Δημήτρη… χανόμαστε

Δυσκολότερο από το να φτάσεις στην κορυφή είναι να παραμείνεις σε αυτήν και η ΑΕΚ εμφανίζεται ανίκανη να διατηρήσει τα σκήπτρα της πρωταθλήτριας, σηκώνοντας λευκή πετσέτα. Οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμα και οι αλλαγές είναι επιτακτική ανάγκη, αν η ομάδα θέλει να ξαναδεί Ευρώπη τη νέα σεζόν, όμως ακόμα και εκεί δεν φαίνεται φως στο τέλος του τούνελ. Γράψει στον #psyxiatRo η Πένυ Μακρή.

Σε ένα μαγαζί την τελική ευθύνη για την ποιότητα και την ποσότητα του οτιδήποτε κι αν πουλάει την έχει ο ιδιοκτήτης. Φυσικά υπάρχουν μοιρασμένες ευθύνες στη βαθμίδα κάτω από εκείνον, ωστόσο το… αφεντικό είναι εκείνο που στο τέλος «καρπώνεται» την επιτυχία ή θα αντιμετωπίσει τις συνέπειες της αποτυχίας.

Στην προκειμένη το «μαγαζί» είναι η ΑΕΚ και αυτό οδεύει προς την καταστροφή, μετά από μια απολύτως επιτυχημένη χρονιά, με πρωτάθλημα και εξαιρετική πορεία στην Ευρώπη.

Όλα λάθος από το καλοκαίρι

Οι κινήσεις της θερινής μεταγραφικής περιόδου «μύριζαν» δυσκολίες εξ’ αρχής κι αυτό, διότι οι προσθήκες δεν κάλυψαν επ’ ουδενί τις μεγάλες και βασικές αποχωρήσεις. Γνωστά και χιλιογραμμένα, χωρίς ωστόσο να υπάρχει καμία αλλαγή ύστερα από τόσους μήνες που η ΑΕΚ «φωνάζει» για αλλαγές.

Η πρόκριση στους ομίλους δεν ήταν καθόλου τυχαία. Η ΑΕΚ πήγε στην Πολωνία για να προετοιμαστεί με αυτόν τον στόχο και αυτό φάνηκε από τον τρόπο με τον οποίο ο Ουζουνίδης αντιμετώπισε την διαμονή της ομάδας εκεί. Η διαφορά του προγράμματος Μαρίνου – Χιμένεθ ήταν εμφανής ακόμα και σε όσους δεν ταξίδεψαν στην Πολωνία, με την Ένωση να είναι… χαλαρή, τη στιγμή που στη Αθήνα οι υπεύθυνοι δεν μπορούσαν να  βρουν παίκτες ικανούς να καλύψουν  τα κενά.

Το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, είναι η σημερινή θλιβερή εικόνα της ομάδας, η οποία δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, τόσο σε αγωνιστικό επίπεδο, όσο και σε… εγωιστικό. Γίνεται υποχείριο ομάδων κατώτερου επιπέδου, την έχουν αφήσει να την χλευάζουν άνθρωποι τύπου Κούγια, ο οποίος προσπάθησε να δημιουργήσει εντυπώσεις πριν την αναμέτρηση της Κυριακής και τελικά, αντί να τον αποστομώσει, του έδωσε το δικαίωμα να ζητά και το κάτι παραπάνω από την ισοπαλία.

Η πρωταθλήτρια ΑΕΚ του Αραούχο, του Σιμόες, του Βράνιες, του Μπακασέτα, έφτασε να παίζει με τον Μοράν στο κέντρο της και να μην υπάρχει ένας ικανός άνθρωπος να βρει ΕΝΑΝ χαφ (όχι δύο που χρειάζεται, αλλά ούτε έναν) για να καλύψει το κενό και φυσικά ούτε λόγος για εξτρέμ, με τις πόρτες να «κλείνουν» η μία μετά την άλλη.

Για όλα τα παραπάνω, υπεύθυνοι είναι οι άνθρωποι που βρίσκονται στο τμήμα σκάουτινγκ της Ένωσης και φυσικά ο Μαρίνος Ουζουνίδης, ο οποίος πλέον φαίνεται ξεκάθαρα ότι όχι απλά δεν κατάφερε να κρατήσει την ΑΕΚ στην κορυφή, αλλά κινδυνεύει να χάσει και την δεύτερη θέση. Η εικόνα της ομάδας δείχνει «άρρωστη» και από εκεί προκύπτει και θέμα αποδυτηρίων, καθώς αντί να βγάλει αντίδραση, εκείνη δείχνει όλο και να βυθίζεται στην εσωστρέφεια της.

Ο Μαρίνος δεν κατάλαβε ποτέ ότι ήρθε στην ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΑΕΚ. Δεν απαίτησε τις προσθήκες που χρειαζόταν το ρόστερ του, δεν υπολόγισε τις επιπτώσεις που θα έχει στο μέλλον η λειψή ομάδα του, παρά κοίταξε δέντρο (πρόκριση στους ομίλους του CL) και όχι το δάσος (αρνητικό ρεκόρ στους ομίλους). Εν ολίγης, ένα επίπεδο κατώτερο, από εκείνο που είχε «χτίσει» ο προηγούμενος, με ένα σύνολο μαχητικό και δεμένο σαν γροθιά, έτοιμο να «δαγκώσει» οποιονδήποτε αντίπαλο.

