Θα γούσταρε Άραβα ο Σάντος

Το έχω αναφέρει πολλάκις πως όταν όλα τα φώτα πέφτουν σε συγκεκριμένους πρωταγωνιστές, εμένα μ’ αρέσει να εστιάζω σε αυτούς που μένουν στην… σκιά. Τέτοιος ήταν στο ματς με τον ΠΑΟΚ ο Χρήστος Αραβίδης που παρότι δεν ξεχώρισε με το γκολ, η εμφάνιση του θα πρέπει να διδάσκεται σε εκκολαπτόμενους ποδοσφαιριστές της νέας εποχής.

Το ποδόσφαιρο του Σάντος

Σε κάποια συζήτηση μου με τον κορυφαίο επιθετικό της χώρας την τελευταία 25ετία και πρώην πρόεδρο της ΑΕΚ, τον Ντέμη Νικολαϊδη, μου παραδέχθηκε κάτι που βέβαια το έχει δηλώσει και δημόσια, πως με τον Σάντος προπονητή έμαθε ποδόσφαιρο. Πιο πριν, έπαιζε… μπάλα. Τι ήταν αυτό που του έμαθε ένας εκ των κορυφαίων προπονητών που μας τίμησε ως χώρα με την εργασία του; Πως στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, δεν υπάρχουν θέσεις. Όλοι πρέπει να κάνουν τα πάντα προκειμένου να ξεχωρίζουν στο παιχνίδι τους και φυσικά να διαπρέψουν σε υψηλό επίπεδο.

Έλεγε στον Ντέμη ο Φερνάντο:  «Όταν θα αμύνεται η ομάδα, θα είσαι και εσύ πίσω από την σέντρα και όχι μπροστά περιμένοντας μια μπαλιά. Όλη η ομάδα αμύνεται και όλη επιτίθεται. Αυτό προστάζει η νέα εποχή». Και φυσικά ο Ντέμης ανταποκρίθηκε στο μέγιστο βαθμό, με αποτέλεσμα να γίνει από τους πιο αγαπημένους ποδοσφαιριστές του Σάντος. Έπαθε σοκ ο Νικολαΐδης όταν σε παιχνίδι που δεν έβαλε γκολ και έχασε καλές ευκαιρίες, ο Σάντος του έδωσε συγχαρητήρια για την εμφάνιση.

Αυτό ήταν το σημαντικό κριτήριο του Πορτογάλου, ανεξάρτητα την θέση που παίζεις, να μπορείς να μου κάνεις περισσότερες από μια δουλειά. Όπως πχ ο Κατσουράνης, που παρότι μέσος, ήξερε να ανταποκριθεί σε υψηλό επίπεδο, τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση.

Κλείνοντας λοιπόν την μεγάλη αυτή παρένθεση, η εμφάνιση του Αραβίδη στο ματς με τον ΠΑΟΚ μου θύμισε τα λεγόμενα του Σάντος και κατάλαβα πως σίγουρα θα αποτελούσε έναν από τους ποδοσφαιριστές που θα ήθελε να δουλέψει μαζί του. Ο επιθετικός Χρήστος, στο χθεσινό (24/1) ματς διέπρεψε… στην άμυνα, καθαρίζοντας τις δύο από τις 4 σημαντικές ευκαιρίες του ΠΑΟΚ. Έβγαλε τα γνωστά του σκυλίσια τρεξίματα, το ασφυκτικό πρέσινγκ σε όλο το γήπεδο και μια ασίστ πάρε βάλε στον Μάνταλο, που θα μπορούσε να τελειώσει το ματς.

Άλλαξε γνώμη και στον Πογέτ

Αυτό είδε και ο Γκουστάβο στον Αραβίδη, και τον έβαλε μέσα στην λίστα του με τους ποδοσφαιριστές που θα βασιστεί πάνω τους για να προχωρήσει στην υλοποίηση των στόχων. Και για να γνωρίζετε, στην αρχή ο Γκας δεν το είχε πάρει με καλό μάτι τον Άραβα, αλλά μέσα από τις προπονήσεις και τα ματς, αναγνώρισε άμεσα την λανθασμένη πρώτη του εκτίμηση.

Ο Άραβας ήταν ένας από τους βασικούς συντελεστές της νίκης επί του ΠΑΟΚ. Ο Βάργκας τον έχρισε MVP, προσωπική του εκτίμηση μεν, αλλά σίγουρα σημαντική όταν προέρχεται από τον συμπαίκτη σου που πέτυχε το χρυσό γκολ της νίκης.

Με τα στοιχεία που έχει ο Αραβίδης στο παιχνίδι του, δεν μπορώ να τον φανταστώ μακριά από την ΑΕΚ. Ακόμα και αν έρθουν καλύτεροι παίκτες στο σκοράρισμα, μεγαλύτερα ονόματα, ο Άραβας δεν θα πρέπει να λείπει από την αποστολή της ΑΕΚ. Είτε ως βασικός, είτε ως αναπληρωματικός, είναι ένας παίκτης που έχει αρετές απαραίτητες για μια μεγάλη ομάδα. Και όπως έχουμε πει, στην ΑΕΚ που ονειρευόμαστε θα πρέπει να ισχύει το: «Δείξε μου τον πάγκο σου, να σου πω τι ομάδα έχεις». Μόνο έτσι θα έρθουν οι τίτλοι…

ΥΓ1: Δεν ξέρω αν θα κάνει ο Μπαρόχα για δεύτερος, προσωπικά δεν τον έχω σε μεγάλη εκτίμηση, αλλά σίγουρα ξέρω πως δεν μπορεί ούτε για πλάκα να πάρει την θέση του Ανέστη. Τα χαρακτηριστικά του Ανέστη, τα δουλεύεις, τα στηρίζεις και βγάζεις γκολκίπερ για τα επόμενα 10 χρόνια. Επ’ ουδενί δεν τον βάζεις στον πάγκο να κάθεται για να παίζει το… παγκότερμα.

ΥΓ2: Πολύ καλύτερη εμφάνιση από τις προηγούμενες για τον Πέτρο Μάνταλο, αλλά σίγουρα πρέπει να πατήσει πάνω σε αυτήν και να συνεχίσει για να ανεβάσει ακόμα περισσότερο την απόδοση του. Άλλωστε αυτό που φοράει στο χέρι, είναι έξτρα βάρος και θα πρέπει να το τιμάει σε κάθε ματς.

ΥΓ3: «Δεν γίνεται να είναι τόσο κακός ο Άρθο» λέγανε επί Δέλλα (για να πικάρουν τον προπονητή φυσικά με την εμμονή στον Τζανετόπουλο). «Δεν γίνεται να μείνουμε με τον Άρθο, επειγόντως αμυντικός» λένε με Πογέτ (προφανώς γιατί η μα@λ@κί@ στην κριτική έχει και τα όρια της). Στην προκειμένη περίπτωση, ο ένας ήξερε ότι δεν κάνει το παιδί και τον άφηνε εκτός αποστολής και ο άλλος δεν τον ήξερε και τον πέταξε στην αρένα να τον φάνε τα… λιοντάρια. Άρθο λέμε και κλαίμε!