Μάρκο, βάλε μυαλό!

Ο Κροάτης φορ για ακόμα ένα ματς έμεινε μακριά απ’ τον καλό του εαυτό, έχοντας όμως  αρκετά προβλήματα στη συμπεριφορά του, βγάζοντας νεύρα ακόμα και με τους συμπαίκτες του

Το προηγούμενο διάστημα είχαν γραφτεί ύμνοι για την αγωνιστική απόδοση του Μάρκο Λιβάγια και δικαίως, αφού ο Κροάτης φορ ήταν απ’ τους καλύτερους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ και είχε πάρει την ομάδα απ’ το χέρι και την οδηγούσε στα δύσκολα από… εύκολα μονοπάτια.

Όμως, το τελευταίο διάστημα ο καλός Λιβάγια λείπει απ’ την Ένωση και αυτό φαίνεται στην αγωνιστική εικόνα της ομάδας, αλλά το χειρότερο είναι ότι δεν έχει ανάγκη σε καμία περίπτωση τον Κροάτη επιθετικό με… νεύρα.

Συγκεκριμένα, είναι δικαιολογημένο να υπάρξει μια περίοδος ντεφορμαρίσματος για τον Λιβάγια, αλλά δεν είναι δικαιολογημένα τα νεύρα που δείχνει σε κάθε ματς, θέλοντας συνεχώς την μπάλα και βάζοντας χέρι στους συμπαίκτες του, αν δεν του την δώσουν.

Το αποκορύφωμα ήταν στο χθεσινό αγώνα με τον Παναθηναϊκό, που δεν εμφανίστηκε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού, αλλά ήξερε να νευριάσει σε διαφορετικές περιπτώσεις με τους συμπαίκτες του.

Το χειρότερο ήταν, όταν στο 0-2 έκανε κίνηση και ζήτησε την μπάλα απ’ τον Ολιβέιρα, αλλά ο Πορτογάλος έκοψε πολύ ωραία με το δεξί προς τα πίσω, κάνοντας το σουτ με το αριστερό, αλλά το σουτ ήταν κακό και κατέληξε αουτ. Τότε ο Κροάτης φορ θέλησε να εκραγεί να ζητήσει τα… «ρέστα» απ’ τον συμπαίκτη του, να κλωτσήσει κάποια διαφημιστικά πανιά που υπήρχαν δίπλα στο τέρμα και μετέπειτα να χειροκροτήσει ειρωνικά τον πάγκο της ΑΕΚ και τον Νίκο Κωστένογλου, που θέλησαν με χειροκρότημα να εμψυχώσουν τον Πορτογάλο επιθετικό.

Τι κι αν ο Μάνταλος του έκανε νόημα να γυρίσει στο παιχνίδι και να προχωρήσουν παρακάτω, ο Λιβάγια έμεινε εκτός παιχνιδιού, γυρίζοντας περπατώντας προς τα πίσω, μια κίνηση που αν μη τι άλλο είναι αποκαρδιωτική για όλο το ποδοσφαιρικό τμήμα και την κακή νοοτροπία κάποιων ποδοσφαιριστών, που θεωρούν ότι το όνομα πίσω στη φανέλα, έχει μεγαλύτερη βαρύτητα απ’ το όνομα και το σήμα μπροστά.

Η ΑΕΚ πρέπει να βρει λύση και να λύσει τέτοια ζητήματα, ώστε να μην κοιτάει ο καθένας ξεχωριστά την πάρτη του και μετέπειτα να προχωρήσει το τι φταίει στο αγωνιστικό κομμάτι για να βελτιωθεί.

Σε όλο αυτό βέβαια, αν μη τι άλλο έχει την μεγαλύτερη ευθύνη και ο προπονητής, θυμίζοντας ότι στο παρελθόν και στη χρονιά που η Ένωση πήρε για πρωτάθλημα, τέτοια κρούσματα ήταν περιορισμένα έως ανύπαρκτα, με τα αποδυτήρια να είναι ενωμένα και να θυμίζουν οικογένεια, το λεγόμενο #AEKFamily, που αναζητάει εδώ και δυο χρόνια η ομάδα!