Πάντα μένει η τελευταία εικόνα

Τον γάιδαρο τον φάγαμε, η ουρά μας έμεινε. Φτάσαμε λοιπόν στα 10 τελευταία παιχνίδια που καλείται να δώσει η ΑΕΚ πριν από την «τελειωτική κάθαρση» και την επιστροφή της στην θέση που ανήκει. Η αλήθεια είναι πως η φετινή σεζόν πέρασε νεράκι. Όχι γιατί ήταν λιγότερα τα ματς ή δεν ήταν ψυχοφθόρα η κατηγορία για τον κόσμο, αλλά επειδή προπονητής και παίκτες βοήθησαν με την εικόνα τους εντός αγωνιστικού χώρου, να επιστρέψει και πάλι το χαμόγελο και η αγάπη του ΑΕΚτζή για το γήπεδο.

Οι 65.000 στο ΟΑΚΑ, στο ματς με τον Ολυμπιακό για το γήπεδο, ήταν το ευχαριστώ του κόσμου προς τα μέλη της ομάδας για την φετινή πορεία τους αντάξια της ιστορίας της ΑΕΚ. Φυσικά ο τίτλος ήταν το ζητούμενο, αλλά κανείς δεν θα κατηγορήσει μια ομάδα που «έπεσε» παλεύοντας για την διεκδίκηση του. Το ποδόσφαιρο έτσι είναι, έχει τη νίκη αλλά και την ήττα. Ποτέ δεν υπήρξε ομάδα που να μην είχε την άσχημη βραδιά ή τις άσχημες χρονιές. Μόνο εδώ στην Ελλάδα προσπάθησαν κάποιοι με όλους του πιθανούς και απίθανους τρόπους (όπως φαίνεται και από τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας στην υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης αλλά και τα παλαιότερα χρόνια με την γνωστή παράγκα) να «κλειδώσουν» για πάντα τη νίκη και την πρώτη θέση. Ποτέ δεν είναι αργά για τις τιμωρίες…

Στο θέμα μας λοιπόν, έφτασε η ώρα που ο κόσμος της ΑΕΚ περίμενε, η επιστροφή της Ένωσης στην κατηγορία που της αρμόζει και στους στόχους που είναι καταδικασμένη να κυνηγάει από την γέννηση της, την κατάκτηση των τίτλων. Πριν όμως πάρουμε την τελευταία στροφή για την προετοιμασία της ΑΕΚ ενόψει του πρωταθλήματος της Super League για την περίοδο 2015-2016 οι παίκτες θα πρέπει να δώσουν δέκα αγώνες με τις καλύτερες ομάδες της φετιινής Β’ Εθνικής.

Ένα μίνι πρωτάθλημα που ποτέ δεν μου άρεσε ως διαδικασία διότι είναι πολύ άδικη για αυτούς που μια ολόκληρη χρονιά πάλεψαν να είναι οι κορυφαίοι στο πρωτάθλημα και για λίγα ματς εκτός πρωταθλήματος που μπορεί να μην είναι σε καλή περίοδο ή να υπάρχει κούραση, να μην κατακτήσουν την θέση που δικαιούνται. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί φέτος στην ΑΕΚ, απλά το σχολιάζω ως διαδικασία.

Στις τελευταίες παραστάσεις της σεζόν, οι παίκτες της ΑΕΚ θα πρέπει να δώσουν τα πάντα προκειμένου να κρατήσουν την εικόνα που «έχτισαν» μόνοι τους. Μπορεί μεν η υπόθεση άνοδος να ολοκληρώθηκε, αλλά τι καλύτερο από το να συνοδευτεί και με το αήττητο σε μια σεζόν αλλά και την ανάδειξη της κορυφαίας ομάδας και στους δύο ομίλους. Ειδικά το αήττητο στο πρωτάθλημα, αποτελεί ρεκόρ από μόνο του.

