Το… μυαλό της «Αγιά Σοφιάς»

Ο πρότζεκτ μάνατζερ της «Αγιά Σοφιάς» ανέλαβε μια δύσκολη αποστολή, όμως η πρότερη εμπειρία του δημιουργεί την αισιοδοξία ότι θα την φέρει σε πέρας. Τα βήματα που έχουν ήδη γίνει και κυρίως οι -πολλές μαζεμένες- θετικές εξελίξεις που έχουν σημειωθεί το τελευταίο διάστημα, σε αυτό το συμπέρασμα οδηγούν. Ωστόσο, ο ίδιος παραμένει μετριοπαθής και προσηλωμένος στον στόχο. Όπως κάνει πάντα. Όπως έκανε σε ό,τι κι αν καταπιάστηκε μέχρι σήμερα.

Το SDNA παρουσιάζει την πορεία του… Mr. Dimand. Την επαγγελματική του διαδρομή, τις επιτυχίες του στον τομέα των κατασκευών και ειδικότερα στην συμμετοχή του σε ποδοσφαιρικά πρότζεκτ, την γνωριμία του με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο έχει αντιμετωπίσει το «στοίχημα» της «Αγιά Σοφιάς» από την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα.

Ανήσυχο πνεύμα…

Η επαγγελματική σταδιοδρομία του Δημήτρη Ανδριόπουλου δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σε καμία περίπτωση βαρετή. Δεν είναι μόνο η σταθερά ανοδική διαδρομή της, αλλά και οι στάσεις της, που περιελάμβαναν πολλές και διαφορετικές δραστηριότητες, μέχρι τελικά να βρει το… πεδίο στο οποίο δεν θα μπορούσε απλώς να πετύχει, αλλά να μεγαλουργήσει.

Υπήρξε από τους πρώτους στην Ελλάδα που κατάφεραν να εξασφαλίσουν συμφωνία για το franchise των McDonalds, ανοίγοντας κατάστημα στον Πειραιά. Τρία χρόνια αργότερα εγκατέλειψε την συγκεκριμένη επαγγελματική ενασχόληση για να καταπιαστεί με τα ναυτιλιακά. Ανέλαβε θέση άμεσου συνεργάτη του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου, στην Superfast Ferries.

Ο κλάδος των κατασκευών μπήκε στη ζωή του στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Ανέλαβε τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου στην εταιρεία ανάπτυξης ακινήτων REDS και ακολούθησε η υλοποίηση μιας σειράς σημαντικών έργων. Μέχρι να αποφασίσει την ίδρυση της εταιρείας Dimand, η οποία έχει πραγματοποιήσει πολλά πρότζεκτ, εντός και εκτός συνόρων.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Iefimerida, στις αρχές του 2013, εν μέσω οικονομικής κρίσης, η Dimand έκλεισε ένα από τα ακριβότερα deals της αγοράς: Πούλησε αντί 119 εκατ. ευρώ στην «Εθνική Πανγαία» το κτίριο που κατασκεύασε και μίσθωσε στην Cosmote, στην Παιανία.

Στίβος και… Βοστώνη

Η σχέση του Δημήτρη Ανδριόπουλου με τον αθλητισμό δεν ξεκίνησε από… την κατασκευή γηπέδων. Η αρχή έγινε πολύ νωρίτερα, από τα παιδικά του χρόνια, λόγω της αγάπης του για τον στίβο, με τον οποίο ασχολήθηκε… επαγγελματικά και ερασιτεχνικά.

Μάλιστα, αυτή η αγάπη του τον έθεσε σε μεγάλο κίνδυνο πριν από λίγα χρόνια. Ως «ερασιτέχνης μαραθωνοδρόμος», είχε συμμετάσχει στον… ματωμένο Μαραθώνιο της Βοστώνης το 2013. Τερμάτισε λίγα λεπτά πριν από τις εκρήξεις, μαζί με τον μεγάλο του γιο, ενώ ο μικρός περίμενε στον τερματισμό.

Όσον αφορά στην «επαγγελματική» ενασχόληση, έγινε ο πρώτος εγκεκριμένος από την IAAF μάνατζερ αθλητών στίβου στην Ελλάδα. Βέβαια, η συγκεκριμένη δραστηριότητα ήταν περισσότερο χόμπι και την εγκατέλειψε τελικά το 2000, λόγω του φόρτου εργασίας του. Επίσης, πριν από δύο περίπου χρόνια συμμετείχε για ένα μικρό διάστημα στο διοικητικό συμβούλιο του ΣΕΓΑΣ, έχοντας τη θέση του ταμία.

