Ο φόβος δεν είναι (μόνο) στο σύστημα

Απαγορεύεται να κοιτάζεις πίσω όταν φλέγεσαι για να ζήσεις αυτό που βρίσκεται μπροστά. Ο ενθουσιασμός κόπασε, όμως η εξέλιξη αυτή ίσως και να αποδειχθεί θεραπευτική για την ομάδα αλλά και όλους όσοι βρίσκονται στον περίγυρό της αγαπώντας, νευριάζοντας, χειροκροτώντας, φωνάζοντας, γκρινιάζοντας ή ορθά διαμαρτύρονται. Τα κεφάλια μέσα, πολλή δουλειά, σκέψη και προβληματισμός για τα λάθη. Και συνεχίζουμε…

Αύριο στη Βέροια. Ματς το οποίο έλαβε μία ιδιαιτέρως άγρια προσέγγιση, μοιάζει με ένα αγωνιστικό τελεσίγραφο που καλώς ή κακώς μπήκε και θα εξαφανιστεί μόνο με την κατάκτηση των τριών βαθμών. Εξυπακούεται ότι η νίκη είναι μονόδρομος, ωστόσο όλο αυτό το σούσουρο που δημιουργήθηκε, έχει προκαλέσει ένα σύννεφο κακοκεφιάς πάνω από την ομάδα. Όπως και να το κάνουμε, είναι αλλιώς να αγωνίζεσαι το μυαλό ελεύθερο να δημιουργήσει και αλλιώς με το κεφάλι βαρύ και τη σκέψη εγκλωβισμένη στο τι μπορεί να συμβεί αν το ματς στραβώσει.

Έτσι λειτουργούν όμως οι μεγάλες ομάδες και αυτή η μοίρα όσων φορούν τις φανέλες τους. Η πίεση είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας των ποδοσφαιριστών κι εν πολλοίς αυτή που βοηθά στο να αντιληφθεί ο προπονητής (κατ’ επέκταση και ο ίδιος ο σύλλογος) ποιοι είναι εκείνοι που μπορούν να αντεπεξέλθουν σε αυτήν, ανταποκρινόμενοι στο βάρος των απαιτήσεων και της φανέλας.

Στην Τούμπα ο Δέλλας έμεινε μετεξεταστέος. Ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει ότι η τακτική προσέγγιση του αγώνα αποδείχθηκε μη αποδοτική, άρα εξ αρχής λανθασμένη. Ωστόσο ακόμα και όταν το σύστημα δεν είναι λειτουργικό, υπάρχουν τρόποι να αποφύγεις μία ήττα. Και πολλές φορές αυτοί καθορίζονται από την πνευματική και ψυχική ικανότητα των ποδοσφαιριστών. Πόσο το λέει καρδούλα τους δηλαδή. Είναι εύκολη δικαιολογία για κάποιους και βολική μαζί, το να κρύβονται πίσω από την αποτυχία μίας διάταξης. Τον φόβο δεν τον προκαλεί μόνο ή αμυντικοκεντρική προσέγγιση ενός ματς, κατά περιπτώσεις ενδέχεται να υπάρχει μόνιμα μέσα σε κάποιους εξ αυτών.

Αρχής γενομένης από αύριο, έρχεται μία σειρά από αγώνες ιδιαίτερα δύσκολους, ματς στα οποία ο φόβος θα είναι ο πιο ασφαλής σύμμαχος του αντιπάλου. Θα συμπεράνουμε πολλά γι αυτή την παρέα και το DNAτης. Ο Δέλλας είναι πλέον βέβαιο ότι δεν θα πειραματιστεί ξανά. Το θέμα του πλέον εντοπίζεται στις εξεύρεση των καταλληλότερων προσώπων και συνεργασιών. Και κυρίως στην τελική απόφαση για ένα σχήμα που πρέπει να μείνει σταθερό και να πάρει συνεχόμενα ματς. Αλλαγή στην αλλαγή, δεν χτίζονται σύνολα με αρμονία και λειτουργικότητα.

Νικάς, ηρεμείς, συνεχίζεις… Στη Βέροια πρέπει να δούμε ξανά την κανονική ΑΕΚ. Την ομάδα που θα κυριαρχήσει από την αρχή και θα καθαρίσει το ματς γρήγορα και εύκολα. Αν δεν το μπορεί το τωρινό ρόστερ, τότε κάτι δεν πηγαίνει καλά, διότι δυνατότητες είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχουν, ασχέτως αν διακρίνουμε και σημαντικά κενά. Η ομάδα έχει να πάρει τρίποντο εκτός έδρας από τις 13/5 και εκείνο το διπλό στη Λάρισα. Καιρός είναι να ξαναβρεί το δρόμο της…