Με ρίσκο και εμπιστοσύνη φτιάχνει παίκτες

Ο πορτογάλος τεχνικός από την πρώτη του ημέρα στην ΑΕΚ έδειξε ότι δεν ενδιαφέρεται για το ποιοι παίκτες είναι έμπειροι ή έχουν αγωνιστεί περισσότερο, καθώς άπαντες κρίθηκαν στις προπονήσεις και τα δεδομένα των βασικών άλλαξαν. Αυτό ανέβασε αυτόματα τον ανταγωνισμό στην ομάδα, έδωσε ψυχολογία σε πολλούς παίκτες, πείσμωσε κάποιους άλλους και παράλληλα έδωσε στους νέους ένα μεγάλο κίνητρο ώστε να παλέψουν σκληρά για τη δική τους ευκαιρία.

Ο Γαλανόπουλος και οι άλλοι

Ο Κωνσταντίνος Γαλανόπουλος είχε πάρει ευκαιρίες στην ΑΕΚ και από τον Τιμούρ Κετσπάγια, ωστόσο σίγουρα δεν συγκρίνονται με αυτές που του έδωσε ο Μοράις. Ο Πορτογάλος δεν φοβήθηκε την απειρία του πιτσιρικά και τον έριξε αμέσως στη μάχη δείχνοντάς του τυφλή εμπιστοσύνη.

Ο Γαλανόπουλος ωστόσο δεν ήταν ο μοναδικός, καθώς είδαμε και τον Τσέλιο να παίρνει ευκαιρίες, καθώς και τον Γιαννούτσο στο ματς του Κυπέλλου με την Αναγέννηση Καρδίτσας.

Με αυτές τις κινήσεις, ο Μοράις δείχνει ότι θέλει να βγάλει παίκτες, ότι είναι πρόθυμος και έτοιμος να τους βοηθήσει, καθώς και ότι δεν φοβάται να ρισκάρει, προκειμένου να βγει κάτι καλό.

Παράλληλα, το σημαντικότερο από όλα είναι ότι δίνει κίνητρο σε όλους τους υπόλοιπους παίκτες της ομάδας Νέων να δουλέψουν, να παλέψουν και να δείξουν καλά στοιχεία, ώστε να τον κερδίσουν και αυτοί και γιατί όχι να πάρουν τις πρώτες τους εμπειρίες σε αντρικό επίπεδο.

Ανταγωνισμός για μια θέση

Όποιος νόμιζε στην αρχή της σεζόν ότι είχε κλειδώσει τη φανέλα του βασικού έκανε λάθος. Ο Μοράις έχει δείξει μέχρι στιγμής ότι για αυτόν δεν παίζουν ρόλο τα ονόματα, τα συμβόλαια και η εμπειρία, αλλά το ποιος παίκτης βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση στις προπονήσεις.

Χωρίς να διστάσει άφησε εκτός ποδοσφαιριστές που μέχρι πρότινος είχαν φανέλες βασικών και έριξε στη μάχη άλλους που έμεναν πάντα εκτός. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο ανταγωνισμός στις προπονήσεις να αυξηθεί και άπαντες να παλεύουν είτε για να κρατήσουν τις θέσεις τους, είτε για να επιστρέψουν στη βασική εντεκάδα.

Τους φτιάχνει και φαίνεται

Όλα τα παραπάνω κάνουν τους παίκτες του να ανεβάζουν την ψυχολογία τους. Ένας νέος ποδοσφαιριστής ή ένας που δεν αγωνιζόταν αρκετά και που πλέον βλέπουν τα δεδομένα να αλλάζουν και τα λεπτά συμμετοχής να έρχονται, αυτόματα ανεβάζει την ψυχολογία του. Όλοι τους θέλουν να βγάλουν ασπροπρόσωπο τον προπονητή τους και να του αποδείξουν ότι δίκαια τους εμπιστευτικέ και τους έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστούν.

Τρανό παράδειγμα σε αυτό, η περίπτωση του Πέκχαρτ, ο οποίος από τη στιγμή που είδε ότι ο Μοράις τον υπολογίζει πήρε τα πάνω του, έκανε καλά ματς, σκόραρε και κέρδισε φανέλα βασικού, δίνοντας μάλιστα συνέχεια στις καλές του εμφανίσεις, ανεβάζοντας κάθε φορά περισσότερο την απόδοσή του.

Οι… εκτός

Από την άλλη πλευρά βέβαια υπάρχουν πάντα και αυτοί που έχασαν τις θέσεις τους. Σίγουρα η ψυχολογική τους κατάσταση δεν είναι η καλύτερη, ωστόσο και αυτοί έχουν ένα μεγάλο κίνητρο. Θέλουν να αποδείξουν ότι αξίζουν να επιστρέψουν στη βασική εντεκάδα, κάτι που τους κάνει αυτόματα να δίνουν ότι μπορούν στην προπόνηση για να κερδίσουν ξανά τις θέσεις τους. Αυτό ανεβάζει το επίπεδο της προπόνησης, αυξάνει τον ανταγωνισμό και μόνο καλό μπορεί να κάνει σε όλη την ομάδα.

Το συμπέρασμα: Όλοι στην… πίεση

Με τον τρόπο του λοιπόν ο Μοράις έχει δώσει σε όλους ένα κίνητρο ώστε να συνεχίζουν να δουλεύουν, δείχνοντάς τους ότι όλα από αγώνα σε αγώνα αλλάζουν. Οι νέοι παίκτες παλεύουν για την ευκαιρία τους, οι μέχρι πρότινος εκτός για να κρατήσουν τη θέση τους στην εντεκάδα και αυτοί που έμειναν ξαφνικά στον πάγκο για να πάρουν ξανά φανέλες βασικών και να αποδείξουν ότι τις αξίζουν. Ένας κύκλος, που τους κάνει όλους να παλεύουν για το καλύτερο, να μην εφησυχάζονται και το επίπεδο της προπόνησης αυξάνεται συνεχώς.