Πογέτ: «Τη λέξη νίκη θα την ακούν συνεχώς από εμένα…»

Ο Ουρουγουανός αναφέρθηκε στους λόγους που αποφάσισε να συνεχίσει την καριέρα του στην Ελλάδα, αλλά και το τι θα γίνει μετά τη λήξη του συμβολαίου του το καλοκαίρι.

Μετά από μια τόσο μεγάλη καριέρα ως ποδοσφαιριστής, ποια θα ξεχωρίζατε ως την κορυφαία σας στιγμή;

«Δεν θα έλεγα μια στιγμή, αλλά μια σεζόν και αυτή είνα η περίοδος 1994-95. Μέχρι τότε είχα έναν τίτλο στην καριέρα μου και μέσα σε δύο μήνες, το 1995 πανηγύρισα πρώτα το Κύπελλο Κυπελλούχων με τη Σαραγόσα στο Παρίσι και μετά το Κόπα Αμέρικα με την Ουρουγουάη. Αυτή η χρονιά ήταν για μένα κομβική και μου δημιούργησε συναίσθημα ότι… από εδώ και πέρα, ό,τι και να παίζω θα το κερδίζω. Για εμένα άλλαξαν όλα από εκείνη τη σεζόν».

Και η μεγαλύτερη προσωπικότητα  με την οποία έχετε συνεργαστεί;

«Με διαφορά ο καλύτερος παίκτης απ’ όσους έπαιξα μαζί είναι ο Τζιανφράνκο Τζόλα! Είναι ο τύπος του παίκτη που κάνει τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές καλύτερους. Όταν εκείνος παίζει είσαι δίπλα τους καλύτερος, όταν δεν παίζει, οκ…».

Πως θα συστήνατε τον εαυτό σας ως ποδοσφαιριστη;

«Δεν υπήρξα ντριμπλέρ, δεν ήμουν γρήγορος, έπρεπε να τρέχω ως μέσος, αλλά δεν μου άρεσε το τρέξιμο, αλλά είχα την ικανότητα να βρίσκομαι, αυτή η μυρωδιά, αυτή η αίσθηση του να είσαι εκεί για να πάρεις τη μπάλα μετά την απόκρουση, να εκμεταλλευθείς το ριμπάουντ. Και αν δείτε τα γκολ που έχω πετύχει, άλλα ήταν υπόθεση μιας επαφής, μπαμ και γκολ, μια επαφή και τελείωμα».

Μιλήσατε για ριμπάουντ και μου φαίνεται λογικό αφού προέρχεστε από μπασκετική οικογένεια.

«Ναι, είναι αλήθεια. Ο πατέρας μου, Ουάσινγκτον Πογιέτ, ήταν πολύ καλός μπασκετμπολίστας. Και εγώ όμως, λατρεύω το μπάσκετ και έχω ήδη ζητήσει αν μπορώ να πάω να δώ τη μπασκετική ομάδα της ΑΕΚ».

Γνωρίζετε προφανώς ότι αποτελεί το ιστορικότερο μπασκετικό σωματείο της χώρας, με ευρωπαϊκό τρόπαιο το 1968…

«Ναι το γνωρίζω! Θα είμαι εκεί! Θέλω να την δω! Γνωρίζω ακόμα ότι το έχετε κάνει δύσκολο τελευταία και ότι θα πρέπει να έχω μαζί μου το διαβατήριο και όλα τα στοιχεία μου, αλλά πιστεύω ότι θα τα καταφέρω να βγάλω ένα εισιτήριο…»

Πως θα συστήνατε τον εαυτό σας ως προπονητή;

«Πρώτα απ’ όλα θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τίμιο μάνατζερ. Αυτό που πάντα θέλω είναι να δίνω στους ποδοσφαιριστές τις καλύτερες ευκαιρίες για να αναδειχθούν, για να παίξουν, να είμαι δίκαιος μαζί τους. Ψάχνω όλες τις προοπτικές για έναν ποδοσφαιριστή ώστε να είναι στο γήπεδο όταν είναι καλύτερος, όταν είναι αυτό που προσπαθεί περισσότερο, αυτή είναι η δουλειά μου. Η μεγαλύτερη ανταμοιβή για έναν μάνατζερ είναι να βλέπει τον ποδοσφαιριστή να δίνει όσα μπορεί. Και μετά είναι η νίκη. Τη λέξη νίκη θα την ακούν συνεχώς από εμένα…»

