Τζιοβάνι, ο μεγάλος αδελφός!

«Για να είμαι ειλικρινής, το μισώ το ποδόσφαιρο». λέει και γελάει, με αυτοσαρκαστική διάθεση και με επίγνωση ότι μια τέτοια δήλωση μπορεί και να επιφέρει καταδίκης στην Βραζιλία. Η Ελιάνα Παλμιέρι με δύο γιους στο σπίτι δεν είχε και πολλές επιλογές στη ζωή της. «Το μόνο που μ’ αρέσει είναι να βλέπω τα παιδιά μου να παίζουν», συμπληρώνει για να λυθεί η παρεξήγηση και να συνωστιστεί στην ουρά των συμπατριωτών της που ζουν και αναπνέουν για το ποδόσφαιρο. «Αν, βέβαια, δεν είναι στο γήπεδο, τότε μπορεί και να μην ανοίξω καν την τηλεόραση. Δεν με νοιάζει και ιδιαίτερα».

Ο Έμερσον Παλμιέρι είναι ο δεύτερος γιος της οικογένειας. Γεννήθηκε το 1994, πέντε χρόνια μετά τον Τζιοβάνι. Είναι και εκείνος που θα καταδώσει το μυστικό της. «Έχει μια ολόκληρη συλλογή από τις φανέλες μας. Από τη Σάντος, τη Νοροέστε, τη Μποταφόγκο, ακόμα και την Γκουαρατινγουέτα. Και δεν τις δίνει σε κανέναν. Καμιά φορά τι ρωτάω: Μαμά τι θα κάνεις, θα ανοίξεις μαγαζί;». Ο 21χρονος αμυντικός αγωνίζεται στην Παλέρμο ως δανεικός από τη μοναδική ομάδα που έπαιξε στην Βραζιλία, τη Σάντος. Ο Τζιοβάνι είναι εκείνος που έχει γεμίσει το σπίτι φανέλες, καθώς η ΑΕΚ έρχεται να αποτελέσει την έκτη ομάδα στην καριέρα του, με τις Νοροέστε, Μποταφόγκο, Γκουαρατινγουέτα, Κρισιούμα και Φλουμινένσε. Έβδομη, αν συνυπολογίσουμε και εκείνη στην παραλία του Σάο Πάουλο.

Ο Ρετζινάλντο Άλβες Ντος Σάντος, συνήθιζε να παίρνει τα παιδιά μαζί του στη δουλειά. Δούλευε ως ψαράς και στην παραλία απ’ όπου μάζευε τα δίχτυα του, έστηναν ενίοτε και ένα ποδοσφαιράκι οι μεγάλοι μεταξύ τους. «Στην αρχή δεν μας ήθελαν στις ομάδες τους γιατί ήμασταν μικροσκοπικοί. Ειδικά, ο Έμερσον που ήταν ο πιο μικρός. Μετά, όμως, ήθελαν να μας κρατήσουν για πάντα. Το ποδόσφαιρο ξεκίνησε και για τους δυο μας στην παραλία». 

Από την παραλία, ήρθε η σάλα και από την σάλα το πέρασμα στις κανονικές διαστάσεις. Ο Έμερσον και ο Τζιοβάνι μεγάλωναν μαζί μέσα από το ποδόσφαιρο, ωστόσο ουδέποτε επέτρεψαν στον ανταγωνισμό – παρότι αγωνίζονται στην ίδια θέση – να μπει ανάμεσά τους. «Ο Τζιοβάνι είναι το είδωλό μου. Τον θαυμάζω γιατί παρά τα όσα έχει περάσει στη ζωή του, παίζει τώρα σε μια ομάδα σαν τη Φλουμινένσε. Είμαι ευτυχισμένος για εκείνον. Ήταν πάντα δίπλα μου, πάντα να με βοηθήσει, πάντα να με συμβουλέψει και προοδεύσαμε ταυτόχρονα».

Αυτό το ταυτόχρονα έφερε και μια άσχημη στιγμή στην οικογένεια Παλμιέρι. Μια οικογένεια που γυναικοκρατείται, αφού η Ελιάνα έχει δύο αδελφές, λιγάκι πιο φανατικές από την ίδια! Η μία είχε αναλάβει τους κατά καιρούς αντιπάλους των παιδιών και κολλούσε τις φωτογραφίες τους στο ψυγείο για να «παγώσουν την ώρα του αγώνα», όπως λέει. Η άλλη, ορκισμένη οπαδός της Κορίνθιανς προσπαθεί να τους πείσει να φορέσουν την φανέλα της αγαπημένης της ομάδας. «Ξέχασέ το θεία», της απαντούν μάλλον γιατί θυμούνται ότι στα νιάτα τους, είχε πάρει έναν καημένο παιδάκι στο κυνήγι!«Είμαι εκείνη που κάνει πάντα τη φασαρία. Αγχώνομαι πολύ και θυμώνω, γι’ αυτό και δεν πηγαίνω να τους δω από κοντά. Μια αφορά σε έναν αγώνα κάτω των 15 ετών, ο Έμερσον δέχτηκε ένα σκληρό μαρκάρισμα και πήγα στα κάγκελα κι άρχισα να βρίζω το παιδί. Τότε κατάλαβα ότι ίσως θα ήταν προτιμότερο να μην πάω ξανά στο γήπεδο». 

