Με δύο… ΑΕΚ στο Φάληρο

Στο πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης, μετά τα πρώτα λεπτά της παγωμάρας, η ΑΕΚ στεκόταν καλά στον αγωνιστικό χώρο. Έχοντας ένα πολύ καλό κέντρο έλεγχε το ματς, κυκλοφορούσε την μπάλα και ήταν αυτή που πίεζε τον αντίπαλό της. Το γκολ του Ολυμπιακού, δε πτόησε τους Κιτρινόμαυρους, οι οποίοι συνέχισαν να κάνουν το παιχνίδι τους, πιέζοντας για την ισοφάριση. Ο Δικέφαλος, ενώ είχε τον έλεγχο βρισκόταν πίσω στο σκορ, κάτι για το οποίο δεν ευθυνόταν μόνο ο διαιτητές και οι βοηθοί του, αλλά και το γεγονός ότι οι φάσεις που δημιουργούσε η ΑΕΚ δεν ολοκληρωνόντουσαν σωστά.

Στην επανάληψη η Ένωση έχασε λίγο τον ρυθμό της, αλλά δεν κινδύνευσε, μέχρι τι στιγμή που ο Σιμόες έδωσε τη θέση του στον Μπουονανότε. Εκεί οι ποδοσφαιριστές σάστισαν και μετά το 2-0 στο 70^ο λεπτό τα έχασαν εντελώς. Βέβαια, εκτός από την αλλαγή που έγινε, σημαντικό βαθμό στη μείωση της απόδοσής τους έπαιξε και η κούραση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η φάση που ο Αραβίδης βγαίνει στην πλάτη της άμυνας, περνάει την μπάλα στον Μπαρμπόσα και αυτός από το ύψος του πέναλτι δεν έχει δύναμη να σουτάρει και στέλνει τη μπάλα πάνω στους αντιπάλους του.

Η ΑΕΚ λοιπόν είχε δύο πρόσωπα στο Καραϊσκάκης, ένα πολύ καλό και ένα κακό, αλλά και στα δύο έχανε. Πλέον ο αγώνας αυτός είναι στο παρελθόν και άπαντες πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους για το τι φταίει. Μπορεί σε όλους να μην αρέσει το 4-0 και η κακή εικόνα της ομάδας από το 60’ και μετά, ωστόσο αυτό που θα έπρεπε πραγματικά να προβληματίσει είναι το γεγονός ότι και η καλή ΑΕΚ έχανε από τον Ολυμπιακό.