Πρώτος στόχος επετεύχθη και μαγκιά τους

Τελικά, το «Ερχόμαστε» που λάνσαρε η ΠΑΕ ΑΕΚ ως μότο ενόψει της σεζόν που θα επέστρεφε η ομάδα στην θέση που ανήκει, μπορούμε να πούμε ότι επιβεβαιώθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό μετά και την χθεσινή πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας.

Μια πρόκριση που σίγουρα δεν ήρθε εύκολα, για να μην πετάμε και στα σύννεφα, αλλά αυτό δεν μειώνει το τελικό αποτέλεσμα που είναι η διεκδίκηση ενός τίτλου μετά από πέντε πολύ δύσκολα χρόνια.

Και εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι, πως το εισιτήριο που έκλεισε η ΑΕΚ για την 7^η Μαίου, ήταν η επίτευξη του στόχου. Η πιθανή κατάκτηση, θα είναι η υπέρβαση για την φετινή σεζόν, με τα δεδομένα που υπάρχουν στην ομάδα και δεν αναφέρομαι μόνο στα εξωαγωνιστικά…

Σαφώς ανώτερος ο αντίπαλος

Δεν είναι κακό να δούμε την κατάσταση όπως έχει και να φτάσουμε στο συμπέρασμα πως ο αντίπαλος στον τελικό, είναι ανώτερος σε συγκεκριμένες θέσεις, σε σχέση με την ομάδα μας. Άλλωστε τα δύο παιχνίδια πρωταθλήματος, δεν έδειξαν κάτι διαφορετικό από αυτό που αναφέρω.

Τρανό παράδειγμα η νίκη της ΑΕΚ με 1-0 που σε κάποιες στιγμές στον αγώνα, έδειχνε… απροστάτευτη παρότι είχε αριθμητικό πλεονέκτημα και αυτή είναι η αλήθεια. Όπως και να έχει όμως, αυτοί οι παίκτες κατάφεραν να φτάσουν την ΑΕΚ ξανά σε τελικό και έχουν την ευκαιρία να γίνουν και ήρωες σε μια χρονιά που πέρασε μέσα από δύσβατα μονοπάτια.

Στ πλευρό τους/της ο Στ(ρατιώτης)έλιος

Στην προσπάθεια αυτή, οι παίκτες, για καλή τους τύχη θα έχουν στο πλευρό τους τον προπονητή Στέλιο Μανωλά. Μπορεί να μην είναι καλύτερος των προκατόχων του, μπορεί να μην αποτελεί τον κορυφαίο στο επάγγελμα του, αλλά σίγουρα είναι ο καταλληλότερος προκειμένου να τους δείξει τον δρόμο προς την κορυφή και να τους δώσει της απαραίτητες συμβουλές προκειμένου να καταφέρουν να φτάσουν στον στόχο τους.

Η επιμονή του, ο εγωισμός του, το πάθος του και η εξυπνάδα του, είναι πολύ σημαντικά όπλα που θα πρέπει να μπολιαστούν οι παίκτες της Ένωσης προκειμένου να ζήσουν το όνειρο που κάνανε όταν ήταν μικροί. Την αποθέωση της κατάκτησης ενός τίτλου!

ΥΓ1: Από την συνολική εικόνα της ΑΕΚ, κρατάω μέσα μου τον πανηγυρισμό του Στέλιου. Έχει ζήσει τόσες δόξες και χαρές σε αυτή την φανέλα, παρόλα αυτά πανηγύρισε σαν να ήταν η πρώτη του επιτυχία.

ΥΓ2: Το μπουκάλι που πέταξε ο Τράι στο γκολ του Τζεμπούρ, είναι η φυσιολογική αντίδραση ενός προπονητή που βλέπει την ομάδα του να αποκλείεται από έναν μεγάλο στόχο. Δεν μπορώ να καταλάβω ορισμένους ηλίθιους που δηλώνουν οπαδοί της ΑΕΚ, και από χθες μπαίνουν στην διαδικασία να τον βρίζουν  και να τον κοροϊδεύουν. Πραγματικά, από κάτι τέτοια μηδαμινά σε αξία γεγονότα, καταλαβαίνεις για ποιο λόγο φτάσαμε εδώ που φτάσαμε σαν λαός.