Παυλής: «Με βοήθησε πολύ η παρουσία μου στην ΑΕΚ»

Ο αγαπημένος της κερκίδας, Μιχάλης Παυλής μίλησε στο «koutitispandoras» για τα προβλήματα υγείας και τις κρίσεις που αντιμετώπιζε από τα 20χρόνια του, ενώ αναφέρθηκε στη μεγάλη συνεισφορά της δουλειάς του στις ακαδημίες της ΑΕΚ.

«Πολλές φορές αναρωτιέμαι τι θα γινόταν, αν δεν είχα σταματήσει», αναρωτιέται ο παλαίμαχος επιθετικός της ΑΕΚ, στο αφιέρωμα της σελίδας στους αθλητές με σκλήρυνση κατά πλάκας.

Στη συνέντευξη αναφέρεται, μαζί με τον Άλκη Καλλιακμάνη, στην περίοδο που αντιμετώπισε το πρόβλημα υγείας αλλά και την μετέπειτα πορεία του ως προπονητής, η οποία και τον βοήθησε πάρα πολύ.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του Παυλή και του Καλλιακμάνη:

Αρχικά, ο Άλκης Καλλιακμάνης θυμάται: «Ήταν τέλη Απριλίου – αρχές Μαΐου του 2010 όταν ο ποδοσφαιριστής μου παραπονέθηκε στο ιατρείο της ομάδας για μη τυπικά συμπτώματα στο αριστερό του πόδι όπως μούδιασμα, στιγμές που ένιωθε να τον τρυπούν βελόνες, δεν είχε αίσθηση ή το αισθανόταν «βαρύ», ενώ ένιωθε και μια ανεξήγητη συνολική κόπωση. Αν και αρχικά πίστεψα ότι είχε να κάνει με κάποιο πρωτοεμφανιζόμενο πρόβλημα στη μέση του, όταν τον εξέτασα, τα ευρήματα ήταν πολύ διαφορετικά από μια απλή οσφυαλγία και πολύ γρήγορα, μέσα σε μερικές ημέρες, υποβλήθηκε σε πλήρη έλεγχο σε συνεργασία με τον Νευρολόγο και το Νοσοκομείο που υποστήριζε την ομάδα.

Ο απεικονιστικός έλεγχος επιβεβαίωσε την κλινική υποψία μας και διαπιστώθηκε ότι η υποκείμενη νόσος ήταν η πολλαπλή σκλήρυνση ή σκλήρυνση κατά πλάκας, όπως είναι επίσης γνωστή. Η διάγνωση ετέθη πολύ γρήγορα – να σημειώσω ότι ακόμη και σήμερα λόγω των μη τυπικών συμπτωμάτων, υπάρχουν περιπτώσεις αθλητών που τέθηκε διάγνωση μετά από μήνες με διαφορετικές συνέπειες σε κάθε περίπτωση»

Ο Μιχάλης Παυλής ανακάλυψε ότι πάσχει από σκλήρυνση στα 20 του. Φορούσε τη φανέλα της ομάδας που λάτρευε, της ΑΕΚ, η οποία τότε περνούσε μια δύσκολη περίοδο αγωνιστικά και διοικητικά. Ο Άλκης Καλλιακμάνης θυμάται: «Ήταν τέλη Απριλίου – αρχές Μαΐου του 2010 όταν ο ποδοσφαιριστής μου παραπονέθηκε στο ιατρείο της ομάδας για μη τυπικά συμπτώματα στο αριστερό του πόδι όπως μούδιασμα, στιγμές που ένιωθε να τον τρυπούν βελόνες, δεν είχε αίσθηση ή το αισθανόταν «βαρύ», ενώ ένιωθε και μια ανεξήγητη συνολική κόπωση.

Αν και αρχικά πίστεψα ότι είχε να κάνει με κάποιο πρωτοεμφανιζόμενο πρόβλημα στη μέση του, όταν τον εξέτασα, τα ευρήματα ήταν πολύ διαφορετικά από μια απλή οσφυαλγία και πολύ γρήγορα, μέσα σε μερικές ημέρες, υποβλήθηκε σε πλήρη έλεγχο σε συνεργασία με τον Νευρολόγο και το Νοσοκομείο που υποστήριζε την ομάδα. Ο απεικονιστικός έλεγχος επιβεβαίωσε την κλινική υποψία μας και διαπιστώθηκε ότι η υποκείμενη νόσος ήταν η πολλαπλή σκλήρυνση ή σκλήρυνση κατά πλάκας, όπως είναι επίσης γνωστή. Η διάγνωση ετέθη πολύ γρήγορα – να σημειώσω ότι ακόμη και σήμερα λόγω των μη τυπικών συμπτωμάτων, υπάρχουν περιπτώσεις αθλητών που τέθηκε διάγνωση μετά από μήνες με διαφορετικές συνέπειες σε κάθε περίπτωση».

Ο Μιχάλης Παυλής προσθέτει: «Εγώ το έμαθα τυχαία, 20 μέρες μετά τις εξετάσεις, από τον γιατρό μας τον Άλκη. Είχα πάει διακοπές στην Κρήτη και συναντηθήκαμε τυχαία σε μια παραλία και μου είπε τι έχω. Δεν ήξερα τι ακριβώς  είναι αυτό. Έπρεπε να μπω στο internet και να ψάξω για να καταλάβω. Επτά χρόνια τώρα, όμως, δεν έχω πάθει ούτε μισή κρίση. Στην ΑΕΚ την τελευταία χρονιά είχα τρεις κρίσεις.

Αυτό ξεκινάει αν καταπονείς τον εαυτό σου και κάνεις παραπάνω πράγματα από αυτά που μπορείς  να δώσεις. Αποφάσισα να σταματήσω μετά από μια σοβαρή κρίση, η οποία δεν βγήκε προς τα έξω. Ήταν μια μέρα πριν τα Χριστούγεννα. Την πρώτη Ιανουαρίου ανακοίνωσα την απόφαση, έχοντας περάσει μερικές πολύ δύσκολες μέρες».

Ο Μιχάλης Παυλής τονίζει: «Αυτό που θα σου πω είναι πέρα για πέρα αλήθεια, αν δεν έμενα στην ΑΕΚ, αν δεν ξεκινούσα να δουλεύω με τα παιδιά, να είμαι καλά με τον εαυτό μου, να πατάω γήπεδο, να είμαι στην ομάδα που αγαπώ, δεν ξέρω πώς θα είχε καταλήξει η φάση, αλήθεια στο λέω.

Με βοήθησε πάρα πολύ το ότι ήμουν στην ΑΕΚ. Βάζω κάποιες φορές τον εαυτό μου να σκεφτεί τι θα γινόταν αν δεν σταματούσα το ποδόσφαιρο στην ΑΕΚ. Ευτυχώς έμεινα στην ομάδα και οι άνθρωποί της με βοήθησαν δίνοντάς μου ένα πόστο».