Κεδέρης: «Ως αντίπαλος της ΑΕΚ, τραγουδούσα κι’ εγώ τα συνθήματα των ΑΕΚτζήδων!»

Ο Χρήστος Κεδέρης παραχώρησε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι ως αντίπαλος της ΑΕΚ ήθελε να… νικήσει, αλλά τύχαινε να τραγουδάει κι’ αυτός τα συνθήματα των φίλων της Ένωσης, ως γνωστός για τα κιτρινόμαυρα αισθήματα του.

Αναλυτικά όσα είπε ο Χρήστος Κεδέρης στον σπουδαστή του ΚΑΡ Μάνο Φουστανάκη:

Είσαι στην καλύτερη φάση της καριέρας σου. Διεκδικείς το double στην Ελλάδα, ενώ στην Ευρώπη είστε στους 8 του Challenge Cup. Όταν υπέγραφες στην ομάδα το καλοκαίρι τα φανταζόσουν όλα αυτά;

“Όταν μιλάμε για ομάδες όπως ΑΕΚ και Ολυμπιακό ξέρεις ότι θα πρωταγωνιστούν. Είμαστε σε πολύ καλό δρόμο, αλλά θεωρώ πως σαν ομάδα έχουμε να δώσουμε πάρα πολλά πράγματα ακόμα. Στο challenge cup η κλήρωση ήταν δύσκολη, καθώς η Ποτάισα είναι μια ομάδα που κατέκτησε το τουρνουά πρόπερσι. Εμείς όμως βλέπουμε την κάθε διοργάνωση ξεχωριστά πιστεύω πως όλα είναι στο χέρι μας. Αν έχουμε υγεία, και μείνουμε πιστοί στο πλάνο μας τότε είμαστε πολύ κοντά στο treble. Είναι κάτι το οποίο το πιστεύουμε. Δεν υπάρχει τίτλος που τον αφήνουμε λίγο “έξω”. Διεκδικούμε και τα 3 τρόπαια”.

Πόσο βοήθησε ο μεγαλομέτοχος του συλλόγου ο κ.Παπασταμάτης προκειμένου να ολοκληρωθεί αυτή η μεταγραφή;

“Ο κ.Παπασταματής βοήθησε πάρα πολύ δίνοντας αρκετά χρήματα στον Ολυμπιακό. Έγώ απο μέρος μου “τρέφω κιτρινόμαυρα” συναισθήματα με αποτέλεσμα όλα να γίνουν πιο εύκολα”.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ήταν καλοκαίρι του 2017, ήσουν είδη πρωταθλητής Ελλάδος με την ομάδα του ΙΕΚ Ξινή, και ξαφνικά η ομάδα διαλύεται και μετατρέπεται σε Ολυμπιακό. Τι ήταν το πρώτο πράγμα που σου πέρασε από το μυαλό;

“Εκείνη την σεζόν είχα παίξει σε πάρα πολλούς αγώνες. Για τα δικά μου στάνταρ ατομικά δεν πήγα όπως θα ήθελα, καθώς τις 2 προηγούμενες χρονιές είχα βγει 2ος και 3ος σκορερ αντίστοιχα. Έκανα ένα ραντεβού με τον προπονητή ο οποίος έδειχνε να μην με εμπιστεύεται. Μου πρότεινε μείωση στο οικονομικό κομμάτι, και γενικά δεν προσπάθησε ποτέ να κρατήσει στην ομάδα. Μάλιστα μου είπε πως μπορώ να κοιτάξω την επόμενη ομάδα της καριέρας μου σαν ελεύθερος παίκτης”.

Θεωρείς πως αδικήθηκες από όλη αυτήν την κατάσταση;

“Νομίζω πως δεν σε αδικούν στον πρωταθλητισμό. Ειδικότερα όταν μιλάμε για ομάδες όπως ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, και Ολυμπιακός. Είμαι της άποψης πως ότι αξίζεις παίρνεις. Αυτό δεν ξέρεις πότε θα γίνει. Μπορεί να συμβεί σε 1, μπορεί να συμβεί και σε 2 χρόνια. Θα έρθει όμως. Ότι αξίζεις θα το πάρεις”.

