Τότε είχα Μενσά τώρα …δεν βαριέσαι;

Είναι μία από τις φορές που κάθεσαι μπροστά από την οθόνη και προσπαθείς να βάλεις σε τάξη τις σκέψεις σου. Που στη 1μιση ώρα που «χαζεύεις», έχεις γράψει 50 λέξεις και βρίσκεις την οποιαδήποτε δικαιολογία θέλοντας να αποφύγεις να «κράξεις» την ομάδα σου, γιατί πάνω από όλα πονάει εσένα τον ίδιο.

Όμως όταν και ένας… τυφλός μπορεί να δει αυτό το χάλι, τότε εμείς δεν μπορούμε να κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλο μας. Έτσι τουλάχιστον έχουμε μάθει. Ανάμεσα στα όσα έβρισκα λοιπόν για να δικαιολογήσω το γεγονός ότι δεν ήξερα από που να αρχίσω και που να τελειώσω, σκάει μπροστά μου και ένα «Σαν σήμερα» που με έκανε να… κλάψω ή να γελάσω.

27 Δεκεμβρίου 2014, ώρα 15:27 Ανακοίνωση ΚΑΕ ΑΕΚ: «Παίκτης της ΑΕΚ ο Μενσά»… Εντάξει, η ειρωνεία σε όλη της το μεγαλείο.  Πριν δύο χρόνια είχα NBAερ για να καλύπτει τη θέση «5» στη Βασίλισσα και φέτος παρακαλάω ο Γιούρι να αποφασίσει τελικά ότι η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση στη συγκεκριμένη θέση, τη στιγμή που ο Φάλκερ ναι μεν βοηθάει, αλλά δεν είναι ο σέντερ που θα στηρίξει τον Μαυροειδή και θα κάνει τη διαφορά.

Το συμπέρασμα για το κενό δεν είναι καινούριο, έχει χιλιογραφτεί και χιλιοειπωθεί, την ίδια στιγμή που ο προπονητής κάνει ότι δεν το βλέπει και δηλώνει ότι λογικά θα συνεχίσουμε ως έχουμε. Η ΑΕΚ ψάχνει Έλληνα σέντερ και μάλιστα ελεύθερο, αφού ο Ζντόβτς δεν θέλει να διώξει Φάλκερ για να αδειάσει μια θέση ξένου, η συζητήση για Βουγιούκα ήταν περισσότερο φιλολογική, καθώς δεν πρόκειται για μια περίπτωση που περιλαμβάνει όλο το πακέτο, ειδικά από τη στιγμή που και αυτός δεν είναι ελεύθερος στην αγορά, με μια ομάδα να δείχνει το τελευταίο διάστημα ότι δεν μπορεί να στηριχθεί μόνο στους περιφερειακούς και σε ένα σύστημα που παίζει πολύ με την τύχη και την ευστοχία τους.

Το ταβάνι στο πρωτάθλημα είναι γνωστό, όμως η προοπτική του Κυπέλλου αλλά και της καλής πορείας στο χαμηλού επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ επιβάλλεται και δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί αν δε διορθωθούν τα λάθη και μάλιστα άμεσα, με το χρόνο να κυλάει πλέον κατά της ΑΕΚ και τα ντέρμπι κόντρα σε Άρη να πλησιάζουν, αφού προηγηθεί το ματς με τη Σάσαρι.

Πέραν όμως του κενού, η Βασίλισσα φαίνεται ότι έχει χάσει την προσωπικότητα της. Μια ομάδα που διακρινόταν για την άμυνα της πλέον είναι μπάτε σκύλοι αλέστε, ο μόνος τρόπος για να σκοράρει είναι το περιφερειακό σουτ και ένας κούκος (Ούκιτς), μαζί με Σάκοτα και Μιλόσεβιτς, δεν φέρνει την άνοιξη και ο Ζντόβτς, εγκλωβισμένος στα προβλήματα και των τραυματισμών (που δεν αποτελούν δικαιολογία σύμφωνα και με τον ίδιο), δείχνει ανήμπορος να αλλάξει την κατάσταση.

Και όλα αυτά, να φορτώνουν με ευθύνες και τον Μάκη Αγγελόπουλο, ο οποίος κακά τα ψέματα, μπορεί να βλέπει τα κακώς κείμενα αλλά δεν μπορεί να «παρέμβει», όταν δεν του ζητηθεί και από τη στιγμή που έχει εμπιστευθεί την ομάδα του σε έναν προπονητή, ο οποίος ναι μεν δηλώνει απογοητευμένος, αλλά από την άλλη φαίνεται ότι είναι και ευχαριστημένος με το υλικό που έχει, ειδικά στο «5», μετά την αλλαγή του Γουόρεν με τον Φάλκερ.

Το ταβάνι της ΑΕΚ δεν είναι η 3^η θέση και αν αυτό είναι αποδεκτό τώρα, δεν σημαίνει ότι θα είναι για πάντα. Κανείς δεν ζει στο συννεφάκι του και περιμένει από τη μία μέρα στην άλλη η Βασίλισσα να πάρει πρωτάθλημα, βγει στην Ευρωλίγκα και να κατακτά τον έναν τίτλο μετά τον άλλο. Όπως και κανείς ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ξεχνά που ήταν πριν κάποια χρόνια η ομάδα και που βρίσκεται τώρα.

Ζητήθηκε υπομονή και αυτό έγινε κατανοητό από όλο τον κόσμο, όμως βλέποντας παραλογισμούς σε μια προσπάθεια που γίνεται εδώ και κάποια χρόνια, αυτή εξαντλείται. Η ΑΕΚ δεν είναι το τσιφλίκι κανενός, εμμονές και εμπάθειες δεν χωρούν και λάθη επανειλημμένα δεν συγχωρούνται.

Κανείς δεν θα αντιδράσει σε μια ήττα από Ολυμπιακό και ΠΑΟ, το επίπεδο δεν συγκρίνεται. Αλλά δεν δεχόμαστε ντροπιαστικές εμφανίσεις κόντρα σε ομάδες που το μπάτζετ τους είναι κατώτερο από το δικό μας και κυρίως κόντρα σε αντιπάλους που το μόνο που περιμένουν είναι το… δικαίωμα για να βγάλουν τα απωθημένα τους.

Κανονίστε…