3 χρόνια συναισθήματα!

Πέρασαν τρία χρόνια και μου φαίνεται σαν χθες (γραφική ε;), όταν ο Πάνος μαζί με τον Βαγγέλη (Αρναούτογλου) με έβγαλαν από την… κατάθλιψη μετά το κλείσιμο της εφημερίδας.

Ένα siteλέει που υπήρχε εδώ και 3 χρόνια, αναβαθμίζεται και αναλαμβάνεις το μπάσκετ. «Άντε πάμε» λέω, αλλά που να ήξερα…Με άλλο πλάνο ξεκινήσαμε, αλλιώς καταλήξαμε και τελικά μάλλον ήταν και καλύτερα.

Τον «Αρναού» τον ήξερα, όχι σαν «αφεντικό» , τον Πάνο τον είχα γνωρίσει και η Μαρία ήταν εκείνη που με πρότεινε στην εφημερίδα. Τον Κατσαΐτη τον γνώρισα από τον Βαγγέλη και ο Χάρης ήρθε αργότερα. Λεπτομέρειες αλλά για να ξέρετε πως έχουν τα πράγματα…

Από το site (Πάνο ξεχνάς) πέρασε και ο Γιώργος Γαλάτσης,  ο «άνθρωπος εντολή» – Λιόγκας, ο Δημήτρης ο Καραγιάννης, ο Στέφανος ΛιπΑρης, η Ζηνοβία Κώστογλου και υπάρχει ο Σηφάκης και τώρα που το λέω πρέπει να τον πάρω να γράψει κανένα σχόλιο γιατί πάλι μας την.. έκανε. Βοηθούν επίσης ο Βασίλης Τεμπέλης και ο Κώστας Τόπας.

Βέβαια όπως βλέπετε πάλι μεταξύ μας μεταξά μείναμε! Ποιος να μας αντέξει!

Αυτό το site τρία πράγματα το χαρακτηρίζουν. Τουλάχιστον αυτά πιστεύω εγώ. Πρώτο είναι η γκρίνια, δεύτερο τα νεύρα και τρίτο αλλά σημαντικότερο όλων η ΑΓΑΠΗ. Αυτά τα συγκινητικά που έγραψαν οι άλλοι δύο (Πάνος και Χάρης) δεν μπορούν να περιγράψουν όλα αυτά που έχουμε ζήσει.

Κάτι ξενύχτια τη μαύρη μέρα που έπεσε η ΑΕΚ και ο «κοντός» ήταν κάπου σε ένα νησί με το γυναικείο ή εξωτερικό, ούτε που θυμάμαι, και έκανε ζωάρα… Κάτι άλλα που περιμέναμε την απόφαση από τη Σούπερ Λιγκ για το μέλλον της ομάδας, οι φωνές του «Αρναού» χωρίς λόγο, έτσι απλά για να «ξυπνάμε» που και που…

Αλλά και τα άλλα… Οι μαζώξεις για κρασιά, μια βάφτιση, ένας γάμος… Πάντα μια οικογένεια. Εκτός της Μαρίας που δεν άφηνε στην άκρη ούτε ένα φιλικό, καμίας σημασίας, και έμενε πίσω για να μην μείνει το siteμόνο του. Μιλάμε για τρέλα!

Τα περισσότερα πριν έρθει ο Χάρης, ο οποίος η αλήθεια είναι ότι απορώ πως έχει αντέξει. Του έχω κάνει τη ζωή δύσκολη και το παραδέχομαι, αλλά δεν φταίω εγώ… Με προκαλεί και νομίζω παράλληλα ότι του αρέσει. Γι’ αυτό μη διαβάζετε τι γράφει, όλοι σε αυτό το siteμαζόχες είμαστε.

Ο Πάνος στον κόσμο του, η Μαρία πνίγεται σε μια κουταλιά νερό, ο Κατσαΐτης… εντάξει.. «ό,τι να’ ναι» και ο Αρναού…με έχει απολύσει πέντε φορές (σε κάποιες, δύο, έφταιγα). Οπότε καταλαβαίνετε, την 6^η μάλλον καίγομαι!

Αν με ρωτάγατε τι θα άλλαζα; Νομίζω απολύτως τίποτα. Ο καθένας έχει τα καλά του και τα κακά του, αλλά όταν είμαστε ομάδα δεν μας «αγγίζει» τίποτα.

Αν με αφήσετε να γράφω δεν θα σταματήσω… Όσα έχω ζήσει τα θυμάμαι ένα ένα και με λεπτομέρειες… Το δεδομένο είναι ένα! Το AEK1924 πάνω από όλα είναι οικογένεια, έχει κορμό ο οποίος δεν «σπάει», άσχετα με όσους έρχονται και παρέρχονται.

Καλή Χρονιά με υγεία σε όλους!