Δημιουργία; Μηδέν…

Ο Δικέφαλος ηττήθηκε με 1-0 στο ΟΑΚΑ, απ’ τον Πανιώνιο και έκανε βήματα προς τα πίσω, μετά τη νίκη της ομάδας μέσα στην Τούμπα απέναντι στον ΠΑΟΚ.

Ο τρόπος που χειρίστηκε το ματς ο Μανόλο Χιμένεθ, ήταν απ’ την έναρξη της αναμέτρησης μέχρι το ημίχρονο λανθασμένος, αλλά και έπειτα δεν είχε την δυνατότητα να αλλάξει πλήρως την εικόνα της ομάδας, αλλά μόνο να τη βελτιώσει.

Αρχικά, η επιλογή να ξεκινήσει με 4-3-3 με δυο ψηλά κορμιά στα χαφ, εν’ αντιθέσει με τον αγώνα της Τούμπας, έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Για ακόμα μια φορά, οι Γιόχανσον-Αϊντάρεβιτς έδειξαν ότι δεν μπορούν να παίξουν μαζί στα χαφ, σε ένα σύστημα 4-3-3, ο ένας στο πλάι του άλλου.

Και οι δυο υστερούν σε ταχύτητα και δεν υπάρχει ο παίκτης (βλ. Γαλανόπουλος) δίπλα τους, για να τους καλύψει σε αυτό το κομμάτι και να κάνει την «βρώμικη» δουλειά. Με αποτέλεσμα οι δυο τους να βγαίνουν εκτεθειμένοι, απ’ το γρήγορο κέντρου του Πανιωνίου, χάνοντας πολλές μονομαχίες και δυσκολεύοντας παράλληλα τον Σιμόες, που έτρεχε και δεν έφτανε, μαζί με την αμυντική τετράδα.

Πέραν όμως απ’ αυτό, η Ένωση έδειξε πολλά προβλήματα και στη δημιουργία των φάσεων, με τη μεσοεπιθετική της γραμμή να μη βρίσκει λύσεις επιθετικά στο πρώτο ημίχρονο, αλλά και στο δεύτερο να βελτιώνεται ελάχιστα.

Η ΑΕΚ ακόμα μια φορά έδειξε ότι έχει θέματα σε κλειστές άμυνες, αλλά και ο Βάργκας που ξεκίνησε βασικός στο δεξί άκρο, ο Αραούχο στο αριστερό άκρο της επίθεσης και ο Πέκχαρτ στην κορυφή, δεν απείλησαν ποτέ την άμυνα του Πανιωνίου, βρισκόμενος τουλάχιστον ο πρώτος σε κακή μέρα (ο δεύτερος δεν αγωνίστηκε στη θέση του, ενώ ο τρίτος δεν τροφοδοτήθηκε ποτέ σωστά).

Στο δεύτερο ημίχρονο μπορεί να βελτιώθηκε η κατάσταση, ιδιαίτερα με τον Λάζαρο απ’ τα δεξιά αλλά και πάλι ουσιαστική φάση για γκολ δεν είχε, μόνο κάποιες «υποψίες».