Ντίξον: «Τελευταία επίθεση; Δώστε μου την μπάλα»!

Οι προπονητές που συνεργάστηκαν μαζί του στο παρελθόν στέκονται στην άγνοια φόβου που διακρίνει το παιχνίδι του. Ο ίδιος ο Ντίξον, μιλώντας στο , ταυτίστηκε με την εν λόγω άποψη: «Απόλυτα. Δεν με νοιάζει ποιον έχω απέναντι μου, είτε ο Στεφ Κάρι είτε οποιοσδήποτε άλλος. Παίζω μπάσκετ από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου και το αγαπώ πολύ. Έτσι, δεν επιτρέπω κανένα αίσθημα φόβου να μπει στο παρκέ και να με κυριεύσει».

Πριν καλά-καλά ξεκινήσουν οι επίσημες υποχρεώσεις της ΑΕΚ, το ερώτημα που τίθεται σχετικά με τον Αμερικανό έχει να κάνει με το πόσο θα αλλάξουν οι εξωπραγματικές του επιδόσεις, όταν οι αντίπαλες άμυνες μάθουν να τον «διαβάζουν». Το sdna.gr απεύθυνε το εν λόγω ερώτημα στον… άμεσα ενδιαφερόμενος και αυτός κατέθεσε μία ενδιαφέρουσα άποψη: 

«Έχω την αίσθηση πως πολύς κόσμος στην Ευρώπη ακόμη δεν με γνωρίζει, όπως και προπονητές. Πρέπει να ξεκινήσουμε απ’ το γεγονός πως το μπάσκετ δεν είναι ατομικό άθλημα, αλλά άθλημα στο οποίο μετρούν πέντε παίκτες. Όσον αφορά σε εμένα, μπορώ να κάνω πολλά πράγματα πέρα από το να σκοράρω και υπόσχομαι πως θα το δείτε άμεσα. Παίζω με το ένστικτο, αλλά είμαι σε θέση να βλέπω τί μου δίνει η άμυνα και να ενεργώ αναλόγως. Όπως με χρησιμοποιούν οι συμπαίκτες μου, έτσι θα τους χρησιμοποιώ και εγώ, όταν η άμυνα μου βάλει δύσκολα. Παίζουμε με στόχο τις νίκες και αυτές θα κυνηγήσουν, ανεξαρτήτως αμυντικής προσέγγισης του αντιπάλου». 

Ο Ντίξον μάς έπεισε πως θα τα… βγάλει πέρα, όταν έρθουν τα «ζόρια» και η κουβέντα συνεχίστηκε με μία υποθετική ερώτηση. «5 δευτερόλεπτα πριν το τέλος, η ΑΕΚ χάνει με 2. Ποιος παίρνει την μπάλα;» Η απάντηση ενδεικτική της νοοτροπίας του 25χρονου: 

«(γέλια) Εντάξει, για να είμαι ειλικρινής, αν πάρω την μπάλα, θα σκεφτώ κατευθείαν να εκτελέσω. Αυτή είναι η φύση μου, αυτές οι καταστάσεις μου αρέσουν. Θέλω να έχω την μπάλα, όταν το παιχνίδι κρίνεται. Τώρα, αν μου έρθουν 2-3 παίκτες για να με μαρκάρουν, πιθανότατα θα πασάρω. Αλλά, εντάξει μου άρεσε αυτή η υπόθεση. Ας πούμε πως θα πάρω εγώ το σουτ, όπως με την Γαλατάσαραϊ». 