Και επειδή στην Ελλάδα την αμφισβήτηση την έχουμε για καλημέρα, κανείς εντός των τειχών στα Σπάτα δεν θα πρέπει να επιτρέψει να αμφισβητήσει κανείς την φετινή χρονιά και την δυναμική της επιστροφής στα μεγάλα σαλόνια. Όπως πολύ καλά είπε και ο Τραϊανός Δέλλας, κανείς δεν θα πρέπει να εφησυχασΤεί και να δώσουν όλοι τις τελευταίες τους δυνάμεις για ένα χαρούμενο… αντίο στον εφιάλτη των τελευταίων 3 χρόνων που στοίχειωσε τα όνειρα μας. Η δική μας ώρα… έφτασε!

ΥΓ1: Με την ολοκλήρωση αυτής τη σεζόν, όλοι θα πρέπει να πάρουν τα εύσημα για το λιθαράκι τους σε αυτή την προσπάθεια, Από τον πρώτο που είναι ο ισχυρός άνδρας της ΑΕΚ, ο Δημήτρης Μελισσανίδης μέχρι τον τελευταίο που είναι ο υπεύθυνος για την κατάσταση στα γήπεδα στα Σπάτα. Όλοι! Και για αυτό τον λόγο, εγώ προσωπικά δεν θα ξεχάσω και τον ένα εκ των βασικών υπεύθυνων για το φετινό ρόστερ, παρότι δεν ανήκει στην οικογένεια της ΑΕΚ. Σύντομα λοιπόν με την μαθηματική ολοκλήρωση των υποχρεώσεων της ΑΕΚ σε αυτόν τον Γολγοθά, το ευχαριστώ μου με ένα κείμενο.

ΥΓ2: Δύσκολα ο Κοντονής να καταφέρει να περάσει το νομοσχέδιο, καθώς ακόμα και αν πάει προς ψήφιση, η «σήψη» στην πολιτική ζωή αυτού του τόπου θα το καταψηφίσει. Το μόνο όμως που μπορεί να κάνει, είναι να φέρει την UEFA και την FIFA μπροστά στον «βούρκο», να «μυρίσουν» την βρόμα και να ασχοληθούν επιτέλους σοβαρά με το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Το καλύτερο θα ήταν, γνωστοποιώντας το πρόβλημα να εναρμονιστεί το Νομοσχέδιο με τους κανονισμούς της UEFA στα συγκεκριμένα «αμαρτήματα» ούτως ώστε να μην υπάρχει καμία αντίδραση από Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια Ομοσπονδία.

ΥΓ3: Ωραίο το ματσάκι με τον Ηρακλή, που πραγματικά και αυτή η ομάδα αποτέλεσε το εύκολο θύμα της παραπάνω «οργάνωσης». Η επιστροφή του στην Superleague μαζί με εμάς, είναι μια ευχάριστη είδηση. Μακάρι να το πράξει σύντομα τόσο ο Άρης όσο και η ΑΕΛ. Προσωπικά, βαρέθηκα τα μαγαζάκια που δεν κόβουν ούτε 1000 εισιτήρια και επιλέγουν οι παράγοντες τους να δίνουν… κ#$@$ για να βγάζουν φράγκα. Αυτοί καταστρέφουν το ποδόσφαιρο μας. Διότι ξέχωρα με τις οπαδικές κόντρες, αν το σκεφτείτε, όπου υπάρχει κόσμος και λαός που ακολουθεί μια ομάδα, είναι πιο δύσκολο για οποιοδήποτε λαμόγιο να κάνει τα νταραβέρια του εις βάρος της συγκεκριμένης ομάδας. Και ο Ηρακλής, ο Άρης και η ΑΕΛ είναι αναγκαίες για την αναγέννηση του Ελληνικού ποδοσφαίρου που κακά τα ψέματα, ακόμα και μέσα στα σκατά που είναι αρκετοί γουστάρουν να βλέπουν, μπορεί να σιχτιρίζουν, αλλά γουστάρουν.