Για 2 χρόνια αγωνιζόσουν με την ομάδα του Δούκα με υποσχετική. Πόσο δύσκολο ήταν όλο αυτό;

“Πρίν πάω στον Δούκα είχα συμφωνήσει με τον ΠΑΟΚ σε όλα. Είχε δείξει πολύ ενδιαφέρον και παραλίγο να ανέβω στην Θεσσαλονίκη να βρω σπίτι. Όμως σε όλη αυτήν την ιστορία υπήρχε ένας αστάθμητος παράγοντας που με είχε “δεμένο” επί της ουσίας. Μου είπε πως μπορούσα να πάω σε όποια ομάδα ήθελα εκτός του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ καθώς ήταν άμεσοι διεκδικητές του τίτλου. Έτσι βρήκα έναν γνώριμο, τον Κώστα τον Μπούνα που με εμπιστεύτηκε και πήγα στον Δούκα. Όμως είναι τέτοιο το άθλημα, που αν δεν ανήκες στις 3 πρώτες ομάδες, τότε τα πράγματα είναι δύσκολα”.

Όταν εννοείς δύσκολα;

“Κοίτα, εγώ έχω κάποιους φίλους στην Κέρκυρα που αμείβονται  με 900 ευρώ. Λεφτά που κακά τα ψέματα στην σύγχρονη εποχή δεν τα βρίσκεις και εύκολα. Με αυτές τις συνθήκες μπορείς να ζήσεις μόνο από το Χάντμπολ. Αλλά σαφώς και υπάρχουν ομάδες που δεν μπορούν να σου παρέχουν αυτήν την οικονομική δυνατότητα”.

Πριν φορέσεις την φανέλα της ΑΕΚ, πως ήταν να αγωνιζόσουν κόντρα στον σύλλογο που υποστηρίζεις από μικρό παιδί;

“Η αλήθεια είναι πως είχα μια περίεργη σχέση με τους ΑΕΚτζήδες. Ξέρανε πως είμαι ΑΕΚ, αλλά εγώ είμαι επαγγελματίας και θέλω πάντα να κερδίζω. Γι αυτό άλλωστε παίζω, για να νικάω. Δεν σου κρύβω πως ορισμένες φορές τραγουδούσα κι εγώ τα συνθήματα των ΑΕΚτζήδων”.

Πως ήταν το πρώτο σου παιχνίδι με την φανέλα της ΑΕΚ;

“Ήτανε ένας αγώνας ενάντια στην Κέρκυρα που το γήπεδο είχε πολύ κόσμο. Ήταν κάτι πολύ όμορφο. Τις προηγούμενες ημέρες είχα δεχθεί πολλά μηνύματα που μου ανέβασαν την ψυχολογία. Στην ΑΕΚ γενικότερα ο κόσμος εμάς τους αθλητές μας “λατρεύει”. Είναι κάτι που συμβαίνει μόνο με αυτήν την ομάδα. Είσαι τυχερός όταν ανήκεις σε αυτόν τον σύλλογο”.

Ο κόσμος της ομάδας είναι συναισθηματικά δεμένος με το τμήμα του Χάντμπολ, ειδικά με την ομάδα της τριετίας 2011-13. Θεωρείς πως η τωρινή ομάδα έχει κοινά στοιχεία με την τότε;

“Εκείνες τις χρονιές η ΑΕΚ στα τμήματα του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ δεν βίωνε και τις καλύτερες της περιόδους, με αποτέλεσμα ο κόσμος της ομάδας να “πιαστεί” από κάπου. Η τωρινή ομάδα είμαστε πιο… επαγγελματίες από τα άλλα παιδιά. Τότε τα πράγματα ήταν διαφορετικά καθώς δεν υπήρχε η τωρινή διοίκηση με αποτέλεσμα τα οικονομικά του συλλόγου να είναι λίγο… ρευστά. Δικαίως έχουν το παρατσούκλι “μάγκες”. Όμως και εμείς που αγωνιζόμαστε αυτήν την περίοδο με την φανέλα του συλλόγου τα δίνουμε όλα για το έμβλημα. Από την αρχή της χρονιάς όλοι είμαστε “διψασμένοι”. Αυτό θα έλεγα πως είναι το κοινό. Απλά εμείς έχουμε την τύχη να έχουμε κάποια πράγματα που η τότε ομάδα δεν τα είχε”.

