«Με παίκτη παραπάνω πάντα στη Φιλαδέλφεια»

-Τι σημαίνει για εσάς το «Νίκος Γκούμας» και ποιο ήταν το συγκριτικό πλεονέκτημα που έδινε στους παίκτες της ΑΕΚ σε σχέση με τους αντιπάλους τους;

«Το “Νίκος Γκούμας” για μένα αλλά και για ολόκληρη την οικογένεια της ΑΕΚ είναι το σπίτι μας. Είχα την τύχη και έζησα ως ποδοσφαιριστής αλλά και ως στέλεχος της ΑΕΚ σημαντικές και μοναδικές στιγμές μέσα σε αυτό το γήπεδο. Από την εμπειρία μου, λοιπόν, έχω να πω ότι, έδινε μια απίστευτη δυναμική στην ομάδα και δημιουργούσε αμέτρητα προβλήματα στους αντιπάλους».

-Τι ήταν αυτό που έκανε ξεχωριστό το κλίμα στα μεγάλα παιχνίδια; Ποιο τέρμα σας θα ξεχωρίζατε ως το πιο σημαντικό στην Ιστορική έδρα;

«Αυτό είναι πολύ εύκολο. Φυσικά, το γκολ απέναντι στην Αϊντχόβεν του Ρομάριο, για το δεύτερο γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, τον Οκτώβριο του 1992. Θυμάμαι πως ήταν ατού για εμάς το γεγονός ότι παίζαμε με ένα παίκτη παραπάνω και, αυτό, ιδιαίτερα στα μεγάλα Ευρωπαϊκά παιχνίδια, αλλά και στα Ελληνικά ντέρμπι, μας έδινε έξτρα ώθηση».

-Σαν χθες στις 03.05.2003, έγινε το τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι της ομάδας με αντίπαλο τον ΑΡΗ (4-0). Τι συναισθήματα σας είχαν κυριέψει μετά το τέλος του αγώνα και ενόψει της κατεδάφισης του γηπέδου;

«Σίγουρα υπήρχε λύπη και στεναχώρια, αλλά υπήρχε και η ελπίδα. Δεν πήγαινε το μυαλό το δικό μου, αλλά και όλων των υπολοίπων φίλων της ομάδας ότι το γήπεδο δεν θα φτιαχτεί ξανά από την αρχή. Δυστυχώς, τα λάθη της τότε διοίκησης ήταν εγκληματικά και το αποτέλεσμα είναι αυτή τη στιγμή η ΑΕΚ να μην έχει την έδρα της με ότι αυτό συνεπάγεται».

-Ως διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος θεωρείτε αναγκαίο για την ομάδα να επιστρέψει στις ρίζες της και στο νέο γήπεδο; Θα θέλατε να είστε μέλος της ομάδας όταν θα πραγματοποιηθεί αυτό;

«Κοίτα, έχουν ξεπεραστεί τα μεγαλύτερα εμπόδια και είμαι σίγουρος ότι η ΑΕΚ θα έχει γήπεδο αντάξιο της αίγλης, του ονόματος και της δυναμικής της. Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται ο πρόεδρος κ. Μελισσανίδης και πιστεύω ότι θα το επιτύχει κάνοντας πραγματικότητα το όνειρο όλων των φίλων της ομάδας με την «Αγια-Σοφιά». Μια ομάδα, άλλωστε, θέλει το γήπεδό της για να υπάρχει και το ανάλογο μέλλον. Όσον αφορά εμένα, εύχομαι να με αξιώσει ο Θεός, να είμαι υγιής και να είμαι μέλος της ομάδας που θα μπει στο γήπεδο εκείνη τη στιγμή».