Από πολύ νωρίς, ο Ντίξον έχει γίνει «αγαπημένο παιδί» της εξέδρας. Πόσο έτοιμος νιώθει ο ίδιος για να βγάλει… ασπροπρόσωπο τον κόσμο της ΑΕΚ; «Δεν σκέφτομαι, όταν πάιζω, το ποιος παίκτης είναι ο αγαπημένος της εξέδρας. Πράγματι, πάντως, εισέπραξα μεγάλη αγάπη τις πρώτες μου μέρες εδώ. Και εγώ όμως λατρεύω το πάθος των οπαδών μας και περιμένω να τους δω πιο μαζικά σε επίσημο αγώνα. Είμαι χαρούμενος που γίνομαι αποδέκτης τέτοιου ενθουσιασμού και εμπιστοσύνης και όσο τα πράγματα περνούν από το χέρι μου, θα έχω ως προτεραιότητα να δικαιώσω αυτούς τους ανθρώπους».

Βλέποντας κανείς τα «όργια» του Ντίξον στα τελευταία φιλικά της ΑΕΚ, αμέσως διερωτάται σχετικά με το πόσο hot όνομα ήταν στο μεταγραφικό «παζάρι» ο Αμερικναός. «Ναι, η αλήθεια είναι πως υπήρξαν πολλές ομάδες που ρώτησαν για μένα. Βοήθησε και το γεγονός πως από νωρίς είχα μπει στην διαδικασία έκδοσης ευρωπαϊκού διαβατηρίου. Ωστόσο, η ΑΕΚ και η Ελλάδα είναι το μέρος και η συνθήκη, στην οποία ήθελα πλέον να βρίσκομαι. Είναι σχεδόν στο ανώτατο επίπεδο η ομάδα και αγωνίζεται σε ένα πρωτάθλημα, όπου συμμετέχουν ορισμένοι από τους κορυφαίους παίκτες της Ευρώπης. Η ΑΕΚ είναι αυτό ακριβώς που ήθελα».

Ο ίδιος ο Αμερικανός έβαλε στην συζήτηση το ζήτημα του διαβατηρίου που τελικά τον έφερε στην Εθνική ομάδα της Γεωργίας. Εκεί, βρέθηκε υπό τις οδηγίες του «δικού» μας Ηλία Ζούρου. Η εμπειρία του ήταν εκπληκτική, κρίνοντας από τα λόγια που χρησιμοποίησε για τον Έλληνα κόουτς: «Φίλε… Μού δίδαξε πάρα πολλά και ας μείναμε μαζί ένα μήνα. Φρόντισε από την αρχή να με προετοιμάσει για το τί να περιμένω στο νέο μου ξεκίνημα με την ΑΕΚ. Είναι από εδώ και είναι εξοικειωμένος τόσο με την ΑΕΚ, όσο και με το πρωτάθλημα συνολικά. Είναι μέντοράς μου και τον αγαπώ μέχρι… θανάτου».

«Όταν παίζεις στην Ευρώπη, γίνεσαι σιγά σιγά… Ευρωπαίος. Περνάς 9, τουλάχιστον, μήνες εδώ και τους υπόλοιπους μίας χρονιάς στην πατρίδα σου. Από τη στιγμή που αυτή η ρουτίνα επαναλαμβάνεται, κάθε μέρα αισθάνομαι όλο και πιο εξοικειωμένος με τον τρόπο ζωής εδώ. Όσον αφορά στην Αθήνα, τα πράγματα είναι ιδανικά. Τέλειος καιρός, φιλόξενοι άνθρωποι, ωραίο φαγητό» ήταν το σχόλιο του νέου «φονιά» της ΑΕΚ σχετικά με την προσαρμογή του στην Ευρώπη, τα τελευταία χρόνια.

Η κουβέντα ολοκληρώθηκε με τον Ντίξον να σχολιάζει το… όνειρο του ΝΒΑ, που βρίσκεται πάντα στο μυαλό του: «Σίγουρα. Για όλους τους Αμερικανούς παίκτες, το ΝΒΑ βρίσκεται πάντα στο πάνω μέρος του μυαλού τους. Ελπίζω ειλικρινά να φτάσω μία μέρα εκεί, αλλά μέχρι να συμβεί αυτό, δεσμεύομαι να δίνω τα πάντα για την ομάδα μου, η οποία σε αυτή τη φάση είναι η ΑΕΚ».