Ο Τερέζα είναι η πιο ήρεμη. Η γιαγιά του Τζιοβάνι και του Έμερσον που ένιωθε περήφανη όταν την 1η Φεβρουαρίου του 2014 ήρθε η στιγμή που η μαμά Παλμιέρι δεν ήθελε ποτέ να ζήσει. «Ήταν τραυματικό, απαίσιο. Ένα συναίσθημα που δεν το εύχομαι σε καμία μητέρα. Η καρδιά μου ήταν χωρισμένη στα δύο, δε θα μπορούσα να διαλέξω έναν γιο να υποστηρίζω. Κοιτούσα ακούνητη. Στο τέλος του αγώνα ο Έμερσον πέτυχε γκολ και δεν μπορούσα να το πανηγυρίσω. Ούτε για τη Σάντος, ούτε για εκείνον. Εγώ υποστηρίζω όποια ομάδα παίζει ο Έμερσον και ο Τζιοβάνι». 

Ήταν η ημέρα που η Σάντος υποδεχόταν τη Μποταφόγκο και την διέλυσε με 5-1. Ο Έμερσον Παλμιέρι πέτυχε το τρίτο γκολ, ο Τζιοβάνι έφυγε ηττημένος από τον μικρό του αδελφό, στον οποίο είχε υποσχεθεί να κάνει τη ζωή δύσκολη. «Δεν πρόκειται να είμαι μαλθακός μαζί του. Είναι μικρός και πρέπει να μάθει να τα βγάζει πέρα μόνος του». Η αλήθεια, όμως, είναι ότι για τον μικρό της οικογένειάς τα πράγματα είχαν έρθει πολύ πιο εύκολα απ’ ό,τι για τον Τζιοβάνι. 

Ο γεννημένος στις 23 Ιουνίου του 1989 αριστερός μπακ, πέρασε τα περισσότερα χρόνια της καριέρας του ψάχνοντας για μια καλή ευκαιρία. Έπαιξε στη δεύτερη κατηγορία, έπαιξε στην τρίτη κατηγορία, έπαιξε ακόμα σε τοπικά πρωταθλήματα, χωρίς ποτέ να παρατήσει την προσπάθεια. «Είναι η πρώτη φορά που θα παίξω στην πρώτη κατηγορία και είμαι πολύ χαρούμενος. Είναι μια τεράστια πρόκληση για μένα, αλλά είμαι έτοιμος. Όταν εμφανίζεται μια τέτοια ευκαιρία δεν το σκέφτεσαι δεύτερη φορά. Επιτέλους μπορώ να κάνω το άλμα που ήθελα στην καριέρα μου. Είναι μια μοναδική ευκαιρία», έλεγε ο Τζιοβάνι τον Απρίλιο του 2014, όταν δέχτηκε την πρόταση της Κρισιούμα και μετακόμισε στην Σάντα Καταρίνα. 

Από εκεί με 26 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα κατόρθωσε να προσελκύσει τη Φλουμινένσε και να πάρει μεταγραφή στις αρχές του 2015. «Είμαι ευτυχισμένος που θα φορέσω τη φανέλα ενός τεράστιου βραζιλιάνικου συλλόγου. Υπόσχομαι ότι θα τα δώσω όλα, όπως σε όσες ομάδες αγωνίστηκα ως τώρα στην καριέρα μου. Είναι η σπουδαιότερη πρόκληση της καριέρας μου». Ο 
Τζιοβάνι κατάφερε να ανταποκριθεί και σε αυτή… Έπαιξε σε δέκα ματς και πριν ένα μήνα προσέλκυσε το ενδιαφέρον (και) της Ουντινέζε. 

«Με εξέπληξε η είδηση όταν τη διάβασα. Είμαι ευτυχισμένος εδώ και δεν έχω κάποιο λόγο να φύγω. Έχω προσαρμοστεί, μου φέρονται καλά και θέλω να συγκεντρωθώ στη Φλουμινένσε», έλεγε όταν διέρρευσε η είδηση στα βραζιλιάνικα μέσα, όμως ο Τζιοβάνι ποτέ δε φοβήθηκε τις προκλήσεις. Και η ΑΕΚ είναι ακόμα μία στην οποία θα θέλει να αποδείξει την αξία του!

 Πηγή:sdna.gr