Όταν έρθουμε, εγώ θα σας ενημερώσω πρώτος…

Φτάσαμε λοιπόν σε αυτό το κομβικό σημείο που είτε όλα θα αλλάξουν άρδην και με… «μαγικό ραβδί» ο Ζοζέ Μοράις θα μεταμορφώσει τους κακούς σε μέτριους και τους μέτριους σε καλούς, είτε οι άνθρωποι που αποφάσισαν και μελέτησαν όλο αυτό το καλοκαίρι που μας πέρασε, θα αναλάβουν τις ευθύνες που πρέπει να αναλάβουν και θα διορθώσουν τα κακώς κείμενα τον Γενάρη… αν δεν είναι ήδη αργά!

Ο κόσμος της ΑΕΚ το έδειξε… Το δείχνει σε κάθε ματς! Η γιούχα ξανά ήρθε στο ΟΑΚΑ, και το «ΑΕΚ, ΑΕΚ, αυτό δεν είναι ΑΕΚ», ξανά ακούστηκε από τα στόματα των οπαδών. Εδώ που τα λέμε κάποιος πρέπει και να τα «ακούσει» για την μέχρι τώρα άθλια εικόνα των κιτρινόμαυρων. Οι ευθύνες μοιράζονται εύκολα στους παίκτες όμως προπάντων ευθύνες έχουν και οι άνθρωποι της ομάδας που το καλοκαίρι είτε κωλυσιέργησαν σε περιπτώσεις παικτών που έπρεπε να έρθουν και να καλύψουν τα κενά της ομάδας είτε (το χειρότερο) πίστευαν ότι το να δαπανήσεις κάποια λίγα χρήματα στον Μπάρκα κρατώντας τον Ανέστη βασικό είναι καλύτερη επιλογή από το να αγοράσεις έναν κανονικό τερματοφύλακα που θα βοηθούσε με την εμπειρία του να βελτιωθούν και αυτοί που τελικά… θέλεις να φτιάξεις!

Και φυσικά όχι… Δεν μου φταίει ο Ανέστης και η γκάφα του στο χθεσινό 2-2 με τον Ατρόμητο, ούτε φταίει ο Αλμέιδα που σε όλο το παιχνίδι δεν τροφοδοτήθηκε παρά μόνο στα τελευταία 5 λεπτά! Θα διαφωνήσω με τον τερματοφύλακα βέβαια της ΑΕΚ γιατί στο match programme του παιχνιδιού και σε συνέντευξη του, που μίλησε για βελτίωση…

Ούτε μου φταίει ο Κετσπάγια που επιλέχθηκε το καλοκαίρι ως ο κατάλληλος για να πάρει η ΑΕΚ φέτος το πρωτάθλημα, ούτε μου φταίει ο Λαμπρόπουλος, ο Γαλανόπουλος και ο Τζανετόπουλος που υπολογίζονται μέχρι σήμερα για μπακ απ των Σιμόες και Γιόχανσον.

Καλώς ή κακώς η ΑΕΚ δεν ήρθε, δεν έφτασε και το έχω γράψει πολλές φορές μέσα από αυτή τη στήλη. Θα έρθει με το καλό όταν θα την απαρτίσουν άνθρωποι γνώστες του αντικειμένου με νέες ιδέες, με μοντέρνο μυαλό και με έναν κανονικό σχεδιασμό. Όταν βάζεις άλλωστε στόχους στην ζωή σου, είτε πρόκειται για την ομάδα σου, είτε πρόκειται για τον ίδιο σου τον εαυτό, πρέπει να ξέρεις ακριβώς τι βήματα θα ακολουθήσεις έως ότου φτάσεις εκεί που θες να φτάσεις… Με το ζόρι και δίχως μόχθο δεν έπιασε κανείς τα όνειρα του.

Την προ ετών ατάκα του διοικητικού ηγέτη της ΑΕΚ, Δημήτρη Μελισσανίδη, «Όταν έρθουμε, εγώ θα σας ενημερώσω πρώτος», η αλήθεια είναι πως την σκέφτηκα μετά την περσινή κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας. Όμως μέσα μου ήξερα ότι θα χρειαστεί πολύ δουλειά, καλός προσανατολισμός και κόπος για να γίνουμε η ΑΕΚ. Η πραγματική ΑΕΚ… Ξέρω ότι και ο ίδιος δεν είναι ευχαριστημένος από αυτό που βγάζει η ομάδα προς τα έξω, και ξέρω ότι μπορεί να το αλλάξει βάζοντας όμως το μαχαίρι στο κόκαλο και παίρνοντας γενναίες αποφάσεις για το μέλλον της ομάδας. Ποτέ δεν είναι αργά…

Υ.Γ: Μόνο το μπάσκετ μας έμεινε να μας θυμίζει ότι με πραγματικές προσπάθειες και με προσήλωση σε συγκεκριμένο στόχο μπορείς να πετύχεις πολλά, χωρίς πολλά λόγια και με αργά αλλά σταθερά και ανοδικά βήματα…

Υ.Γ2: Για το αγαπημένο βόλεϊ γυναικών λυπάμαι… Λυπάμαι γιατί η στήριξη από εμάς (τους απλούς φίλους της ομάδας) προς τα κορίτσια δεν φτάνει… Χρειαζόταν προ πολλού στήριξη! Προπάντων από τη διοίκηση και ύστερα από ανθρώπους γνώστες που θα έσωζαν τουλάχιστον την κατάσταση! Δυστυχώς πλέον, δεν ξέρω αν σώζεται…