Εκδίκηση όχι, εγωισμός όμως ναι…

Η διαφορά των 22 βαθμών από την κορυφή και των 18 από την 2η θέση τα λέει όλα… Η ΑΕΚ απέτυχε παταγωδώς στην διοργάνωση του πρωταθλήματος. Υπάρχει όμως ένα ματς που απομένει και μπορεί να κλείσει η σεζόν με χαμόγελο. Ο τελικός Κυπέλλου, μπορεί να μην είναι αγωνιστική εκδίκηση, είναι σίγουρα θέμα προσωπικού εγωισμού και σεβασμού! Γράφει ο #PsyxiatRos Βαγγέλης Κατσαΐτης

Ένα ακόμα πρωτάθλημα ολοκληρώθηκε με την ΑΕΚ να έχει ίσως την χειρότερη διαφορά στη συγκομιδή βαθμών, επί νέας εποχής Δημήτρη Μελισσανίδη, σε σχέση με τους ανταγωνιστές της. Η αμέσως επόμενη ήταν την σεζόν 2016-17 με 8 βαθμούς από την 2η θέση και 14 από την 1η. Και όσο για την χρονιά επιστροφής στην Superleague από τα αλώνια, μπορεί ο Ολυμπιακός να ήταν απλησίαστος, αλλά η διαφορά από την 2η θέση ήταν… ένας βαθμός.

Τα λάθη στοιχίζουν στο ποδόσφαιρο

Όπως και να έχει η φετινή εμφάνιση της ΑΕΚ στο πρωτάθλημα, η οποία μπήκε στην συγκεκριμένη κούρσα ως κάτοχος του τίτλου, ήταν απογοητευτική και το χειρότερο ήταν πως βδομάδα με την εβδομάδα, έβλεπες την καθίζηση να έρχεται και την κατάσταση να γίνεται μη αναστρέψιμη.

Φυσικά, το ποδόσφαιρο είναι έτσι διαμορφωμένο σαν άθλημα που αν προσπαθήσεις να το… κοροϊδέψεις ή αποτύχεις στο να βάλεις τις σωστές βάσεις στην ομάδα σου από την αρχή, αυτό σίγουρα θα σε τιμωρήσει και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο.

Αυτό έπαθε και η ΑΕΚ, απέτυχε να βάλει τις σωστές βάσεις το καλοκαίρι με πολλαπλά λάθη στο θέμα δημιουργίας της ομάδας και σε συνδυασμό με την υπέρβαση της συμμετοχής που έκανε στο Τσάμπιονς Λιγκ, ήρθε η συγκεκριμένη διαφορά με τους ανταγωνιστές της.

Υπάρχει όμως ένας τελικός…

Και αν σε Πρωτάθλημα και Ευρώπη υπήρξε απογοήτευση, η Ένωση στο Κύπελλο έκανε πράξη το αυτονόητο τα τελευταία χρόνια και για τρίτη συνεχόμενη σεζόν, φτάνει στον τελικό στη δεύτερη τη τάξει διοργάνωση της χώρας. Κατάφερε δηλαδή να κρατηθεί μέσα στο παιχνίδι της διεκδίκησης τίτλων και έχει τη δυνατότητα ακόμα και σε μια τέτοια χρονιά να δημιουργήσει ακόμα μια… θέση στην τροπαιοθήκη της για να υποδεχτεί το τρόπαιο.

Σημαντικό χαρτί στα χέρια των ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ, που φέτος απογοήτευσαν τον κόσμο τους και τουλάχιστον θα μπορέσουν μέσω της κατάκτησης να ζητήσουν συγνώμη. Μια συγνώμη που οι ίδιοι δηλώνουν όπου σταθούν και όπου βρεθούν, σχετικά με τον τελικό του Σαββάτου.

Συγγνώμη μέσω… κατάκτησης

Σχεδόν με την έλευση του Μανόλο Χιμένεθ και ίσως λίγο αργότερα, που φάνηκε πως η μάχη για την δεύτερη θέση χάνεται νωρίς, όλοι οι παίκτες σε ότι δήλωση και αν έκαναν, είχαν μέσα 4 λέξεις: “Τελικός Κυπέλλου”, “κατάκτηση”, “συγνώμη”. Σε κάθε ματς οι ίδιες δηλώσεις σε σημείο που σε έκανε να καταλάβεις πως το Κύπελλο τους έχει γίνει εμμονή.

