07.10
10:10

Κρατάει χρόνια αυτή η αρρώστια Πέτρο, δυστυχώς…

Advertisement

Στο σβήσε, γράψε τόσες μέρες, με τις σκέψεις ανάκατες, χωρίς πολλά νεύρα πλέον, αποφάσισα ότι δεν με ενδιαφέρει τελικά τι θα «ακούσω» από αυτά που θα γράψω παρακάτω. Όχι για τον Μάνταλο, αλλά για τον κάθε Μάνταλο που αναγκάζεται να ακούσει τη… «γνώμη» του καθενός που ξεχνάει ότι απέναντί του έχει έναν άνθρωπο, πρώτα από όλα. Στον PsyxiatRo… επειγόντως η Πένυ Μακρή.

Ήταν μια Κυριακή δύσκολη, ξεκίνησε στραβά και αποτελειώθηκε. Δεν εχω διαθεση να αναφερθώ στα αγωνιστικά, ειδικά στη Βασίλισσα. Με στεναχώρησε περισσότερο από την ήττα στο Περιστέρι, η οποία ok, ήταν απλά μια ήττα, θα μπορούσε να συμβεί μια οποιαδήποτε στιγμή, άλλωστε ΑΕΚ ΕΙΣΑΙ, τα ξέρουμε αυτά, τα έχουμε ξαναζήσει κλπ κλπ….

Ο τραυματισμός του Γκαρσία υποσκίασε τα πάντα, αν ρωτάς την άποψή μου κι αυτό, γιατί σε αυτόν τον παίκτη είδαμε την ελπίδα μιας πραγματικά to the point μεταγραφής που μπορεί να αλλάξει τη ροή των πραγμάτων.

Τέλος πάντων, είπα δεν θα ασχοληθώ με τα αγωνιστικά κι αυτό γιατί περισσότερο έχω πληγωθεί από μια νοοτροπία την οποία σιχαίνομαι και είναι και ένας από τους λόγους που σε αυτά τα λίγα ή πολλά χρόνια (δεν θα το κρίνω εγώ) που ασχολούμαι με τις ομάδες, αγαπάω να στηρίζω τους «αδύναμους», τα «αουτσάιντερ», αυτούς που δεν είναι ντίβες, εκείνους που αποτελούν μόνιμα την εύκολη λεία για όλα τα στραβά κι ανάποδα που μπορούν να συμβαίνουν στην ΑΕΚ, στο σπίτι του καθενός, στη ζωή του καθενός, στον καιρό, στον κόσμο…

Ένας από αυτούς είναι ο Πέτρος Μάνταλος. Ούτε αδύναμος, ούτε αουτσάιντερ, ούτε τίποτα. Απλά η εύκολη λεία, ο παίκτης που είτε κάνει κάτι καλό, είτε κάνει κάτι στραβό αναγκάζεται να απολογηθεί για όλα τα στραβά κι ανάποδα αυτού εδώ του κόσμου. Γιατί μπορεί το πέναλτι με τη Βόλφσμπουργκ να ήταν ίσως το σημαντικότερο της ζωής του και το έχασε, αλλά η συμβολή του στο ματς πχ με τον Παναιτωλικό δεν ήταν δα και σπουδαίο πράγμα. Σύγκριση χωρίς καμία λογική. Απλά λόγια, γιατί τον λένε Μάνταλο, δεν είχε πατέρα τον Λιβάγια για να τον λένε Πέτρο Λιβάγια ή τον Ολιβέιρα για να τον λένε Πέτρο Ολιβέιρα, ή όποιον άλλον θέλετε τέλος πάντων για να μην τον αγγίζει κανείς και τίποτα. Τον λένε Πέτρο Μάνταλο, φοράει το περιβραχιόνιο (θέλει δεν θέλει) και ό,τι και να γίνει θα έχει πάντα μερίδιο ευθύνης…

Και ναι, έχει ευθύνη για το πέναλτι, έχει ευθύνη για την παιδική κόκκινη στο Περιστέρι, αλλά δεν έχει ευθύνη γι αυτήν τη χρόνια αρρώστια που υπάρχει στο κεφάλι ορισμένων, οι οποίοι ξεχνάνε ότι απέναντί τους έχουν πρώτα από όλα έναν άνθρωπο. Που έχει μάνα και πατέρα, έχει ψυχή και φορά τη φανέλα με τον Δικέφαλο στο στήθος. Δεν με νοιάζει αν είναι δημόσιο πρόσωπο και εκτίθεται. Δεν με νοιάζει να ακούσω ότι παίζει μπάλα στην ΑΕΚ και πρέπει να δέχεται την κριτική.