Στα αποδυτήρια υπάρχουν αθλητές όπως ο Γιάκομπσεν, ο Μπουνέτα και ο Χόγκας. Πως είναι η συναναστροφή μαζί τους;

“Όλοι τους είναι καλά παιδιά. Το θέμα είναι η συναναστροφή με τον Νάτσο Μόγια που στο παρελθόν έχει αγωνιστεί Τσάμπιονς Λίγκ, ή και τον Πλάθα. Ο περισσότερος κόσμος δεν αναφέρεται σε αυτούς τους 2. Έχουμε να πάρουμε πράγματα από αυτούς, αλλά κι αυτοί έχουν να πάρουν από εμάς. Εμείς τους δίνουμε την κουλτούρα και την… μαγκιά μας, το λεγόμενο Ελληνικό ταμπεραμέντο. Σκέψου ότι όταν αυτοί αγωνίζονται στην Μπουντεσλίγκα όλα είναι μια παράσταση. Μπαίνουν αγωνίζονται για 1 ώρα και τέλος. Εδώ όταν παίζουμε ενάντια σε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ χρειάζεται και λίγο… τσαγανό”.

Τι γλώσσα μιλάτε μεταξύ σας στα αποδυτήρια;

“Κυρίως Αγγλικά. Ο προπονητής μας δίνει εντολές στα Αγγλικά. Από εκεί και πέρα μαθαίνουν οι ξένοι λίγα Ελληνικά, εμείς λίγα Ισπανικά προκειμένου να είναι πιο εύκολη η επικοινωνία”.

Στην θέση που αγωνίζεσαι(αριστερός εξτρέμ) υπάρχει ο αρχηγός της ομάδας ο Διονύσης Γεωργιάδης. Πως θα χαρακτήριζες την συνεργασία μαζί του;

“Με τον Διονύση έχουμε πολύ καλές σχέσεις. Πριν έρθω στην ΑΕΚ είχαμε έντονο το στοιχείο του ανταγωνισμού ανάμεσα μας, καθώς και οι 2 θέλαμε να κερδίσουμε. Θεωρώ πως έχω να πάρω πράγματα από τον Διονύση καθώς είναι ένα πολύ κάλο παιδί. Είναι ένας παίκτης που έχει δώσει πάρα πολλά στον σύλλογο”.

Φαντάζεσαι τον εαυτό σου κάποια μέρα να είναι ο αρχηγός της ομάδας;

“Είναι νωρίς ακόμα για κάτι τέτοιο. Δεν ξέρεις πως θα είναι τα πράγματα στο μέλλον. Σίγουρα θα ήταν κάτι πολύ όμορφο, αλλά στην ομάδα υπάρχουν και άλλα παιδιά που ιεραρχικά το αξίζουν παραπάνω από εμένα”.

Ποιο είναι το κλειδί της φετινής ΑΕΚ. Πέρα από το ότι διαθέτει πολύ καλούς παίκτες

“Το κλειδί της φετινής ΑΕΚ είναι το προπονητικό της staff. ο Μίμης, ο Καφάτος, ο Αλβανός. Νομίζω ξεκάθαρα αυτό μπαίνει 1o και μετά όλα τα υπόλοιπα”.

Η ΑΕΚ θα μπορούσε να σταθεί στο ΕHF;

“Με την φετινή ομάδα θα μπορούσε. Δηλαδή στους ομίλους θα μπορούσε να σταθεί. Για επόμενη φάση δεν ξέρω, διότι δεν γνωρίζεις με ποια ομάδα θα κληρωθείς. Του χρόνου που δεν θα υπάρχει Challenge Cup θα δούμε που θα είναι η ομάδα”.

Στην ΑΕΚ βρήκες ένα γνώριμο πρόσωπο, τον Δημήτρη Δημητρούλια. Έναν προπονητή που έχει συνυπάρξει στο παρελθόν και που είναι ο μοναδικός Έλληνας τεχνικός που έχει κατακτήσει το Challenge Cup. Τι σημαίνει αυτός ο προπονητής για εσένα;

“Είναι με διαφορά ο καλύτερος προπονητής που έχω συνεργαστεί. Από τότε που ήμασταν μαζί στο Άργος έχουμε αλλάξει και οι 2. Το καλοκαίρι και αυτός έπαιξε ρόλο στην μεταγραφή μου καθώς… πίεσε τον κ.Παπασταμάτη. Από την αρχή της χρονιάς μου δείχνει εμπιστοσύνη και γι αυτό προσπαθώ κάθε μέρα με “σκληρή” δουλειά να το ανταποδίδω”.

