Η κορυφή την… τρομάζει

Η αλλαγή προπονητή μέσα στην εβδομάδα δεν ήταν αρκετή προκειμένου οι παίκτες της ΑΕΚ να μπορέσουν, παρά τις σημαντικές απουσίες, να κάμψουν την αντίσταση του αξιόμαχου Πανιώνιου. Η έλευση του Ζοζέ Μοράις έφερε ξανά τα χαμόγελα στα Σπάτα, αλλά δυστυχώς οι παίκτες δεν απέδειξαν πως τελικά το μοναδικό πρόβλημα ήταν… ένας.

Σίγουρα οι κιτρινόμαυροι έχουν πολλά δίκια με το μέρος τους, σχετικά με την απροετοίμαστη ομάδα από το καλοκαίρι που μας πέρασε, χωρίς κάποιο επιθετικό πλάνο και χωρίς τίποτα δουλεμένο στην προπόνηση, παρόλα αυτά, έχουν και αυτοί ένα μικρό μερίδιο ευθύνης για την απογοητευτική εικόνα της ΑΕΚ.

Ειδικά όταν μιλάμε για την χρονιά που γράφτηκε πολλάκις πως το ρόστερ της ομάδας διαθέτει φέτος ποιότητα και μπορεί να κάνει την διαφορά. Δυστυχώς δεν έχει αποδειχτεί κάτι τέτοιο μέχρι στιγμής και σίγουρα το 95% των δημοσιογράφων (και εγώ μέσα), έχει διαψευστεί πανηγυρικά, μέχρι στιγμής.

Στο άκουσμα της λέξης, τρομάζουν

Δυστυχώς για τους παίκτες της ΑΕΚ και τον κόσμο της ομάδας, η ευκαιρία προκειμένου η Ένωση να καθίσει στην κορυφή και να περιμένει τους άλλους, στις πρώτες 5 αγωνιστικές, ήταν διπλή με ματς μέσα στην έδρα της, όπου και παραχώρησε… ολόλευκες ισοπαλίες με υποδεέστερους αντιπάλους. Η λέξη κορυφή την τρομάζει…

Ως γεγονός λοιπόν, αν το “αποκρυπτογραφήσεις”, καταλήγεις στο συμπέρασμα πως η ΑΕΚ στα ματς do or die, από την αρχή της περιόδου, πετάει πάντα λευκή πετσέτα και αυτό μόνο αισιόδοξο για την φετινή χρονιά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Βλέπε Σεντ Ετιέν, Ηρακλής, Ολυμπιακός, Πανιώνιος.

Πρώτα ως ψυχολόγος…

Στο παρασύνθημα λοιπόν, η δουλειά του Ζοζέ Μοράις είναι πάρα πολύ δύσκολη σε σχέση με οποιονδήποτε προκάτοχο του. Ακόμα και από του Γκας Πογέτ που ήρθε στην ΑΕΚ δύο μέρες πριν από το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Πρώτον διότι ο Ουρουγουανός παρέλαβε δουλεμένη ομάδα από τον Δέλλα και το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να περάσει την φιλοσοφία του και δεύτερον η ψυχολογία των παικτών ήταν φτιαγμένη για μια ομάδα ανταγωνιστική για το πρωτάθλημα. Έναν τομέα που είχε δουλέψει ο Τράι δύο χρόνια.

Αντίθετα ο Μοράις, θα πρέπει να δουλέψει σχεδόν από το μηδέν τα επιθετικά πλάνα της ομάδας και γενικά την τακτική καθώς από το καλοκαίρι ήταν γνωστό πως δεν υπήρξε κάποια ιδιαίτερη δουλειά στο συγκεκριμένο κομμάτι  και δεύτερο και κυριότερο, θα πρέπει να μεταφέρει αυτή την ψυχολογία-νοοτροπία που έμαθε ο Μοράις δίπλα στον Μουρίνιο και στους πάικτες του, διότι εκ του αποτελέσματος, όταν το ματς είναι “πρέπει να νικήσουμε” οι παίκτες αδειάζουν αντί για να γεμίζουν. Οπότε η ψυχολογία, είναι το 50% της δουλειάς που πρέπει να κάνει ο Πορτογάλος και το επιτελείο του.

ΥΓ1:  Παρά την γκέλα, ο Μοράις αξίζει να αναφέρουμε πως από τον πάγκο το πάλεψε, έδειξε πως είχε πλάνο και ακόμα και στην αλλαγή του Πέκχαρτ, έκανε το φυσιολογικό. Δηλαδή, να τον κρατήσει στον πάγκο και όταν το ματς θα πήγαινε στα τελευταία λεπτά και στις σέντρες, να τον έβαζε μέσα. Όχι όπως είχε γίνει στο ματς με τον Ηρακλή…

ΥΓ2: Καμία ηρεμία, έρχεται Τούμπα. Εκεί ή που θα αναγεννηθεί η ομάδα ή που θα δημιουργηθεί ένα άσχημο κλίμα, δύσκολα αναστρέψιμο. Δεν έχει τον χρόνο η ΑΕΚ και πρέπει να ανταποκριθεί. Αυτό που είπαμε παραπάνω… “Πρέπει να”!