Η κριτική είναι αποδεκτή σε λογικά πλαίσια, όχι με καρκίνους, κατάρες και ευχές για τα χειρότερα στη ζωή και την υγεία του άλλου. Όχι για τον Μάνταλο, αλλά για τον καθένα. Αυτή η αρρώστια δηλητηριάζει τον αθλητισμό, αυτή η νοοτροπία υποτιμά την ανθρώπινη λογική.

Λες και ο Μάνταλος ήθελε να χάσει το πέναλτι ή πήγε επίτηδες να πάρει την κόκκινη στο ματς με τον Ατρόμητο. Δεν ήθελε στο Περιστέρι να δώσει το 100% για να ευχαριστήσει πρώτα από όλα την ομάδα και τους συμπαίκτες του και μετά την πλειοψηφία του κόσμου για τη στήριξη.  Ή γουστάρει να είναι μόνιμα ο σάκος του μποξ για ορισμένους. Ή να γνωρίζει πώς ότι και να γίνει, είτε τα κάνει σωστά είτε τα κάνει λάθος, θα είναι πάντα ανάμεσα σε εκείνους που φταίνε. Ή να διαβάζει ότι πρέπει να πάει σε ψυχολόγο για να λύσει τα ψυχολογικά του προβλήματα.

Να ακούει για τη μάνα του, για τον πατέρα του, για την οικογένειά του, για τα πόδια του, τους χιαστούς του και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Μιλάμε για παίκτη της ΑΕΚ. Ποδοσφαιριστή της, με το έμβλημα πάνω στην καρδιά του. Μιλάμε για έναν άνθρωπο, που δεν έχει προκαλέσει, δεν έχει απαντήσει, δεν έχει «χρεώσει» την ομάδα, έχει τιμήσει τη φανέλα της και έμεινε σε αυτήν, θέλοντας και μη τελικά, για να δέχεται έναν άνισο και κυρίως «άρρωστο» πόλεμο.

Είναι αποδεκτό να μην θες έναν παίκτη στην ομάδα, είναι αποδεκτό να του κάνεις κριτική, αλλά δεν είναι επ ουδενί αποδεκτό να τον προσβάλεις σαν άνθρωπο και να εύχεσαι τα χειρότερα για τη ζωή του. Είναι εκεί γιατί κάποιοι τον επέλεξαν να είναι. Στην τελική αυτός είναι, με τα καλά του και τα κακά του, ζήτα ευθύνες αλλού για το ότι ο Μάνταλος και ο κάθε Μάνταλος που δεν σου αρέσει παίζει με τη φανέλα της ΑΕΚ μας. Μπορείς;

Ο Μάνταλος θα μπορούσε να είναι ο αδερφός σου, ο κολλητός σου, θα μπορούσες να ήσουν εσύ. Αλλά δεν μπήκες ποτέ στη διαδικασία να σκεφτείς πώς θα ένιωθες αν άκουγες κάποιον να σου λέει «μακάρι να πάθεις χιαστούς ξανά», το πιο light από όλα όσα έχουν γραφτεί και ειπωθεί. Δεν σκέφτηκες ποτέ πως αν ήταν το παιδί σου θα ήθελες να μπεις μέσα στο σπίτι του καθένα που καταριέται και να τον τιμωρήσεις με τα ίδια σου τα χέρια. Δεν σκέφτηκες ποτέ πώς θα ήταν να ήσουν εσύ στη θέση του… Και αυτό είναι που δυστυχώς συμβαίνει στις μέρες μας. Δεν μας νοιάζει τι συμβαίνει δίπλα από τη μύτη μας. Δεν μας νοιάζει τι επιπτώσεις μπορεί να έχει συμπεριφορά μας. Δεν σεβόμαστε τον διπλανό… Δεν πάει να πνιγεί ε;

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ VIDEO

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ AEK1924 ΚΑΙ ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ

Όλα τα νέα της ΑΕΚ στο Google News

Κάνε Like στην σελίδα του AEK1924 στο Facebook

Κάνε follow το AEK1924 στο Instagram

Παρακολούθησε τις εκπομπές και τα βίντεο του AEK1924 με ένα subscribe στο YouTube

Βρείτε το AEK1924 στο TikTok

Ακολούθησε το AEK1924 στο Twitter

Advertisement