως ομάδα, το ταξίδι-έπαθλο για την κατάκτηση του Κυπελλούχων, επειδή δεν μπορούσε ο ίδιος. Ήταν ισχυρός οικονομικά για την εποχή ο Δημοσθένης. Είχε εργοστάσιο υποδηματοποιίας στο Μαρούσι. Πάνω απ’ όλα όμως ήταν αυτά, που προσέφερε στην ΑΕΚ, χάρη στο μυαλό του. Επάξια μνημονεύεται για να μαθαίνουν και οι νεότεροι την ιστορία του ένδοξου Σωματείου μας».
*Στη φωτο, διακρίνονται από αριστερά, οι Βασιλειάδης, Λαρεντζάκης, Πασχαλίδης, Δημητριάδης, Τρόντζος, Νεσιάδης (δίπλα, στον Τρόντζο, με το χαμόγελο), Τσάβας, Αμερικάνος, Χρηστέας, Πετράκης.