H παρουσία ενός σπουδαίου αθλητή όπως ο Αλέξης Αλβανός στο προπονητικό τιμ της ομάδας πως λειτουργεί για εσάς;

“Εγώ με τον Άλεξ έχουμε ξαναπαίξει μαζί. Είναι ένας παίκτης, γιατί ουσιαστικά σαν παίκτη τον βλέπω ακόμα και όχι τόσο σαν προπονητή, που καμιά φορά όταν μπαίνει και κάνει προπόνηση προσπαθεί να σε περάσει. Αυτό μας δίνει έξτρα κίνητρο. Σαν προπονητής η βοήθεια του είναι πολύτιμη και είναι ένας άνθρωπος που εκτός από του ότι είναι αξιοσέβαστος από τον κόσμο έχει μια αύρα που σε μετατρέπει σε καλύτερο παίκτη. Είναι ένας αθλητής παράδειγμα προς μίμηση”.

Στο φετινό πρωτάθλημα η ΑΕΚ έχει μόλις 1 ήττα από τον Διομίδη, την ομάδα που θα αντιμετωπίσει στον τελικό του κυπέλλου. Θεωρείς πως αυτή η ήττα θα λειτουργήσει θετικά για εσάς ενόψει του τελικού;

“Χάσαμε, αλλά όλος ο οργανισμός λειτούργησε σαν να μην έγινε ποτέ. Πριν αγωνιστούμε στο Άργος είχαμε κάνει 1 μεγάλη και απαιτητική νίκη επί της Ντράμεν και γυρίσαμε όλοι στο ξενοδοχείο “αδειασμένοι”. Αυτό δεν συμβαίνει στην Ελλάδα πλην ελάχιστων εξαιρέσεων. Σκέψου ότι γυρίσαμε Αθήνα Δευτέρα μεσημέρι, και την Τετάρτη παίζαμε εκτός έδρας με τον Διομίδη. Η αντίπαλη ομάδα ήταν πιο ξεκούραστη, είχε περισσότερο χρόνο να προετοιμαστεί και να μας “διαβάσει” με αποτέλεσμα να μας κερδίσει. Δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια, αλλά εάν εμείς είχαμε τον αντίστοιχο χρόνο θα κερδίζαμε με 6-7 γκολ διαφορά. Η εποχή Παπασταμάτη δεν έχει τίτλο και εμείς πρέπει να τον δώσουμε. Στον τελικό θα μιλήσει ο εγωισμός μας και αυτό θα φανεί μέσα στο γήπεδο. Θα μπούμε όλοι με το μαχαίρι στα δόντια προκειμένου να φέρουμε την κούπα στην ΑΕΚ”.

Και μιας και το έφερε η κουβέντα, στην καριέρα σου δεν έχεις καταφέρει να κατακτήσεις το κύπελλο. Είναι ενα “αποθημένο” για εσένα;

“Το θέλω πάρα πολύ. Όπως θέλω και τους 3 τίτλους. Γενικότερα είχα περάσει μια περίοδο που ήμουν στην αφάνεια, ήμουν σε πιο χαμηλό επίπεδο από ότι αξίζω και θέλω για την οικογένεια μου, τους φίλους, την κοπέλα μου, για τον κόσμο της ΑΕΚ, όλους όσοι με πιστεύουνε να το ανταποδώσω. Είμαι πολύ “διψασμένος”. Θέλω να είναι η αρχή. Προτιμώ το κύπελλο, που είναι ένα τρόπαιο, παρά μια ατομική διάκριση”.

Με τον Ουζμουσούλ τι έγινε ακριβώς;

“Όλο αυτό μας ήρθε κατακούτελα. Τότε στην Τουρκία γινόντουσαν όλα αυτά με τα στρατιωτικά κάτι που δεν αποκλείει να τον βάλανε να προβεί σε αυτήν την ενέργεια. Δεν μπορείς να κρίνεις γιατί δεν ξέρεις τι κρύβεται από πίσω. Ο Γιουνούς μας ζήτησε συγνώμη, είπε ότι δεν το έκανε επίτηδες και τώρα δεν αγωνίζεται καν στο πρωτάθλημα της Τουρκίας”.

Κλείνοντας το κεφάλαιο ΑΕΚ, θέλω να μου πεις ποια είναι η “ψυχή” της ομάδας στα αποδυτήρια

“Νομίζω ότι είμαι εγώ με τον Αραμπατζή. Δεν αφήνουμε κανέναν σε ησυχία. Ούτε καν τους προπονητές(γέλια). Η πιο ήρεμη δύναμη πάντως είναι ο Μυλωνάς. Είναι πάντα focus”.

