Τώρα ΜΟΝΟ… ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ!

Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου, γράφει στον psyxiatRo για το ματς που θα θυμόμαστε πάντα με καλές και δυσάρεστες αναμνήσεις και το ντέρμπι της Κυριακής με την ομάδα του λιμανιού.

Μια στιγμή, μια απόφαση, ένα ταξίδι από την ανοιχτή πόρτα του Παραδείσου, πίσω στα ενδότερα της κόλασης χωρίς επιστροφή. Αυτό το ματς, εκείνη η φάση του 73ου λεπτού, θα στοιχειώνουν για καιρό τα ευρωπαϊκά όνειρα της ΑΕΚ. Ο Κλωναρίδης, ο άνθρωπος που έφερε το παιχνίδι με δύο τέρματά του στα ίσια, φόρεσε περιβολή μοιραίου για ένα ποδοσφαιρικό γινάτι. Για να πετύχει εκείνος και το τρίτο τέρμα, να γίνει ένας από τους σπουδαιότερους ήρωες στην ιστορία της ομάδας εκτός των συνόρων.

Δεν τον αδικώ, μάλλον θα έπραττα το ίδιο. Βασικά το 90% των επιθετικών, με δύο γκολ ήδη στο δισάκι τους και την ευκαιρία να πετύχουν καθαρό χατ-τρικ, σηματοδοτώντας μια ασύλληπτη ανατροπή που θα μνημονευόταν για δεκαετίες από τον ιστορικό του Τσάμπιονς Λιγκ, θα ακολουθούσαν τον ίδιο δρόμο.Αυτό είναι το ποδόσφαιρο όμως κι εσύ αποφασίζεις για τη μοίρα σου. Με ένα απλό άγγιγμα της μπάλας για να πάει αυτή στον Γιακουμάκη, θα μπορούσε να έρθει το 3-2. Αντί αυτού ήλθε το 2-3, ως τιμωρία σε ένα είδος εγωισμού και έλλειψης αλτρουισμού.

Για την ΑΕΚ, η βραδιά ήταν ούτως ή άλλως ξεχωριστή. Υποδέχθηκε ξανά ομάδα στην έδρα της σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ, απέδωσε εξαιρετικά μεσοεπιθετικά, όμως ήταν και πάλι τόσο μα τόσο αφελής σε αμυντικές συμπεριφορά της. Μαθήματα όμως είναι αυτά. Μαθήματα για όλους, παίκτες, προπονητές και διοίκηση. Και αν μη τι άλλο, η ΑΕΚ έχει δείξει σε αυτή την πορεία της από το 2013 έως σήμερα, ότι τα παίρνει τα μαθήματα γιατί είναι επιμελής και διαβάζει καλά.

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΝΑ ΕΧΕΙ… ΨΥΧΙΑΤΡΟ!

Η Ένωση καλείται να κρατήσει το κεφάλι της ψηλά και να ξεπεράσει το στάδιο του «παίζω καλά, αλλά δεν παίρνω τίποτα». Να αποδείξει ότι η μετάβαση στο νέο ποδοσφαιρικό σχέδιο, βάσει της προπονητικής φιλοσοφίας του Μαρίνου Ουζουνίδη, δεν επιφέρει μόνο συνέπειες αλλά και τα απαραίτητα οφέλη που θα διατηρήσουν την ομάδα απόλυτα διεκδικητική έως τις τελευταίες ημέρες του πρωταθλήματος.

Ακόμα ένα αρνητικό αποτέλεσμα σε σπουδαίο ματς, πόσω μάλλον μία ήττα, θα της στερήσει τη δυνατότητα  να κοιτάζει την επόμενη ημέρα της ως αφεντικό και όχι ως εκείνη που θα πρέπει πολύ νωρίς μέσα στη σεζόν, να βρίσκεται στο κυνήγι δύο άλλων για να καλύψει τη χασούρα της, σε ένα πρωτάθλημα που μοιάζει εξ αρχής ως τέτοιο που δεν θα επιτρέψει πολλές απώλειες για τους διεκδικητές του τίτλου.

Είναι ημέρες αμιγώς αγωνιστικής περισυλλογής αυτές που διανύουμε για τον Μαρίνο Ουζουνίδη. Ο τεχνικός της ΑΕΚ ξέρει ότι αφενός πρέπει να παρουσιάσει ένα σύνολο έτοιμο για την πλέον κρίσιμη έως σήμερα ποδοσφαιρική μάχη. Καλείται επίσης να αποφασίσει για συγκεκριμένες θέσεις στην ενδεκάδα, καθώς έχει εντοπίσει ανάγκη για σωματικό φρεσκάρισμα και πνευματική αποφόρτιση κάποιων παικτών.

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ

Δεν είναι ασφαλώς το φρόνιμο να οδηγηθεί σε βαθύ rotation, ωστόσο υπάρχουν πολλά που τον απασχολούν. Αν επί παραδείγματι πρέπει να δώσει ανάσες στον Μχάλη Μπακάκη και να ξεκινήσει στο αρχικό σχήμα ως δεξιό μπακ τον πιο ξεκούραστο Ροντρίγκο Γκάλο, ο οποίος φέτος μοιάζει λίγο ριγμένος από τον προπονητή με μόλις 6 συμμετοχές σε 11 ματς, οι 3 εκ των οποίων για μικρό χρονικό διάστημα, ως αλλαγή.

Επίσης πρέπει να αποφασίσει ποιον εκ των Λαμπρόπουλο ή Τσόσιτς θα επιλέξει για να ξεκινήσει, στην περίπτωση κατά την οποία τεθεί εκτός ματς ο Οικονόμου. Σκέψεις κάνει επίσης για το αν είναι η κατάλληλη στιγμή να χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά από την αρχή αγώνα τον Τσόσιτς σε θέση «6», αφήνοντας έξω έναν εκ των Γαλανόπουλο ή Σιμόες, ή αν θα δώσει την ευκαιρία στον Αλέφ να παίξει βασικός στο πρώτο ντέρμπι του. Το δίλημμα Κλωναρίδης ή Πόνσε ως παρτενέρ του Λιβάγια, δεν υφίσταται πλέον.

Η αλήθεια είναι ότι το ρόστερ της ΑΕΚ έχει την απαιτούμενη ποιότητα για να πρωταγωνιστήσει στο ελληνικό πρωτάθλημα μέχρι τέλους και είναι το πλέον πιθανό ότι θα βρίσκεται σε φάση διεκδίκησης έως τότε. Αρκεί να αποδειχθεί ότι είναι αρκετό και το βάθος του και να σταθεί λίγο πιο τυχερή η ομάδα με τους τραυματισμούς που τη μαστίζουν τα τελευταία τρία χρόνια, με τελευταίο θύμα τον Λόπες.