Πάλεψε να σταθεί στο ύψος της

Η επιστροφή στα μεγάλα σαλόνια της Volleyleague για την ΑΕΚ, έμελλε να είναι πιο δύσκολη από τις αρχικές αισιόδοξες τοποθετήσεις, με την χρονιά να σώζεται στο τέλος, μετά από τρεις (!) αλλαγές προπονητών και το γηπεδικό ακόμα άλυτο.

Ξεκίνησε η σεζόν με τις καλύτερες διαθέσεις, μετά την άνοδο από την Α2 και την επιστροφή της ομάδας στην… κανονικότητα, υπό τις οδηγίες του Νίκου Νεόφυτου.

«Η ΑΕΚ επέστρεψε και ο στόχος είναι η τετράδα» δήλωνε ο Έλληνας τεχνικός της Ένωσης και η αλήθεια είναι πως οι προσθήκες παικτών στην ομάδα αυτό έδειχναν.

Ο ερχομός παικτών με εμπειρίες από πρωταθλητισμό και παρουσίες στην Volleyleague (Χαραλαμπίδη, Γκαράς κ.α) αλλά και το μεταγραφικό μπαμ με το Γιώργο Τζιουμάκα, γέννησε ελπίδες για μία πολύ δυνατή χρονιά.

Τελικά ο απολογισμός της ΑΕΚ της Καρδιάς ήταν μία σεζόν πολύ μέτρια, που τερματίζοντας στην 8^η θέση, γλύτωσε την τελευταία στιγμή από τον υποβιβασμό δίχως να μπορέσει να… κοντράρει τον Ολυμπιακό στα play-off.

Οι παίκτες που ήρθαν για να πρωταγωνιστήσουν δεν έδωσαν το 100% των δυνατοτήτων τους, επηρεασμένοι ίσως και από τις πολλές αλλαγές προπονητών. Ο Σωτήρης Δρίκος διαδέχθηκε τον Νίκος Νεόφυτο και τελικώς ο Άκης Φλαούνας ήταν εκείνος που «έκλεισε» τις αλλαγές των τεχνικών για φέτος.

Το σημαντικότερο όμως ζήτημα της Ένωσης ήταν το γηπεδικό, το οποίο δεν λύθηκε ως το τέλος της χρονιάς. Στόχος ήταν το κλειστό Αγίων Αναργύρων, όμως η έδρα της ομάδας για φέτος χρίστηκε το κλειστό του Μετς ως το τέλος.

Ο απολογισμός λοιπόν κινείται στην μετριότητα. Μπορεί να μπήκαν οι βάσεις για κάτι καλύτερο του χρόνου, όμως η Ένωση δεν μπόρεσε να πρωταγωνιστήσει. Παίρνοντας τα φετινά λάθη ως παράδειγμα προς αποφυγήν, λύνοντας το γηπεδικό, η ΑΕΚ μπορεί να γίνει και πάλι πρωταγωνίστρια της Α1.