Τι εννοείτε;

«Απλά τα πράγματα… Αυτός είναι ο λόγος που είμαστε εδώ και αυτό θα πρέπει να καταλάβουν οι παίκτες. Το πιο σημαντικό, για όλους εμάς, για τους οπαδούς είναι να νικάμε! Είμαστε εδώ για να κερδίζουμε τα παιχνίδια, για να κερδίζουμε τίτλους και αυτή τη νοοτροπία θα πρέπει να την περάσουμε στην ομάδα. Εκτιμώ πως ήδη υπάρχει, αλλά νομίζω ότι θα πρέπει να την αυξήσουμε λίγο περισσότερο! Όλοι μαζί να πάμε λίγο πιο ψηλά, πιο πολύ…».

Γιατί ένας μάνατζερ από την Πρέμιερ Λιγκ να έρθει να δουλέψει στην ελληνική Σούπερ Λιγκ;

«Για το πιστεύω και το ένστικτο ότι έχει πιθανότητες να κερδίσει! Ήθελα να αναλάβω μια ομάδα με την προοπτική να κερδίσει τίτλους. Θα μπορούσα να είμαι στην Πρέμιερ αλλά σε ομάδα που περισσότερο θα είχαν ως στόχο την παραμονή, παρά να κερδίσουν κάποιο τρόπαιο. Αλλά εγώ θέλω να κερδίζω».

Είχατε προτάσεις;

«Είχα προσεγγίσεις το καλοκαίρι από ομάδες της Τσάμπιονσιπ, αλλά δεν ήταν κατά τη γνώμη μου οι κατάλληλες ομάδες για εμένα. Είχα και την προοπτική ενός μεγάλου συμβολαίου από τις αραβικές χώρες, αλλά έκρινα ότι σε αυτή τη φάση της καριέρας μου θα έπρεπε να κάνω επιλογή ομάδας με την προοπτική να μπορεί να κερδίσει τίτλους».

Και βεβαίως ένας δυνατός ποδοσφαιρικής προέλευσης… Ένας Ουρουγουανός με πολλά χρόνια παραμονής στην Αγγλία…

«Ναι, γεγονός είναι ότι πρόκειται για ισχυρό συνδυασμό και μάλλον για καλό συνδυασμό! Χρησιμοποιώ πλέον την κοινή λογική (commonsense)… Δεν μπορείς να πηγαίνεις κόντρα σε όλα. Δεν υπάρχει πλέον το ότι εγώ κάνω αυτό που θέλω κόντρα σε αυτό που ο κόσμος θεωρεί σωστό. Ενεργώ με τη λογική και προσαρμόζομαι πολύ εύκολα σε όλα τα μέρη που βρίσκομαι. Προσπαθώ να μάθω πως λειτουργούν, γιατί λειτουργούν έτσι, τους λόγους… Έχω ζήσει στη Γαλλία, την Ισπανία, την Αγγλία και έχω μάθει πώς να προσαρμόζομαι, να προσαρμόζομαι σε καταστάσεις ακόμα και αν είναι ξένες σε μένα, να καταλαβαίνω τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζομαι…».

Συμφωνία μέχρι το καλοκαίρι… Μετά;

«Το καλύτερο για όλους μας. Πρώτα απ’ όλα εμείς, εγώ και οι συνεργάτες μου πρέπει πρώτα να αποδείξουμε ότι μπορούμε να κερδίσουμε πράγματα. Οι συμφωνίες δεν έχουν να κάνουν με διάρκεια και χρήματα, έχουν να κάνουν με… τις νίκες! Φυσικά και μας ενδιαφέρουν τα χρήματα, τα μεγάλα συμβόλαια, αλλά η απόφαση να έρθουμε εδώ είχε να κάνει με τη δυνατότητα που μας δίνεται να κερδίσουμε πράγματα εντός γηπέδου! Αν τα πάμε καλά, αν πετύχουμε στο έργο μας σε αυτούς τους μήνες, τότε, ναι, νομίζω ότι θα είναι πάρα πολύ εύκολο να συνεχίσουμε».