Σανό, «μάχη» και κουραφέξαλα

Καμία ΑΕΚ δεν «πάλεψε» χθες (10/1) στην Πάνορμο. Ή μάλλον όχι, Η ΑΕΚ του Ντούσαν και του Ξανθόπουλου πάλεψε κόντρα στη Μπάνβιτ αλλά δεν τα κατάφερε. Απελπιστικά μόνοι τους στην προσπάθεια για αντεπίθεση.  Δημιουργία μηδέν, καμία βοήθεια κάτω από το καλάθι και συγγνώμη, αλλά δεν φταίνε τα σφυρίγματα. Γράφει στον #PsyxiatRo η Πένυ Μακρή

Κανείς δεν αντιμετώπισε την Μπάνβιτ σαν έναν εύκολο αντίπαλο. Να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή αυτό. Σε καμία περίπτωση όμως δεν αρμόζει αυτή η εικόνα στην ομάδα, η οποία για ακόμα μια φορά πλήρωσε τα λάθη και τις αστοχίες του καλοκαιριού.

Το γεγονός ότι η ΑΕΚ μείωσε κάποια στιγμή στον πόντο τη διαφορά στην Τουρκία δεν σημαίνει ότι πάλεψε. Ή μάλλον, δεν σημαίνει ότι πάλεψε στο σύνολο της. Η «αντεπίθεση» της ήρθε μέσω της τεράστιας προσπάθειας του Ντούσαν Σάκοτα και του Βασίλη Ξανθόπουλου, οι οποίοι όσες φορές κλήθηκαν από τον πάγκο για να μπουν στο παρκέ, έδωσε το 100%, αλλά οι υπόλοιποι δεν ακολούθησαν.

Η Ένωση έχει πολλά προβλήματα στο ρόστερ της και αυτά δεν ξεκινούν από την έλλειψη σουτέρ. Το προβλήματα εντοπίζεται εδώ και καιρό τόσο στη δημιουργία της, όσο και στην εικόνα της κάτω από το καλάθι. Το καλοκαίρι ενισχύθηκε με τον Γκριν, ο οποίος ναι μεν ήταν κορυφαίος στην Καρσίγικακα, αλλά στην ΑΕΚ δεν έχει βοηθήσει. Δεν είναι ένας άσος που δημιουργεί για την ομάδα, αλλά για τον εαυτό του, και όταν αυτό δεν του βγαίνει τότε μένει σε ρηχά νερά, για να έρθει ο Ξανθόπουλος με την εμπειρία και τον σεβασμό απέναντι στην ομάδα να δώσει τις λύσεις, όσο και όποτε προλαβαίνει.

Πρόβλημα επίσης εντοπίζεται και στο «5». Το καλοκαίρι αποφασίστηκε να μείνει ο Ελόνου και μάλιστα να πάρει πρωταγωνιστικό ρόλο, από τη στιγμή που στην αγορά δεν βρέθηκε κάτι καλύτερο. Ο Ελόνου, πέραν από κάποιες… εκλάμψεις, δεν έχει δώσει τίποτα το ιδιαίτερο, τη στιγμή που ο Μαυροειδής έχει αναλάβει τη μεγαλύτερη ευθύνη, αλλά το ατού του δεν είναι η άμυνα και που ο Καββαδάς ακόμα δεν έχει βρει ρυθμό. Ο Ντράγκαν, αναγκάζεται πολλές φορές να παίξει στο «5» με τον Τζέιμς (βλέπε Πάτρα και Τουρκία) κι έτσι χάνεται ένας παίκτης από το «4».

Όσον αφορά την περιφέρεια, εκεί που έχει διαπιστώσει το πρόβλημα δηλαδή η ΑΕΚ καιρό τώρα, η ομάδα έχει σουτέρ, αλλά αυτοί δεν αποδίδουν. Ο Χάρις χθες (10/1) έκανε ένα καλό πρώτο ημίχρονο, όμως στη συνέχεια «εξαφανίστηκε» και δεν είναι ένας παίκτης που μπορεί να στηριχθεί η Βασίλισσα στα κρίσιμα σημεία, καθώς δεν βγάζει σταθερότητα, ο Λαρεντζάκης παίζει με την ψυχολογία του και ο Μπάρλοου δεν έχει αποδώσει σε καμία περίπτωση από την έναρξη της σεζόν.

Η ΑΕΚ εμφανίζεται στο παρκέ χωρίς σύστημα. Κόντρα στην Μπάνβιτ, όταν η διαφορά είχε ανοίξει σε διψήφιο, η ομάδα κατέβαζε τη μπάλα στην επίθεση και άπαντες έψαχναν τον Σάκοτα για τρίποντο, με τον αρχηγό να κάνει ότι μπορεί για να «κλείσει» την ψαλίδα.

Η ΑΕΚ κρατά στα χέρια της την πρόκριση, αλλά θα πρέπει μέχρι το τέλος να πάρει και τις τέσσερις νίκες. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να αλλάξει άρδην την εικόνα της. Επιθετικά θα πρέπει να βρει λύσεις για να φτάνει πιο εύκολο στο καλάθι, αφήνοντας πίσω το… γιούρια μπάσκετ, με «τούβλα» από όπου βρίσκει ελεύθερο χώρο, αλλά και συγκρότηση στην άμυνα.

Τέσσερις αγώνες (Ρόζα Ράντομ, Ολίμπια Λ., Στρασμπουρ και Μπάιροϊτ), τέσσερις «τελικοί». Τέρμα οι δικαιολογίες. Ευθύνες έχουν όλοι.