Στην τελική, ποιος είναι το «αφεντικό»;

«Ο στόχος μας είναι το πρωτάθλημα και αν δεν το πάρουμε θα έχουμε όλοι αποτύχει με πρώτον έμενα» είχε πει ο Μελισσανίδης στα αποδυτήρια των Σπάτων, μετά την ισοπαλία με τον ΠΑΟ, όμως η κατρακύλα δεν σταμάτησε εκεί, ειδικά από τη στιγμή που εκτός πλάνων τέθηκαν τρεις βασικές επιλογές του Μαρίνου (Σιμόες, Λαμπρόπουλος και Μπακασέτας).

Όταν συνειδητοποιείς τα λάθη σου, είναι το πρώτο βήμα για να τα διορθώσεις. Ο Μελισσανίδης απέτυχε τη φετινή χρονιά. Σήκωσε λευκή πετσέτα και «χάρισε» το πρωτάθλημα, επιλέγοντας να μην ξοδέψει χρήματα τα οποία μπήκαν στα ταμεία από την πρόκριση στους ομίλους, τη στιγμή που έχει σε καίριες θέσεις ανθρώπους που αποδεδειγμένα πλέον δεν μπορούν να βοηθήσουν στην βελτίωση της ομάδας.

Επέλεξε να θέσει εκτός πλάνων ποδοσφαιριστές που έχουν προσφέρει και θα συνέχιζαν να το κάνουν, είτε ανανέωναν είτε όχι (δικαίωμα τους στην τελική) και αντί να κρατήσει την ίδια στάση με όλα τα μέλη που βρίσκονται στο ποδοσφαιρικό τμήμα, στηρίζει προπονητή, ο οποίος δεν μπορεί να σταθεί στον πάγκο και διοικητικά στελέχη, τα οποία αδυνατούν να φέρουν εις πέρας όλα όσα ζητάει.

Ναι, τον ευχαριστούμε για το γήπεδο που ετοιμάζει. Αυτή είναι η προτεραιότητα όλων και δεν αναιρεί τα όσα έχει προσφέρει, μέχρι στιγμής. Κατασκευή της «Αγιά Σοφιάς», αγορά προπονητικού κέντρου, «σπίτι» για την Ερασιτεχνική, Κύπελλο, Πρωτάθλημα. Ναι, είμαστε ευγνώμονες για όλα αυτά και αυτό δεν αλλάζει. Χωρίς εκείνον η ΑΕΚ δεν θα έβλεπε ούτε παγκάκι στο «μαγικό οικόπεδο» της Νέας Φιλαδέλφειας, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρχει απαίτηση η ΑΕΚ να είναι παντού και πάντα πρώτη.

Κανείς δεν θέλει να βλέπει την ΑΕΚ σε κατάθλιψη, κανείς δεν δέχεται τη χθεσινή εικόνα της σε ένα γήπεδο «κοτέτσι», να χλευάζεται και να γίνεται υποχείριο του κάθε Ζαχαριάδη και φυσικά, ουδείς γουστάρει να βλέπει μια ομάδα για την οποία ο προπονητής της να τα ρίχνει μέχρι και στο σημαιάκι του κόρνερ (που λέει ο λόγος) για να αποφύγει τις ευθύνες και ο ισχυρός άνδρας της να μην κόβει… κεφάλια, ύστερα από τέτοιες τραγικές εμφανίσεις.

Δεν επέλεξα εγώ τον Μαρίνο και τον κάθε Μαρίνο για τον πάγκο του Δικεφάλου, δεν επέλεξα εγώ τον Λύμπε για τη θέση του τεχνικού Διευθυντή, δεν επέλεξα εγώ να αφήσω την ομάδα χωρίς χαφ. Εγώ επέλεξα να στηρίξω μέχρι να δω αποτελέσματα και αυτό που βλέπω δεν είναι η ΑΕΚ που ονειρεύομαι. Δεν είναι η #aekfamily, δεν είναι η περσινή ΑΕΚ που έτρωγε σίδερα. Δεν είναι η «δίψα» για το πρωτάθλημα, δεν είναι η τρέλα για την ανατροπή, δεν είναι η «κάψα» για να αποδείξεις ότι είσαι ο καλύτερος. Δεν είναι η ΑΕΚ.

ΥΓ Δεν θα ασχοληθώ με τους ποδοσφαιριστές. Είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης και εκείνοι που δέχονται πρώτοι και την πιο σκληρή κριτική από όλους.  Βρίσκονται εδώ διότι κι αυτούς κάποιος τους επέλεξε. Όποιος δεν αξίζει στο τέλος παίρνει ότι του αναλογεί.

ΥΓ Στο κλειστό του ΟΑΚΑ γίνεται δουλειά. Η Βασίλισσα είναι το φωτεινό παράδειγμα μιας ομάδας που πραγματικά προσπαθεί για το back to back στην Ευρώπη, παρά τα πολλά προβλήματα και τις απουσίες και σταθεροποιεί την εικόνα της στο πρωτάθλημα. Αν κάποιος αξίζει τη στήριξη είναι αυτά τα παιδιά του Λούκα Μπάνκι. Στηρίξτε και δεν θα χάσετε.