Το απωθημένο φυγείν αδύνατον

Ο δρόμος που διανύει ο πρωταθλητής, σε φυσιολογικά και καθαρά πρωταθλήματα, είναι πάντα δύσκολος. Δεν υπάρχει ευκολία την στιγμή που δηλώνεις διεκδικητής του τίτλου, δηλώνεις ανώτερος από τους αντιπάλους και πρέπει να το δείξεις με πράξεις εντός αγωνιστικού χώρου. Την ίδια ώρα όλοι οι αντίπαλοι σε βλέπουν ως μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να κερδίσουν δημοσιότητα με μια νίκη εις βάρος σου.

Για τον λόγο αυτό, όταν ξεκινάς να φτιάξεις μια ομάδα που με το καλημέρα θα χτυπήσει τον τίτλο, πέραν των νέων και ταλαντούχων ποδοσφαιριστών, χρειάζεσαι και παίκτες που να έχουν διανύσει το συγκεκριμένο “μονοπάτι” προκειμένου να βοηθήσουν τους συμπαίκτες τους στις κακοτοπιές που είναι βέβαια πως θα βρουν. Ο ερχομός λοιπόν, του Ραφίκ Τζιμπούρ, συνδυάζει ταλέντο, δυναμική και εμπειρία πρωταθλητή. Αναμφισβήτητα, πρόκειται για κίνηση που θα δώσει πολλά στην ΑΕΚ παρά θα… πάρει.

Με το πάθος, τον τσαμπουκά και την τρέλα του, είναι βέβαιο πως θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τα αποδυτήρια της ομάδας πριν από ένα μεγάλο και κρίσιμο ματς για παράδειγμα. Θα τραβήξει με το δικό του ταμπεραμέντο και τους υπόλοιπους συμπαίκτες που δεν έχουν τις ίδιες εμπειρίες και που είναι φυσιολογικό σε μια πιθανή αναποδιά να μην ξέρουν πως πρέπει να αντιδράσουν όταν έχεις τον τίτλο του διεκδικητή πρωταθλήματος.

Ο “τρομοκράτης” τα έχει όλα τα παραπάνω και σε συνδυασμό με τις επόμενες κινήσεις που θα γίνουν, είναι βέβαιο πως θα βοηθήσει στον μέγιστο βαθμό στην δημιουργία του χαρακτήρα της ομάδας, που η αλήθεια είναι πως μέχρι στιγμής βρίσκεται σε καλό δρόμο. Αυτά τα στοιχεία (του Ραφίκ) η Ένωση τα ψάχνει και στους εναπομείναντες μεταγραφικούς στόχους προκειμένου να μην βασιστεί μόνο στο ταλέντο και τον ενθουσιασμό, αλλά να έχει και μπακ απ την εμπειρία που είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως θα χρειαστεί.

Τώρα σχετικά με τις δυνατότητες του Αλγερινού επιθετικού, δεν χρειάζεται να σχολιάσω κάτι και κατά την γνώμη μου όποιος το κάνει, περισσότερο προσπαθεί να τον μειώσει παρά να τον… αποθεώσει. Είναι παίκτης killer εντός περιοχής αλλά και εκτός, με γκολ στην πρώτη επαφή που δύσκολα μπορείς να το βρεις στην αγορά χωρίς να δαπανήσεις εκατομμύρια. Προέρχεται από μισή χρονιά που πέτυχε… 17 γκολ, τι να λέμε; Και μην πάει κανείς να πει, αλλά Κυπριακό και άλλο Ελληνικό πρωτάθλημα γιατί θα γελάσουν και οι πέτρες. Κάποτε υπήρχε αυτό…

ΥΓ1: Αυτό που τρωγόμαστε μεταξύ μας μια ζωή από προκύπτει ρε παιδιά; Μήπως λόγο του εμβλήματος; Το ένα κεφάλι Δυτικά και το άλλο Ανατολικά; Τι είναι αυτό το πράγμα να έχουμε πάντα διαμάχες και διαφωνίες ακόμα και σε περιπτώσεις που μόνο καλό θα κάνουν στην ΑΕΚ. Οι μισοί γουστάρουν Ραφίκ, οι άλλοι μισοί ανεβάζουν δηλώσεις του όταν πήγε στον Ολυμπιακό. Δηλαδή τι φάση; Υπάρχει μυαλό;

Δεν μπορείτε να καταλάβετε πότε ένας παίκτης λέει αληθινά πως θέλει να γυρίσει σε μια ομάδα και πότε όχι; Πείτε μου το κίνητρο του Τζιμπούρ να έρθει στην ΑΕΚ… Από την μια καλύτεροι οικονομική όροι και Τσάμπιονς Λιγκ και από την άλλη χαμηλότεροι οικονομικοί όροι, χωρίς Ευρώπη και με ρίσκο καθώς πρόκειται για μια δύσκολη αποστολή. Κανένα κίνητρο, παρά μόνο προσωπική θέληση για την συγκεκριμένη κίνηση. Ξεκολλάτε  λοιπόν και χαρείτε την δημιουργία ενός δυνατού ρόστερ που θα δώσει ακόμα περισσότερες ελπίδες για την επιστροφή στους τίτλους.

Κάποτε και ο Ντανιέλ Μπατίστα έφυγε, αλλά γύρισε ξανά στην ομάδα που αγάπησε και γούσταρε. Αντιθέτως, ο Αλεξανδρής πχ φάνηκε πως έβλεπε την ΑΕΚ και ποιος ήταν ο στόχος του όταν φορούσε ακόμα την φανέλα της. Κάποιες φορές δένεσαι με μια ομάδα και νιώθεις καλύτερα προκειμένου να αποδώσεις αυτά που μπορείς, διορθώνοντας το λάθος. Το ένιωθε ο Ντανιέλο, το νιώθει ο Ραφίκ. Απλό, χωρίς υπονοούμενα, χρήμα και… σκοτεινά σχέδια. Στα 31 δεν αφήνεις το σεντόνι εκτός και αν έχεις προσωπικό στόχο και… απωθημένο.

ΥΓ2: Χαζό να παίρνεις Τζιμπούρ, να έχεις Αραβίδη και να συζητάνε κάποιοι για κίνηση βασικού επιθετικού. Αναμένουμε τώρα τις βασικές κινήσεις σε τέρμα, άμυνα κέντρο και αριστερά και το… κερασάκι.