Τα σκας και παίρνεις έναν σαν τον Πιέλ

Ουδείς αναντικατάστατος ακόμη κι αν εν τέλει δεν την πήρε τη δουλειά. Σύμφωνοι για το (οποιοδήποτε) πρόσωπο, όχι όμως και για την ουσία της ιστορίας. Η ήττα της ΑΕΚ λόγω της αδυναμίας να πείσει τον Μοντανιέ δεν είναι απλά επικοινωνιακή. Εδώ έχει ηττηθεί ολόκληρο το πρότζεκτ που είχε προετοιμάσει προκειμένου να φτάσει στο σημείο να θεωρεί τον Γάλλο ως τον ιδανικότερο να το υπηρετήσει. Πως τώρα λοιπόν μπορείς να πας στον Αρουαμπαρένα τον οποίο είχες απορρίψει ως μη έτοιμο ή κατάλληλο για να το υλοποιήσει;

Αν ήμουν ο Μελισσανίδης θα έκλεινα τα αφτιά μου στις οργίλες προτροπές των πρώτων στιγμών του φιάσκου που τον καλούσαν να πάρει κεφάλια (όχι βέβαια ότι δεν πρέπει να αποδοθούν ευθύνες ή να μην βρεθούν σταδιακά αποτελεσματικότεροι από τους υπαίτιους) και θα κυνηγούσα τη μεγάλη ανατροπή!

Θα έψαχνα τον τρόπο να γυρίσω το διπλό ημίχρονο (και μάλιστα με σκορ 0-2) σε άσο τελικό. Και για να το πετύχω θα πλήρωνα πολύ παραπάνω. Παίκτες μπορείς να έχεις και με νορμάλ συμβόλαια για να πάει καλά η δουλειά, ο προπονητής όμως είναι ένας! Και θα πρέπει να είναι καλύτερος από αυτόν που έχασες μέσα από τα χέρια σου.

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