Δεν θα το θεωρώ κακό, αντιθέτως έτσι πρέπει να είναι η αντίληψη του ποδοσφαιριστή που φοράει τα κιτρινόμαυρα με τον δικέφαλο στο στήθος, είτε είναι 17 χρονών, είτε είναι στην δύση της καριέρας του. Έτσι πρέπει να σκέφτονται, ειδικότερα από την στιγμή που είναι ο μόνος τίτλος που τους έχει απομείνει να διεκδικήσουν.

Πάνω σε αυτή την… εμμονή ο Μανόλο Χιμένεθ σχολίασε πως “σκεφτόμαστε παραπάνω απ’ όσο πρέπει τον τελικό” και μάλιστα προσπάθησε πανέξυπνα να ρίξει και τους τόνους ενόψει της αναμέτρησης με τον ΠΑΟΚ, τονίζοντας πως: “δεν υπάρχει κανένα θέμα εκδίκησης στο ποδόσφαιρο”.

Προσωπικά με την πρώτη δήλωση θα διαφωνήσω, από την στιγμή που όλα είχαν χαθεί και το Κύπελλο ήταν ότι απέμεινε, χωρίς φυσικά να θεωρούμε πως επειδή σκεφτόμαστε το Κύπελλο, πρέπει να… χάσουμε για πρώτη φορά στην ιστορία μας από την ΑΕΛ. Εκεί πάνω το δήλωσε ο Ισπανός, απλά θεωρώ πως το ένα δεν πρέπει να αναιρεί το άλλο….

Αλλά όσον αφορά την δεύτερη του δήλωση, προσυπογράφω με τα δύο χέρια. Ότι και να γίνει, “ο ρουμπάμπας να γυρίσει ανάποδα” που λέει και ο Τίγρης, η ΑΕΚ δεν μπορεί να έχει κανένα θέμα εκδίκησης με τον ΠΑΟΚ. Δεν γίνεται ότι και να κάνει ο Ιβάν Σαββίδης. Σίγουρα όμως μπορεί να υπάρχει θέμα εγωισμού!

Εγωισμός των παικτών που επί δύο χρόνια συγκεκριμένοι εκπρόσωποι της ομάδας της Θεσσαλονίκης, εντός και εκτός των τεσσάρων γραμμών, μιλάνε με απαξίωση και χλευασμό για την δουλειά που έκαναν οι παίκτες της ΑΕΚ την περσινή σεζόν και μάλιστα διαδίδουν και ψέματα προσπαθώντας να παραχαράξουν την ιστορία, την στιγμή που οι ίδιοι την έχουν… κλέψει ήδη μια φορά.

Σε αυτή την περίπτωση, ο Μανόλο έχει δίκιο, εκδίκηση δεν υπάρχει, αλλά υπάρχει αγωνιστικός εγωισμός από τον καθένα παίκτη της ΑΕΚ ξεχωριστά και το βράδυ του Σαββάτου επιβάλλεται να επιβεβαιώσουν τα όσα πέτυχαν τα τελευταία χρόνια και τα όσα δηλώνουν φέτος. Η ευκαιρία για να κερδίσουν και πάλι τον σεβασμό που τους αξίζει είναι μπροστά τους! “Κύπελλο”, “κατάκτηση”, “συγνώμη”.

ΥΓ1: Τελικός χωρίς κόσμο είναι ξεκάθαρα η δημόσια παραδοχή από Πολιτεία αλλά και τους παράγοντες του ποδοσφαίρου πως “έχουμε αποτύχει ακόμα και στο πιο απλό που είναι η διεξαγωγή ενός αγώνα με ασφάλεια για τους φιλάθλους”. Δυστυχώς όμως, κανείς δεν μπορεί να πει στον Υπουργό πως είναι τρελός ή δεν ξέρει τι του γίνεται. Αντιθέτως, η αμφισβήτηση στην πρόταση του μπορεί να την κάνει κάποιος που είναι τρελός ή δεν ξέρει τι του γίνεται.

ΥΓ2: Χαμόγελα από την επανεμφάνιση του Λόπεζ αρχικά, που βρίσκεται και πάλι δυνατός μέσα στις τέσσερις γραμμές, αλλά και των Τσινγκρίνσκι και Μπογέ που επιβεβαιώνουν με πράξεις και την… εμμονή που λέγαμε παραπάνω.