Βασιλική Τρουφάκου για «1968»

Στο «1968», τη νέα ταινία του Τάσου Μπουλμέτη, η δημοφιλής ηθοποιός μπαίνει στο πετσί μιας ηρωίδας που ζει τον έρωτά της με φόντο έναν ιστορικό αγώνα μπάσκετ.

Τη γνωρίσαμε και την αγαπήσαμε στο Κάτω Παρτάλι, τη σειρά στην οποία έκανε το τηλεοπτικό της ντεμπούτο. Τώρα θα τη δούμε σε έναν πολύ διαφορετικό ρόλο, που την ταξιδεύει μισό αιώνα πίσω, στο 1968, όπως είναι ο τίτλος της νέας  ταινίας του Τάσου Μπουλμέτη. Η πλοκή βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, συγκεκριμένα στον θρυλικό αγώνα ανάμεσα στην ΑΕΚ και τη Σλαβία Πράγας στο Καλλιμάρμαρο, όπου η ελληνική ομάδα πέτυχε κάτι που έμοιαζε ακατόρθωτο: να ανακηρυχθεί κυπελλούχος Ευρώπης – μια πρωτιά για τη χώρα μας. Την αναμέτρηση παρακολούθησαν από κοντά πάνω από 80.000 άνθρωποι, καταγράφοντας ρεκόρ Γκίνες ως η μεγαλύτερη συνάθροιση σε αγώνα μπάσκετ. Οι ιστορίες επί της οθόνης, συγκινητικές όσο και αστείες, συνθέτουν έναν πολύχρωμο μικρόκοσμο και ζωντανεύουν τον καμβά μιας συγκλονιστικής εποχής αλλά και μιας ολόκληρης χώρας.

Η Βασιλική Τρουφάκου αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι συνδυάζει ταλέντο, ομορφιά και «τσαγανό», ενώ, αν τη ρωτήσεις σε τι την άλλαξε η επιτυχία, θα απαντήσει: «Ποια επιτυχία;» Μια φρέσκια και δυναμική παρουσία, που φαίνεται να ξέρει που βαδίζει, μολονότι ομολογεί πως σκέφτεται συχνά τι θα μπορούσε να κάνει αν δεν ήταν ηθοποιός – χωρίς να μπορεί να δώσει απάντηση.

–Τι ρόλο έχεις στην ταινία «1968»;

Παίζω τη Βαρβάρα, μια κοπέλα που δουλεύει σε νυχτερινό κέντρο της εποχής. Είναι ερωτευμένη με τον φίλο της, με τον οποίο δουλεύουν μαζί, αλλά θέλει και να αποκατασταθεί. Ικανό κορίτσι, γεμάτο ζωή και όνειρα στα μέτρα τα ανθρώπινα.

–Πώς ήταν η συνεργασία με τον Τάσο Μπουλμέτη;

Ο Τάσος είχε γράψει μία πολύ όμορφη ιστορία, τόσο γλυκιά όσο και πικρή, και από εμάς τους ηθοποιούς ήξερε καλά τι ήθελε. Μας έδωσε, όμως, και χώρο. Κουβεντιάσαμε αρκετά πώς βλέπουν τα δικά μου μάτια το ρόλο και φτάσαμε σε αυτό που τελικά καταγράφηκε στην ταινία. Ήταν συγκεκριμένος, αλλά ανοιχτός ταυτόχρονα.

–Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση στη συγκεκριμένη ταινία;

Η εποχή, που είναι κοντινή αλλά και μακρινή ταυτόχρονα. Οι γυναίκες έχουμε προχωρήσει τόσο πολύ μέσα στα τελευταία 50 χρόνια…

Πηγή: gynaikamagazine.gr