Σε παλαιότερη συνέντευξη σου είχες αναφέρει πως σημαντικότερη στιγμή στην καριέρα σου είναι η κλήση σου στην Εθνική ομάδα. Πως βλέπεις τα πράγματα στην “γαλανόλευκη”

“Νομίζω πως πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Επιτυχία παρόμοια με του 2004 δεν θα φτάσουμε ποτέ. Και αυτό διότι παίκτες που αγωνίζονται στην Μπουντεσλίγκα όπως ο Σάββας Σάββας, ο Κατσιγιάννης, ο Ιωάννου στην Γαλλία, που είναι αξιόλογοι δεν έχουν κίνητρο για να έρθουν να παίξουν στην Εθνική. Πρέπει να παίζουμε με “μεγάλες” ομάδες για να έρθουν”.

Είναι σε θέση στο άμεσο μέλλον να διεκδικήσει κάποιο τρόπαιο;

“Να διεκδικήσει τίτλο όχι. Το χάντμπολ δεν είναι ποδόσφαιρο που με “μισό” 0 μπορείς να νικήσεις καλύτερες ομάδες και να κάνεις πορεία. Στο χάντμπολ οι λεγόμενες “μεγάλες” ομάδες σου δίνουν να καταλάβεις πως αυτές είναι το φαβορί. Για να πας π.χ στο Euro πρέπει να αγωνιστείς με ομάδες που είναι πάρα πολύ καλές, με αποτέλεσμα να έχεις δύσκολο έργο. Σε μεγάλη διοργάνωση θα καταφέρει να “πάει” απλά ο κόσμος πρέπει να είναι “οπλισμένος” με υπομονή”.

Το επίπεδο του Ελληνικού Χάντμπολ;

“Μεγάλη ιστορία. Για παράδειγμα ο τελικός έχει αναβληθεί και δεν ξέρουμε πότε θα γίνει. Υπάρχει ανοργανωσιά, απλά εμείς σαν ΑΕΚ δεν το κοιτάμε και δεν πρέπει να το κοιτάμε αυτό. Δεν μπορείς να πέφτεις τον… βούρκο”.

Έχεις αναφέρει πως φορούσες τον αριθμό 19, κ στον Διομίδη λόγω του Αλβανού άλλαξες και πήρες το 99(αν και ο ίδιος σου είχε πει να το κρατήσεις). Είναι πλέον ο συγκεκριμένος αριθμός αυτό που λέμε το “νούμερο” σου;

“Προς το παρών ναι. Τώρα άμα βρεθεί κάποιος άλλος πιο παλιός που φοράει το 99, τότε θα αλλάξω και θα πάρω το 19. Το 99 το κράτησα διότι με αυτό το νούμερο πήρα και το πρωτάθλημα και “δέθηκα” κατά μια έννοια με τον αριθμό. Με τον Αλέξη είχαμε μιλήσει στο τηλέφωνο μου είπε να κρατήσω τον αριθμό, αλλά από σεβασμό δεν το έκανα. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που τους δίνεις τα πράγματα απλόχερα”.

Αν μείνει το 21 ελεύθερο κάποια στιγμή δεν θα το επιλέξεις;

“Κοίτα κάποια νούμερα που σχετίζονται με τις θύρες των οργανωμένων οπαδών είναι λίγο “ιδιαίτερα”. Πρέπει να ξέρεις 100/100 τι πρεσβεύουν και τι αντριπροσωπέυουν για να μπεις σε διαδικασία να επιλέξεις να τα έχεις στο πίσω μέρος της φανέλας. Μπαίνει “στάμπα”, ο κόσμος αρχίζει να σου ζητά περισσότερα μέσα στο γήπεδο, γενικότερα μπαίνεις σε μια άλλη διαδικασία. Πρέπει μετά να είσαι πανέτοιμος για όλα. Και για τα καλά, αλλά κυρίως για τα άσχημα”.

