Με θυμάσαι ρε π@@@τη;

Ήταν όλα υπέροχα χθες… Μια ομάδα ελβετικό ρολόι που δούλεψε στο 60% των δυνατοτήτων της και μάγεψε κόσμο και αντιπάλους, έναν κόσμο πύρινο σαν λάβα που σε κάθε γκολ σε έπιανε ανατριχίλα από το ξέσπασμα.

Ήταν όλα τέλεια για πρεμιέρα, στον βαθμό που έπρεπε να είναι επιτρέποντας μου στο πρώτο σχόλιο για την έναρξη της σεζόν, να μην ασχοληθώ καθόλου με το αγωνιστικό (τον Πλατανιά νίκησα κάνοντας πλάκα), καθόλου με τον κόσμο (25 χιλιάδες πήγαιναν στην Γ’ Εθνική και γελούσαμε με την SL), καθόλου με τίποτε από το μαγικό βράδυ της πρεμιέρας και να αναφερθώ στην αντιμετώπιση που έτυχε η ΑΕΚ από αντιπάλους και ονειροπαρμένους «αντιπάλους».

Μπορεί πλέον τα πράγματα να μπήκαν όλα στην σωστή θέση, αλλά ακόμα υπάρχουν στο μυαλό μου πρωτοσέλιδα, άρθρα, συζητήσεις, συνθήματα και συμπεριφορές αντιπάλων ομάδων, οπαδών, δημοσιογράφων που δεν σεβάστηκαν λεπτό το μέγεθος της ΑΕΚ.

Ούτε κρατώντας τα προσχήματα βρε αδερφέ, τίποτα. Εμετικές συμπεριφορές για την πιο δύσκολη κατάσταση που βρέθηκε στην ιστορία της η ΑΕΚ, μια κατάσταση που αν αντιμετώπιζε κάποιος από αυτούς θα μιλάγαμε για αφανισμό.

Υπάρχουν ζωντανά παραδείγματα…

Ήδη κάποιοι που φώναζαν αυτό το «εκεί εκεί…» θα παραμείνουν στα χωράφια που μας κορόιδευαν για δεύτερη χρονιά, ενώ κάποια άλλα «φίδια», θα μάθουν όλα τα βράχια του νησιού τους απ’ έξω και ανακατωτά.

Έχοντας λοιπόν η ΑΕΚ να αντιμετωπίσει μια δύσκολη κατάσταση για την ιστορία της, παράλληλα και… ξαφνικά έπρεπε να αντιμετωπίσει και ονειροπαρμένους αντιπάλους που επειδή είδαν την ΑΕΚ δύο κατηγορίες κάτω, πίστεψαν πως έγιναν ομάδες αντάξιες και μεγαλύτερες από αυτήν.

Κάτι συνοικιακές ομάδες όπως ο Ατρόμητος και ο Πανιώνιος, κάτι τοπικές όπως ο ΟΦΗ και άλλοι, άρχισαν να μιλάνε και να λοιδορούν την ΑΕΚ, πιστεύοντας πως σκότωσαν το θηρίο. Φυσικά, τους καταλαβαίνω, γιατί όλοι έχουν όνειρο να συντρίψουν την ΑΕΚ, όχι μόνο για την αξία και το μέγεθος της, αλλά και για αυτά που πρεσβεύει και την κάνει να ξεχωρίζει από όλα τα υπόλοιπα αθλητικά σωματεία.

Δυστυχώς όμως για αυτούς, το όνειρο εξελίχθηκε σε εφιάλτης και αν δύο ολόκληρα χρόνια πάλεψαν για να ξεχάσουν την ΑΕΚ, ο εφιάλτης επέστρεψε και θα τους θυμίσει ξανά τον λόγο που την φοβόντουσαν…

Η αγωνιστική εκδίκηση είναι αναφαίρετο δικαίωμα της ΑΕΚ να την διεκδικήσει κόντρα στους κανονικούς της αντιπάλους και ιστορική υποχρέωση της να θυμίσει σε όλους αυτούς το μέγεθος της, τον φόβο στην όψη της. Η πρεμιέρα ήταν ξεκάθαρα σαν την ατάκα σε γνωστή και αγαπημένη Ελληνική ταινία… «Με θυμάσαι ρε πούστη;»

ΥΓ1: Ρήτρα οπωσδήποτε στον Τζανετόπουλο και εν συνεχεία, η ρήτρα που θα μπει στον υψηλόσωμο μπακ, να πολλαπλασιαστεί επί πέντε και να μπει στο συμβόλαιο του Γιόχανσον. Στη νέα της εποχή, η ΑΕΚ θα πρέπει να μπει στα TOPCLUB και στον τομέα των πωλήσεων…

ΥΓ2: Ένα πράγμα κράτησα από το ντεμπούτο του Ντιέγκο. Την δίψα του στην φάση που έκανε το σουτ. Και ενώ το παιχνίδι έχει τελειώσει ουσιαστικά με την είσοδο του, βιάστηκε να εκτελέσει το πλάγιο, να πάρει την μπάλα να κάνει μπούκα και να στείλει την μπάλα έστω και μια φορά προς το τέρμα. Αυτή την δίψα, να την εκμεταλλευτεί η ΑΕΚ

ΥΓ3: Οι μεταγραφές που πρέπει να γίνουν, θα δώσουν ακόμα μεγαλύτερη ώθηση στην ομάδα και με αυτή την σκέψη θα πρέπει να το σκεφτούν οι αρμόδιοι. Οπωσδήποτε ένας επιθετικός και ένας αμυντικός. Προσωπική εκτίμηση, ο Λούκας, αυτή την στιγμή είναι περιττός. Ίδωμεν…