Η Εθνική Ακρωτηριασμένων πρόσφερε συγκίνηση και ελπίδα (vids)

Advertisement

To πρώτο παιχνίδι της ιστορίας της εντός συνόρων έδωσε η Εθνική Ομάδα Ποδοσφαίρου Ακρωτηριασμένων, με αντίπαλο την Αγγλία, σε διεθνές φιλικό. Το SDNA βρέθηκε στο Ζηρίνειο και μίλησε με τους πρωταγωνιστές…

Τα εμπόδια στη ζωή, είναι για κάποιους συνανθρώπους μας φτερά. Για ανθρώπους που είχαν την ατυχία να γνωρίσουν το σκληρό πρόσωπο της μοίρας, αλλά όχι μόνο δεν το έβαλαν κάτω, όχι μόνο δεν άφησαν τις αντιξοότητες να τους καταβάλλουν, αλλά βγήκαν νικητές από τις πιο σημαντικές μάχες της ζωής τους.

Ορισμένα από αυτά τα άτομα συγκροτούν την Εθνική Ομάδα Ποδοσφαίρου Ακρωτηριασμένων, η οποία έδωσε το απόγευμα του Σαββάτου στο Ζηρίνειο το πρώτο εντός έδρας παιχνίδι της ιστορίας της με αντίπαλο την αντίστοιχη ομάδα της Αγγλίας, αγώνας ο οποίος εντάσσεται στο πλαίσιο της καμπάνιας προώθησης του αθλήματος από την UEFA με την ονομασία του project #EqualGame.

To τελικό 0-5 προφανώς ελάχιστα ενδιαφέρει μπροστά στο δέος που σε κυριεύει βλέποντας αυτούς τους ανθρώπους να κάνουν αυτό που στα μάτια πολλών μοιάζει αδιανόητο. Σημειώνεται ότι οι ομάδες αγωνίζονται με επτά παίκτες στη σύνθεσή τους, όπου μόνο ο τερματοφύλακας είναι αρτιμελής, ωστόσο έχει δικαίωμα να χρησιμοποιήσει μόνο το ένα χέρι του (το άλλο χέρι το έχει μέσα στη μπλούζα του). Πρόκειται για μία πραγματικά αξιέπαινη προσπάθεια, η οποία, όπως αναφέρει στο SDNA ο υπεύθυνος της Amputee Football Hellas, όπως ονομάζεται διεθνώς, Τάκης Καδδάς, ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2016.

“Η προσπάθεια ξεκίνησε μαζί με τον Άρη Μαυρόπουλο, τιμ μάνατζερ της ομάδας και υποψήφιο διδάκτορα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, πριν από περίπου 1,5 χρόνο. Προπονητής μας είναι ο Απόστολος Μπαλτούμας. Απευθυνθήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία για να λάβουμε την απαραίτητη τεχνογνωσία και σιγά-σιγά ξεκινήσαμε. Στην ομάδα υπάρχουν αθλητές απ’ όλη την Ελλάδα, τους αναζητήσαμε μέσω ίντερνετ. Ορισμένοι πίστευαν ότι δεν θα ξαναπαίξουν ποδόσφαιρο, γιατί κάποια παιδιά αγωνίζονταν και πριν, αλλά έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε έναν κορμό 16-18 παικτών. Συνεχίζουμε όμως να αναζητούμε κι άλλος. Θέλουμε να στείλουμε το μήνυμα ότι όλοι μπορούν να παίξουν ποδόσφαιρο. 

Η ομάδα συμμετείχε πέρυσι τον Ιούνιο στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο στην Πολωνία, που ήταν μία πρόβα ενόψει της συμμετοχής στο Euro της Κωνσταντινούπολης λίγο αργότερα. Εκεί τερματίσαμε 11οι σε 17 ομάδες. Παίξαμε και τότε με την Αγγλία (σ.σ. χάσαμε 8-0), όχι την ίδια ακριβώς ομάδα που αγωνίστηκε και σήμερα), η οποία μάλιστα πήγε στον τελικό με την Τουρκία που έγινε στο γήπεδο της Μπεσίκτας, μπροστά σε 42.000 κόσμο. Έχουμε κάνει μεγάλα βήματα, επόμενος στόχος μας είναι να έρθει κι άλλος κόσμος, να μεγαλώσει η δυναμικότητα της ομάδας. Αν βλέπατε το πρώτο παιχνίδι που δώσαμε, σε σχέση με το σημερινό (σ.σ. χθεσινό) κι ότι ήταν ουσιαστικά οι ίδιοι παίκτες, δεν θα το πιστεύατε. Θέλουμε να δώσουμε το “παρών” και στο Euro 2020”, ανέφερε στο SDNA ο κ.Καδδάς.

“Έπαιζα ποδόσφαιρο και πριν από εδώ, αλλά προφανώς όχι σε αυτό το στυλ. Είχα ένα ατύχημα πριν λίγα χρόνια και ελάχιστους μήνες μετά το χειρουργείο που έκαναν στο ακρωτηριασμένο μου πόδι, μπήκα στην ομάδα. Ποιος να μου το έλεγε ότι μετά από ό,τι συνέβη, θα έφτανα να παίζω ποδόσφαιρο με το εθνόσημο, να είμαι αρχηγός. Δεν νομίζω ότι το έχω σκεφτεί όλο αυτό που συμβαίνει, απλά το ζω. Δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα”,

 λέει στο SDNA ο Δημήτρης  με τις… Σφακιανές ρίζες και συμπληρώνει:

“Μου δίνει σίγουρα περηφάνια η συμμετοχή μου στην ομάδα. Υπάρχουν φορές που σκέφτομαι, “είμαι αρχηγός ρε φίλε στην Εθνική”, έστω και σε αυτή την κατάσταση, αλλά εντάξει, καταλαβαίνω κι εγώ ότι δεν είναι αμελητέο. Μπορώ να πω ότι νιώθω υπερηφ΄νια. Δεν θα σου κρύψω ότι, εκτός από τη γυναίκα μου, μόλις είδα και δύο φίλους μου στην κερκίδα, δάκρυσα…”.