Ξεκίνησες το Χάντμπολ στην Γ Δημοτικού. Στο άκουσμα ότι θέλεις να γίνεις επαγγελματίας πως αντιδρούσαν όλοι;

“Θυμάμαι είχα έναν κολλητό που έπαιζε μπάλα και ήθελε να ασχοληθεί με το άθλημα. Όταν εγώ του έλεγα ότι προτιμώ το Χάντμπολ, εκείνος μου απαντούσε ότι το πολύ να αμείβομαι με 250 ευρώ, ενώ αυτός ακόμη και Γ Εθνική να έπαιζε θα έπαιρνε 1.500. Και το αστείο όλης της υπόθεσης είναι πως όσοι μου λέγανε ότι θα γίνουν ποδοσφαιριστές και θα μπορέσουν να βγάζουν λεφτά από το ποδόσφαιρο, κανείς τους δεν το έκανε πράξη. Άλλοι φεύγουν για σεζόν σε ξενοδοχείο, άλλοι είναι οδηγοί, δηλαδή κάνουν μια δουλειά που ενδεχομένως να μην τους αρέσει. Ενώ εγώ κάνω αυτό που μου αρέσει από παιδί και αμείβομαι με λεφτά που μου επιτρέπουν να ζω αξιοπρεπώς. Τότε γελάγανε μαζί μου, αλλά στην πορεία είδαν ότι έκαναν λάθος”.

Έχεις αναφέρει πως έχεις φτάσει σε σημείο να θέλεις να τα παρατήσεις. Αλλά με την προτροπή των “δικών” σου ανθρώπων συνέχισες

“Υπάρχουν στιγμές που φτάνεις σε σημείο να θέλεις να τα παρατήσεις, όπως και σε όλους τους κλάδους, όλα τα πράγματα μέσα στην ζωή. Όταν το ΙΕΚ Ξινή έγινε Ολυμπιακός όλο το καλοκαίρι ήθελα πολύ έντονα να τα αφήσω όλα πίσω μου. Δεν θα ξεχάσω ότι είχα πάει με την Εθνική ομάδα Μεσογειάδα και ήμουν όλη την ημέρα στο τηλέφωνο διότι ενώ γνώριζα ότι ήμουν ελεύθερος, ένας άνθρωπος που πλέον πήρε ότι του άξιζε με είχε “δεμένο”. Φαντάσου ότι ένα παιδί που στα 22 του χρόνια είχε κάνει το όνειρο του πραγματικότητα έβλεπε έναν άνθρωπο από το πουθενά να τον κάνει ότι θέλει. Θυμάμαι ότι δεν μπορούσα ούτε καν να κοιμηθώ το βράδυ. Δεν ήξερα τι θα γίνει με το μέλλον μου. Ευτυχώς όμως είχα την μητέρα μου, και τον μεσαίο μου αδελφό που με βοήθησαν πάρα πολύ, και όλα πήραν τον δρόμο τους”.

Πως σου αρέσει να περνάς τον ελεύθερο σου χρόνο;

“Βλέπω ποδόσφαιρο, βλέπω μπάσκετ, αλλά γενικότερα δεν έχουμε πάρα πολύ ελεύθερο χρόνο. Όταν ξυπνάς στις 10.00, έχεις διπλές προπονήσεις, τότε έχεις λιγοστό ελεύθερο χρόνο. Διότι στην… μέση μπαίνει και η ξεκούραση που είναι πολύ βασική για εμάς τους αθλητές. Αλλά όποτε μπορώ πηγαίνω για καφέ(κυρίως με τα παιδιά από την ομάδα),πάω σινεμά όταν έχει κάποια καλή ταινία και πάω και για καμιά μπύρα”.

Καλύτερος συμπαίκτης, δυσκολότερος αντίπαλος;

“Για συμπαίκτη θα πω τον Σωτήρη Γιόσμου, διότι ξέρουμε καλά ο ένας τον άλλο, πότε θα… πλακωθούμε και πότε θα κάνουμε χαβαλέ. Για αντίπαλο θα διάλεγα τον Αλέξη Αλβανό(για 1 χρόνο ήμασταν συμπαίκτες) και όσες φορές έχουμε έρθει αντιμέτωποι με έχει δυσκολέψει αρκετά”.

Κλείνοντας, θέλω να στείλεις ένα μήνυμα στον κόσμο της ΑΕΚ

“Θέλω να πω στον κόσμο πως δίνουμε σε κάθε αγώνα το 100/100. Ο λαός της ΑΕΚ έχει βιώσει πολλές πίκρες, και στεναχώριες τα τελευταία χρόνια κι γι αυτό εμείς πρέπει να δίνουμε την… ψυχή μας για την ομάδα. Θα παλεύουμε για όλα τα τρόπαια. Όταν χάνουμε αισθανόμαστε άδειοι μέσα μας. Κόσμος, ΑΕΚ, παίκτες είμαστε όλοι ενωμένοι, είμαστε όλοι 1”.