Σκόκο το Γενάρη κι ας μην πάρει άλλο φορ

Η ΑΕΚ έδωσε στον Σκόκο όσο χρόνο χρειαζόταν (ενδεχομένως και παραπάνω από όσα θα έπρεπε) προκειμένου να διαπιστώσει αν τον ικανοποιούν οι νέες καταστάσεις στη Νιούελς ή αν εν τέλει θα επέλεγε την απόφαση της μεγάλης επιστροφής. Δεν κέρδισε εν τέλει κάτι από αυτή την ιστορία, δεν έχασε όμως και τα πάντα. Η πόρτα του Νάτσο παραμένει ανοιχτή, όπως και η διάθεσή του να μιλήσει εκ νέου με την ΑΕΚ μέσα στο χειμώνα. Εκεί, λίγο πριν την έναρξη της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου.

Ο Μελισσανίδης, όπως και στην περίπτωση του Τζιμπούρ την οποία πήρε εξ ολοκλήρου επάνω του _ μάλιστα δίχως να πτοηθεί στο παραμικρό από τις διάφορες αντίθετες φωνές που προέκυψαν πριν από την ολοκλήρωση της απόκτησης του Τρομοκράτη _ έτσι και σε αυτή του Υδραυλικού, το έχει πάρει προσωπικά. Πιστεύει ότι θα φέρει την κατάσταση εκεί που θέλει και όλοι γνωρίζουμε καλά ότι δεν είναι άνθρωπος που παρατάει έτσι υποθέσεις από τις οποίες δεν δέχεται εύκολα ότι θα βγει χαμένος. Αρκεί ασφαλώς η απέναντι πλευρά να παραμένει να ζεστή και να διατηρεί προσεγγίσιμες και εφικτές απαιτήσεις.

Ως σήμερα ο Σκόκο διατήρησε πολύ χαμηλά την υπόθεση. Ουδέποτε μίλησε δημόσια για το θέμα, απέφυγε όλες τις σχετικές προσεγγίσεις των ελλήνων δημοσιογράφων (μιλάω εκ πείρας), το έκρυψε καλά στα απάτητα σημεία της σκέψης του. Ωστόσο, ουδέποτε επίσης έκλεισε την πόρτα πίσω του, απεναντίας με ένα «πάντα έχω την ΑΕΚ στο μυαλό» άφηνε να εννοηθεί ότι τη διατηρεί στο χάρτη των επόμενων επαγγελματικών προορισμών του.  Άλλωστε αποδείχθηκε ότι λόγοι συναισθηματικοί και η δύναμη της φιλίας (με τον νυν προπονητή της ομάδας) τον έπεισαν να δώσει ακόμα μία ευκαιρία στη Νιούελς.

Αυτός και οι άλλοι

Στο μεσοδιάστημα ο Νάτσο θα τα βάλει όλα στο ζύγι. Και πριν από τον ερχόμενο Ιανουάριο θα έχει καταλήξει, δίχως δεύτερες σκέψεις να τον βαραίνουν για το αν έφτασε η στιγμή της επιστροφής. Διότι αυτή θα είναι και η τελευταία διαπραγμάτευση, η ΑΕΚ έπειτα θα γυρίσει τη σελίδα αν δεν ακούσει ότι έρχεται. Είτε το χειμώνα, είτε το ερχόμενο καλοκαίρι. Αυτό όμως θα πρέπει να το γνωρίζει σε τέσσερις μήνες από σήμερα, οριστικά και αμετάκλητα.

Το θέμα λοιπόν είναι ορθάνοιχτο. Κι από τη στιγμή που ο Μελισσανίδης θεωρεί ότι υπάρχουν βάσιμες ελπίδες ώστε να πετύχει αυτό το μεγάλο κόλπο σε μερικούς μήνες από σήμερα, τότε εξηγείται λογικά και η πεποίθηση των ανθρώπων της Ένωσης ότι δεν επείγει η απόκτηση ακόμη ενός επιθετικού. Ο Σκόκο δεν είναι φορ, είναι όμως γκολτζής. Με ικανότητα να βρίσκει τα δίχτυα από σημεία τα οποία ένας κυνηγός περιοχής έχει έξω από το ρεπερτόριό του.

Σαφώς αν στο επόμενο δεκαήμερο προκύψει λύση «ερωτεύσιμη» σε τέτοιο βαθμό που είναι δύσκολο να προσπεράσει κανείς, η ΑΕΚ καλά θα κάνει να το τολμήσει. Διαφορετικά δεν χάθηκε και ο κόσμος μέχρι τον Γενάρη, με την προϋπόθεση ότι στο μεσοδιάστημα θα δουλεύονται και άλλες περιπτώσεις, πέραν αυτής του Υδραυλικού.

Ο Αραβίδης, ο Τζιμπούρ και ο Κρισάντους ξέρουν να τη βάζουν μέσα αν φτάσει στα πόδια τους όπως πρέπει. Άλλωστε όποιος φορ κι αν έρθει τώρα (εξαιρουμένου του Μπερμπάτοφ και άλλων τέτοιου επιπέδου που δεν πλησιάζονται), θα χρειαστεί τουλάχιστον 1-1,5 μήνα μέχρι να μπει στο νόημα και να κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή ο οποίος έχει πολλάκις αποδείξει ότι προτεραιότητα δίνει πάντα σε εκείνους με τους οποίους έχει δουλέψει κι έχουν μπει στο πετσί των τακτικών απαιτήσεών του. Εκτός επαναλαμβάνω, αν πρόκειται για τον Μπερμπάτοφ…