Το «αντίο» του μεγάλου Αρκάδη

 Ήταν 20 Μαΐου του 1990 όταν ο Μιχάλης Αρκάδης έκλεισε για τελευταία φορά τα μάτια του αφού τον πρόδωσε η καρδιά του. Η ειρωνία της υπόθεσης ήταν πως αυτό συνέβη λίγες ώρες πριν την αναμέτρηση της ΑΕΚ με τον Απόλλων Αθηνών τότε.

Ασχολούνταν με τα ναυτιλιακά και είχε μεγάλη επιχειρηματική δύναμη στον εφοπλιστικό χώρο. Το μεράκι του όμως ήταν πάντα η ΑΕΚ. Ασχολήθηκε διοικητικά με την Ένωση από την εποχή Μπάρλου στις αρχές δεκαετίας του ’70 και μάλιστα ήταν μέλος και σε πολλές διοικήσεις του “Θείου” Λουκά.

Το όνειρό του έγινε πραγματικότητα όταν ο απερχόμενος τότε πρόεδρος της ΑΕΚ Ζαφειρόπουλος αποχώρησε από την ηγεσία της ομάδας. Τότε ο Αρκάδης πήρε τη μεγάλη απόφαση να ανλάβει την προεδρία χωρίς δεύτερη σκέψη. Η Ένωση επί προεδρίας του έφτασε στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος το 1983 σε μια εποχή που ήταν άγονη σε τίτλους για την ΑΕΚ. Ένα τρόπ αιο που άξιζε ο Αρκάδης για τη συμβολή του τότε στην ομάδα.

Στη συνέχεια εμφανίστηκε ο Τέρης Παναγίδης, έτοιμος να αποπληρώσει οφειλόμενα στον Μαύρο. Κάτι που δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να πράξει ο Αρκάδης. Οπότε χωρίς δεύτερη σκέψη αφήνει τον Παναγίδη να προχωρήσει και ο τελευταίος κρατά τον Μαύρο στην ομάδα πληρώνοντάς του 45 εκατ. δραχμές παίρνοντας ως αντάλλαγμα την προεδρία.

Όλοι όμως θα μνημονεύονται τον “στρατιώτη” της ΑΕΚ, Μιχάλη Αρκάδη για την ανιδιοτέλειά του και το πάθος του για την Ένωση. Τα τελευταία του χρόνια θα πανηγυρίσει το πρωτάθλημα της ομάδας του Μπάγεβιτς το 1989 ενώ πρόλαβε να δει και τα παιδιά του Αγγελική και Νικόλα να αποτελούν ένα κομμάτι της ΑΕΚ όπως ήταν και εκείνος πάντα από τα πρώτα χρόνια της ζωής του.