Ο ήρωας με το 11 και η επιθυμία του για την ΑΕΚ

Ο Θωμάς Μαύρος ήταν ο επιθετικός που έδωσε στην κιτρινόμαυρη φανέλα με το νο. 11 τη διαχρονικότητα ενός μύθου. Ήταν αυτός που έκανε τους επόμενους να διστάζουν μπροστά στην πρόκληση να το φορέσουν και όσους το τόλμησαν δίχως να διαθέτουν το απαιτούμενο ανάστημα, να το πληρώνουν με ειρωνείες και αναθέματα.

Ο Ντέμης Νικολαΐδης υπήρξε ο ικανότερος συνεχιστής της ιστορίας, ο πιο άξιος όσων ακολούθησαν το Μαύρο αλλά και τον ίδιο τον εαυτό του καθώς άλλος ήρωας με το 11 στην πλάτη είχε χρόνια να εμφανιστεί. Και παρόλο που κάμποσοι ικανοί παίκτες μπήκαν στον πειρασμό (Σαββίδης, Κασάπης, Σλίσκοβιτς κ.α.) και στάθηκαν αξιοπρεπώς, ουδείς δεν καταφέρει να μεταφέρει στην εξέδρα το ρίγος της αίσθησης ότι η πιο θρυλική φανέλα στην ιστορία της ομάδας μπήκε στο σώμα ενός που ήταν ταμένος για να τη φορέσει.

Ίσως ακούγεται υπερβολικό όλο αυτό, όμως ο Αργεντινός Σέρχιο Αραούχο είναι το πρόσωπο που ο μέσος οπαδός της ομάδας αντιμετωπίζει ως τη φιγούρα που θέλει να ταυτιστεί μαζί της. Να φωνάξει δυνατά το όνομά του. Να αγοράσει τη φανέλα του. Να του δώσει την κεντρική θέση στη σελίδα του στο facebook. Να βγει έξω από γήπεδο και να πει στον κολλητό του ξανά και ξανά, «ρε συ τι παικταράς είναι αυτός;».

Και ασφαλώς να εμπνευστεί συνθήματα όπως το «είσαι ένα ποτό αλκοολούχο, Αραούχο, Αραούχο» ή το ακόμα πιο περιπαικτικό και εμπνευσμένο «ξύνω Σκρατς και ρίχνω Τζόκερ, παίζω όλη μέρα Πόκερ, δε μου απέμεινε ούτε ρούχο, Τίγρη κράτα Αραούχο» (προσκαλώντας το Δημήτρη Μελισσανίδη για μια επένδυση που θα κοστίσει κάμποσα εκατομμύρια ευρώ).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΕΔΩ