Ανάκογλου: Γεννιέται κάτι μεγάλο!

Αναλυτικά η συνέντευξη:

-Δημήτρη, ήσουν εκεί και στον υποβιβασμό είσαι εδώ και τώρα στη μεγάλη επιστροφή ως αρχηγός. Βρήκες μια ομάδα υπό διάλυση και τώρα όλα αυτά μοιάζουν με ένα κακό όνειρο. Πως το βίωσες όλο αυτό;

–Οταν ήρθα από τον Πενσερραϊκό τον Ιανουάριο του 2013, η ΑΕΚ ήταν σε μια πολύ δύσκολή κατάσταση. Δεν πίστευα ότι θα φτάναμε εκεί που φτάσαμε, αλλά είναι αλήθεια ότι βρήκα μια πολύ δύσκολη πραγματικότητα. Ειδικά οι παίκτες που ήταν από την αρχή της σεζόν, είχαν πολλά προβλήματα. Με τους μισθούς, με τα σπίτια ακόμα και με το φαγητό. Ακκόμα και σε μένα είχε έρθει χαρτί έξωσης από τον ιδιοκτήτη του σπιτιού που έμενα, επειδή η ΠΑΕ δεν είχε πληρώσει τα ενοίκια.

– Παρ’ όλα αυτά, αποφάσισες να συνεχίσεις αν και θα μπορούσες να φύγεις όταν η ομάδα πέσε στη Γ’ Εθνική

Ήθελα να συνεχίσω και να βοηθήσω. Μπορούσα να φύγω αλλά δεν θα το έκανα. Πίστεψα σε αυτό που ξεκίνησαν η διοίκηση και ο προπονητής, αλλά το είδα και ως υποχρέωση προς την ΑΕΚ και τον κόσμο της. Δεν είχα προλάβει να παίξω πολύ στη σεζόν που είχε τελειώσει και έπρεπε να μείνω για να βοηθήσω.

– Και πρέπει να ένιωσες πολύ νωρίς ότι δικαιώνεσαι

– Ναι, μπορεί να παίζαμε σε ερασιτεχνική κατηγορία, αλλά η ομάδα λειτουργούσε σε πλήρως επαγγελματικά ιπρότυπα. Έγιναν όλα εκείνα τα βήματα που έπρεπε να γίνουν. Και δεν ήταν καθόλου εύκολα, άσχετα αν φαινόταν δεδομένα για τον κόσμο. Τίποτα δε μας χαρίστηκε. Από εκεί δεν μπορούσαμε να ονειρευόμαστε, φτάσαμε πια εδώ όπου βλέπουμε ότι γεννιέται κάτι μεγάλο.