Χαμένα αποδυτήρια… Χαμένη χρονιά

Λέει ότι η ΑΕΚ έχασε από τον Ολυμπιακό 3-0 στο πρώτο μεγάλο ντέρμπι της σεζόν. Ποιο ντέρμπι; Ποια ΑΕΚ; Εμφανίστηκε καμιά ΑΕΚ στο γήπεδο την Κυριακή και δεν την είδαμε; Υπήρξε καμιά ομάδα με αρχή μέση και τέλος; Υπήρχε κάποιο ποδοσφαιρικό πλάνο που να ακολουθούν οι παίκτες με τα κιτρινόμαυρα;

Κύριοι ο αγώνας της Κυριακής σχολιάζεται μέσα σε δύο γραμμές. Με έναν προπονητή εκτός τόπου και χρόνου και με παίκτες απροστάτευτους τακτικά μέσα στην έδρα του βασικού σου αντιπάλου με την χειρότερη ομάδα των τελευταίων χρόνων, κατάφερε και ηττήθηκε με 3-0.

Ζητούσαν… σωσίβιο

Ξεκινάνε τα πρώτα λεπτά του αγώνα και βλέπεις την «Μπαρτσελόνα» απέναντι στην ΑΕΚ, να την πνίγει με… κύματα επιθέσεων. Φάση από δω, γκολ από κει, δοκάρι. Τρομαγμένοι οι παίκτες της Ένωσης ζητούσαν βοήθεια από τον πάγκο, σαν τον πνιγμένο που με τρόμο στα μάτια ζητάει για το σωσίβιο προκειμένου να σώσει την ζωή του. Φυσικά, κανένα σωσίβιο και φυσιολογικά, οι παίκτες της ΑΕΚ «πνίγηκαν» στο Καραϊσκάκης.

Τέσσερις μόλις αγωνιστικές, με το συγκεκριμένο ματς να είναι η Νο 2 ευκαιρία προκειμένου να βρεθείς στην κορυφή, αλλά για δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική η απογοήτευση πνίγει το όνειρο του κάθε Ενωσίτη.

Πρώτα ήταν ο Ηρακλής στο εύκολο ματς και μετέπειτα ο Ολυμπιακός στο δύσκολο ματς. Και στα δύο παιχνίδια προπονητής (κυρίως) και ΑΕΚ δεν πήραν ούτε καν βαθμό για την εμφάνιση. Το μόνο που κατάφεραν είναι ο κάθε ΑΕΚτζής να φοβάται να πει την λέξη πρωτάθλημα.

Γιατί η αλήθεια είναι πως αν δεν μπορείς να εκμεταλλευτείς δύο συνεχόμενες ευκαιρίες προκειμένου να πιάσεις ρετιρέ, τότε δεν μπορείς να αισιοδοξείς για τίποτα στο μέλλον. Και δυστυχώς για την ΑΕΚ, ο προπονητής της έχει στην προκειμένη περίπτωση τεράστιο μερίδιο ευθύνης.

Και έχει τεράστια ευθύνη, διότι απέδειξε πως δύσκολα θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στους στόχους που έβαλε για φέτος η ΑΕΚ. Και αν στο ματς με τον Ηρακλή, ήταν δύσκολα να βρει κενά ο δικέφαλος απέναντι στον ταμπουρωμένο Ηρακλή, η εμφάνιση με τον «ορθάνοιχτο» Ολυμπιακό ήταν για γέλια, ξεγυμνώνοντας πλάνο και ιδέες του προπονητή.

Είτε καλός, είτε κακός…

Και όλα τα παραπάνω, μπορείς και να έχουν την εξήγηση τους, όπως μου την είχε πει κάποτε ο Ντέμης σε μια κουβεντούλα που είχαμε. «Με τον Σάντος, αν εξαιρέσεις έναν ή δύο παίκτες που είχαν διαλέξει άλλη πλευρά να στηρίξουν για ευνόητους λόγους, όλη η υπόλοιπη ομάδα έπαιζε για πάρτη του. Γουστάραμε τον προπονητή. Και να ξέρεις, πως είτε καλός, είτε κακός, ένας προπονητής εάν έχει μαζί του τους παίκτες, μπορείς να κάνει τεράστιες επιτυχίες, απλά και μόνο επειδή οι παίκτες θα σπάσουν τα πόδια τους για αυτόν».

Αυτή η ατάκα στριφογύριζε στο μυαλό μου μετά το 3-0 και αναρωτιόμουν, ποιος απ’ όλους 

τους παίκτες της ΑΕΚ, θα σπάσουν τα πόδια τους για τον Τιμούρ; Γι’ αυτόν που στη συνέντευξη Τύπου τόνισε πως: «αυτά τα ματς θέλουν ηγέτες και εμείς είχαμε μόνο έναν». Ποιος θα δει την δήλωση αυτή και αύριο στα Σπάτα θα πάει και θα πει μέσα του, «κόουτς για σένα φέτος θα πεθάνω στο γήπεδο». Απάντηση: Κανείς!

ΥΓ1: Με την διακοπή ενόψει λόγω Εθνικών, είναι η ευκαιρία για την κίνηση που θα σώσει την χρονιά που ξεκίνησε με υψηλούς στόχους και από την 4^η αγωνιστική θα κυνηγάμε την… Ευρώπη.

ΥΓ2: Κακά τα ψέματα, είμαι λάτρης της στήριξης προς τον προπονητή και τον χρόνο που πρέπει να του δοθεί. Αλλά δυστυχώς, με όσα έχουν συμβεί από την αρχή της χρονιάς στα Σπάτα, είναι ρίσκο να στηρίξεις Τιμούρ και να πιστεύεις σε ανατροπή της εικόνας.

ΥΓ3: Γιατί για εμένα αυτή είναι η αλήθεια. Δεν στέκομαι στην εικόνα ομάδας χωρίς πλάνο απέναντι σε κλειστές άμυνες ή ορθάνοιχτες, αλλά στην απώλεια των αποδυτηρίων από τον Τιμούρ.

ΥΓ4: Δεν φταίει ο Λαμπρόπουλος για το 3-0. Αμυντικός είναι ο άνθρωπος, αυτό ξέρει να κάνει. Ειδικά όταν του ζητηθεί να μετατραπεί σε αμυντικός μέσος στο κορυφαίο ντέρμπι για την ΑΕΚ.

ΥΓ5: Η ομάδα της ΑΕΚ στην επιστροφή της στην Superleague και με κενά στις γραμμές της, έχασε με 4-0 στο Καραϊσκάκης από έναν καλύτερο Ολυμπιακό, με τον προπονητή της να φεύγει. Μετά το ματς της Κυριακής ο Τιμούρ τι φάση;