Η σφραγίδα Καρέρα

Με μόλις 5 μέρες προπόνησης, ο Μάσιμο Καρέρα έδωσε ένα μικρό δείγμα για τις αλλαγές στη νοοτροπία και την αντίληψη που πρέπει να έχουν οι “πολεμιστές” του, κάτι που φάνηκε στην Ξάνθη και πλέον το ζητούμενο είναι να κάνει το 3στα3 και να πάει στην διακοπή των εορτών για να βάλει την δική του σφραγίδα. Γράφει ο PsyxatRos Βαγγέλης Κατσαΐτης.

Η εικόνα της ΑΕΚ μέχρι και λίγα λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα με την Ξάνθη, ήταν απογοητευτική σε όλα τα επίπεδα, για τον απλό οπαδό της. Στο αγωνιστικό κομμάτι, δεν το συζητώ, ένας τραγέλαφος από την αρχή της σεζόν που λόγω της ποιότητας που υπάρχει στο ρόστερ, σε κάποια ματς έβλεπες κάποιες “λάμψεις”, αλλά αμέσως από το επόμενο παιχνίδι και πάλι σκοτάδι.

Αλλά ακόμα και στο εξαγωνιστικό κομμάτι, η κιτρινόμαυρη οικογένεια, είχε πρόβλημα μεγάλο. Άλλωστε, η ενότητα και το οικογενειακό κλίμα στην ομάδα, ήταν πάντα θέμα συζήτησης και περηφάνιας για τον μέσο ΑΕΚτζή, ακόμα και αν το αγωνιστικό δεν ήταν αυτό που έπρεπε. Φέτος όμως ακόμα και αυτό, πήγε περίπατο. Τσακωμοί, κόντρες, πηγαδάκια, νεύρα, κόκκινες κάρτες και πάει λέγοντας…

Τα όρια στους… πολεμιστές του

Αυτό το συνονθύλευμα λοιπόν, με τις κιτρινόμαυρες εμφανίσεις μόνο να θυμίζουν ΑΕΚ, ο Μάσιμο Καρέρα, μέσα σε 5 μέρες, το δούλεψε, το έστησε και το ονόμασε κιόλας μετά την πρώτη νίκη με την Ξάνθη… Πολεμιστές μου! Προπονητής ψυχολογίας που αμέσως κατάλαβε πως ποιότητα υπάρχει, μυαλό δεν υπάρχει και για αυτό χρειάζονται όρια!

Η επιστροφή στο οικογενειακό κλίμα και την ομαδικότητα ήταν μονόδρομος και ο Ιταλός ήξερε πως έπρεπε να τους πάρει χεράκι χεράκι να τον διαβούν… Η διαδρομή λοιπόν ξεκίνησε από το περασμένο Σάββατο (14/12) και όλα δείχνουν να πηγαίνουν προς το καλύτερο. Είναι χαρακτηριστικά της αντίληψης Καρέρα, τόσο τα φιλιά σε Λιβάγια και Ολιβέιρα, όσο και η απαγόρευση σε όλο τον πάγκο να μην ξανασηκωθούν για διαμαρτυρία. Τέλος αυτά που ξέρατε, πλέον υπάρχω εγώ εδώ…

Βέβαια τίποτα ακόμα δεν έχει φτάσει στο επίπεδο που θέλει ο Καρέρα αλλά και ο ΑΕΚτζής. Υπάρχει όπως είπαμε και παραπάνω πολύ… χιλιόμετρο για να περπατήσουν οι κύριοι με τον δικέφαλο στο στήθος. Έχει πολύ και δύσκολη δουλειά ο Μάσιμο, καθώς δεν αλλάζει μια προβληματική ομάδα από την μια μέρα στην άλλη, διότι τις προβληματικές συμπεριφορές πρέπει να τις κόψεις για μεγάλο διάστημα προκειμένου να τις εξαφανίσεις. Αν υπάρξει εφησυχασμός μόνο από ένα αποτέλεσμα και κάποια… ποστ, θα γίνει του Κωστένογλου και σύντομα θα γελάνε και πάλι μαζί τους.

Ευτυχώς όμως, ο Καρέρα το γνωρίζει αυτό, όπως γνωρίζει και πως μέσα από την πειθαρχία, θα μπορέσει να τους ετοιμάσει νοητικά να δεχθούν τα θέλω του μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Για αυτό στα ματς με Τρίπολη και Λαμία, πρέπει να έρθουν οι 3 βαθμοί οπωσδήποτε, προκειμένου στη διακοπή, να μπει η τελική σφραγίδα του Ιταλού.

ΥΓ: Καλά τα στοιχεία που μας έδειξε ο Ιταλός στις πρώτες του μέρες στην χώρα μας. Σκληρή άμυνα, αυτοθυσία, φουλ αγωνιστικότητα, οικογενειακό κλίμα και πάθος, ορισμένα στοιχεία του, που άθελα σου σε βάζει σε σκέψεις και αναρωτιέσαι (χωρίς να αμφισβητώ τον Μάσιμο, τουναντίον ελπίζω να πετύχει το έργο του). Τον Μανόλο τελικά γιατί τον διώξαμε είπαμε; Θα επανέλθω με ολόκληρο κείμενο.