Απουσίες, κακή εμφάνιση, τελεία! Προχωράμε…

To αμυντικογενές παιχνίδι της ΑΕΚ κόντρα στον ΠΑΟΚ, σόκαρε τον κόσμο της που δεν είναι καθόλου συνηθισμένος σε κάτι τέτοιο, αλλά το πλάνο του Καρέρα είχε μια λογική, δεδομένων των συνθηκών και των επιλογών που είχε στην διάθεση του. Τα ματς όμως τρέχουν και η πολυτέλεια χρόνου δεν υπάρχει. Γράφει ο psyxiatRos Βαγγέλης Κατσαΐτης

Να ξεκινήσουμε από την κακή εικόνα για να συνειδητοποιήσουμε από την αρχή, ότι συμφωνούμε όλοι. Ξένη η εικόνα της ΑΕΚ για τα μάτια του ΑΕΚτζή. Άλλωστε “ΑΕΚ σημαίνει επίθεση” και σε μια τέτοια εντός έδρας εμφάνιση δεν θα μπορούσε να αποδεχθεί κανείς τέτοια εμφάνιση με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ και γενικά οποιονδήποτε αντίπαλο που δεν ανήκει στις μεγάλες ομάδες της Ευρώπης. Λόγω των αρκετών, σε καίριες θέσεις, απουσιών ο Μάσιμο Καρέρα επέλεξε να “δώσει” την μπάλα στον ΠΑΟΚ με την λογική ότι θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί κάποια αντεπίθεση να πετύχει το γκολ και στην πορεία να κλειδώσει το ματς.

Εξού και η τριάδα στην άμυνα, που όμως με τα μπακ που είχες, ήταν ουσιαστικά… 5αδα διότι κανείς εκ των Παουλίνιο και Μιτάι δεν είχε τα… κότσια να βγει μπροστά και να βοηθήσει στο επιθετικό παιχνίδι. Ναι μεν φουλ μπακ, αλλά δεν… Και αν για τον Μιτάι ήταν απολύτως φυσιολογικό, για τον Παουλίνιο ήταν απογοητευτικό.

Θέλησε να τον κλέψει

Προχωράμε όμως και συνεχίζουμε στο πλάνο του ιταλού, ο οποίος είναι η αλήθεια πως έβλεπε στις επιλογές που είχε ότι η κατοχή μπάλας δεν θα ήταν εύκολη, παρότι το είχε ζητήσει από τους μέσους του. Ανάσες όμως δεν υπήρχαν, οι βοήθειες από τα μπακ όπως είπαμε δεν ερχόντουσαν με αποτέλεσμα το κυνήγι της μπάλας σχεδόν από το πρώτο λεπτό να είναι μονόδρομος.

Το γκολ του Πέρση… “δολοφόνου” έδωσε το δικαίωμα στον Καρέρα να πιστέψει στο πλάνο του και σε συνδυασμό με τις ακίνδυνες γιόμες του αντιπάλου, το σχέδιο φάνταζε εφικτό. Παρόλα αυτά, η ΑΕΚ έδειχνε αδυναμία στο να μπορέσει να φέρει μια αλλαγή στον τρόπο παιχνιδιού της. Και όταν το προσπάθησε, ο Αλμπάνης βγήκε αναγκαστική αλλαγή… Αυτό που μπορούσε να κάνει, αυτό έκανε, μέχρι εκεί.

Στο τέλος, αναμενόμενα, ο ΠΑΟΚ δεν είχε να χάσει κάτι και τα έπαιξε όλα για όλα ο Φερέιρα με αποτέλεσμα να έρθει δικαίως η ισοφάριση και φυσικά εκεί που πήγε να γίνει η ολική ανατροπή και να έχουμε χειρότερες μουρμούρες για… όλη τη χρονιά, ο πραγματικά εξαιρετικός τερματοφύλακας της ΑΕΚ, ο Παναγιώτης Τσιντώτας δήλωσε και πάλι παρών!

Χρόνος (ευτυχώς) για κλάμα δεν υπάρχει

Όπως και να έχει, κάτι οι απουσίες είτε από τους τραυματισμούς, είτε από ανεγκέφαλες ενέργειες, κάτι το πλάνο του Μάσιμο που δεν πίστευε και πολύ σε ότι είχε στα χέρια του για να τολμήσει διαφορετικό σύστημα, η ιστορία έγραψε ισοπαλία και κακή εμφάνιση. Σίγουρα αν έγραφε νίκη και… κακή εμφάνιση, θα είχαμε πανηγύρια και “ιταλικό κλείδωμα” αλλά όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος.

Όπως σε εκείνο το ματς στο μακρινό 1997 όπου τότε η ΑΕΚ ως φιλοξενούμενη απέναντι στον Ολυμπιακό, πραγματικά με όλη την έννοια της λέξης σφυροκοπήθηκε επί 90 λεπτά, αλλά είχε πίσω τον “Ηρωα” (σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής) Ηλία Ατματσίδη και μπροστά τον γνωστό killer… Αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο και αυτή είναι η μαγεία του.

Ο χρόνος όμως αυτή την περίοδο είναι τεράστια πολυτέλεια, η ΑΕΚ έχει μπροστά της να ανέβει τεράστιο βουνό και χρειάζεται άμεση αυτοσυγκέντρωση στον κάθε αντίπαλο, από την λήξη του 90λεπτου του κάθε προηγούμενου αγώνα. Έτσι λοιπόν το ματς με τον ΠΑΟΚ είναι παρελθόν και το ματς με την Μπράγκα είναι το μέλλον…

Εκεί πρέπει η Ένωση να ρίξει το βάρος της, ενόψει της αναμέτρησης με τους Πορτογάλους, προκειμένου μαζί με τους 3 ποδοσφαιριστές που επιστρέφουν και σίγουρα θα δώσουν μια λύση έξτρα για τον Μάσιμο, να βρει το σχέδιο για μια καλή εμφάνιση και ένα θετικό αποτέλεσμα. Δύσκολη αποστολή, αλλά το μυαλό όλων πρέπει να είναι εκεί! Και αν για την ομάδα της ΑΕΚ είναι το αυτονόητο, το ίδιο πρέπει να γίνει και για τον κόσμο της. όλοι μαζί ενωμένοι! Και όσο για τον ΠΑΟΚ, είναι δεδομένο πως φέτος, δεν θα την ξαναβρεί σε αυτή την κατάσταση… Μέχρι τότε όμως, η Μπράγκα και μετά ο ΠΑΣ είναι οι στόχοι και πάει λέγοντας…

ΥΓ1: Φυσικά και οι θλάσεις είναι μεγάλο θέμα στην Ένωση. Σίγουρα το ότι πέφτουν όλοι κάτω σαν τα… κοτόπουλα είναι ανησυχητικό απορίας άξιο, αλλά και εκεί υπάρχει εξήγηση, σύμφωνα με το επιτελείο της ομάδας. Αποφασίστηκε σκληρό πρόγραμμα στην αρχή, προκειμένου σε βάθος χρόνου να βγουν ανάσες και αντοχές μετά τον Γενάρη, σε μια σεζόν που είναι δύσκολη λόγω της περσινής κατάστασης. Θα τα δούμε όλα στο πράσινο χαλί…

ΥΓ2: Μετά το πρώτο 20λεπτο ο Μιτάι πήρε τα πάνω και έδειξε πως έχει πολλά να δώσει.Δεν θα με χάλαγε καθόλου να ανέβει από 3η λύση σε δεύτερη και γιατί όχι από του χρόνου σε πρώτη. Εμπιστεύομαι πολύ σε αυτό τον Μάσιμο…