Μέσα… σε όλα

Η εμπειρία του στον τομέα της υλοποίησης αθλητικών έργων είναι μοναδική για τα ελληνικά δεδομένα. Τα τελευταία χρόνια έχει καταπιαστεί σχεδόν με όλα τα πρότζεκτ που εκπονήθηκαν στη χώρα μας. Ήταν ο πρότζεκτ μάνατζερ για την κατασκευή του γηπέδου «Καραϊσκάκης» και του «AEL FC Arena».

Επίσης, είχε ασχοληθεί με το πλάνο ανακατασκευής της Τούμπας που ήθελε να προωθήσει ο Γιάννης Γούμενος, μια προσπάθεια που εγκαταλείφθηκε λόγων των διοικητικών εξελίξεων στον ΠΑΟΚ, ενώ είχε συνεργαστεί και με τον Κωνσταντίνο Τσακίρη, όταν είχε εκπονήσει ένα σχέδιο για την ανακατασκευή του γηπέδου της Νέας Σμύρνης, το οποίο όμως δεν προχώρησε τελικά.

Δεν του… ξέφυγε, όμως, ούτε το μεγάλο πρότζεκτ της Διπλής Ανάπλασης του Βοτανικού, για την κατασκευή του νέου γηπέδου του Παναθηναϊκού. Είχε επιλεγεί από τον Δήμο Αθηναίων ως σύμβουλος της τότε Δημοτικής Αρχής. Ωστόσο, αυτή η συνεργασία έληξε… άδοξα. Ο λόγος;

Είχε διαφωνήσει με τον… δρόμο που είχαν επιλέξει Δήμος και Παναθηναϊκός για την διαμόρφωση του νομικού πλαισίου στο οποίο θα βασιζόταν το πρότζεκτ. Εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι οι εξελίξεις τον δικαίωσαν…

Η γνωριμία με Τίγρη

Η επιλογή του για τον ρόλο του… μαέστρου στο πρότζεκτ της «Αγιά Σοφιάς» δεν ήταν έκπληξη για τους γνωρίζοντες. Όχι μόνο λόγο της μεγάλης εμπειρίας του… επί του θέματος. Στην ουσία επρόκειτο για ένα «φλερτ» που είχε ξεκινήσει περίπου 8 χρόνια νωρίτερα, αλλά ο «γάμος» άργησε αρκετά.

Ο Ανδριόπουλος γνωρίστηκε με τον Δημήτρη Μελισσανίδη το 2005. Το… προξενιό είχε κάνει ο κοινός -πολύ καλός τους- φίλος, ο Στέργιος Γαντζούλας. Εκείνος είχε ήδη ολοκληρώσει επιτυχημένα το πρότζεκτ της κατασκευής του Καραϊσκάκη, ενώ ο Τίγρης εκπονούσε το… πρώτο πλάνο της «Αγιά Σοφιάς», αυτό που είχε παρουσιάσει εν όψει των εκλογών της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ. Τελικά, το αποτέλεσμά τους ματαίωσε εκείνο σχέδιο.

Ωστόσο, με την επιστροφή του Μελισσανίδη στην διοικητική ηγεσία της ΑΕΚ, ο ισχυρός άνδρας της ΠΑΕ αποφάσισε να ανοίξει ξανά τον φάκελο «κατασκευή γηπέδου» και να θέσει το εν λόγω θέμα ως πρώτη του προτεραιότητα. Όταν ήρθε η ώρα να αποφασίσει ποιος θα αναλάμβανε το πρότζεκτ, δεν χρειάστηκε να το σκεφτεί ιδιαίτερα. Η συνεργασία που είχε μείνει στη μέση ή μάλλον στην αρχή, πήρε σάρκα και οστά.

Άλλωστε, από την πρώτη γνωριμία των δύο ανδρών, ο Μελισσανίδης διαπίστωσε κάτι στον Ανδριόπουλο που τον κέρδισε. Το γεγονός ότι ξέρει, όπως λένε οι Αμερικάνοι, πώς να κάνει τα πράγματα να γίνονται. Να αναλαμβάνει κάτι και να το φέρνει σε πέρας. Για τον πρόεδρο της ΑΕΚ, που είναι εξ ορισμού… άνθρωπος του αποτελέσματος, ήταν εμφανές ότι είχε βρει τον ιδανικό για τη δουλειά.

«Ο πιο παθιασμένος»

Τα αισθήματα ήταν αμοιβαία. Φυσικά, έχοντας ασχοληθεί με κάθε αθλητικό έργο της χώρας τα τελευταία χρόνια, δεν θα άφηνε να του… ξεφύγει ένα τέτοιο πρότζεκτ. Όμως, το έκανε με ακόμη μεγαλύτερη χαρά, έπειτα από τις συζητήσεις που έκανε με τον Δημήτρη Μελισσανίδη.

Δεν ήταν ο πρώτος παράγοντας με τον οποίο μιλούσε για την υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου. Ωστόσο, όπως έχει πει σε συνεργάτες του «ο Μελισσανίδης ήταν ο πιο παθιασμένος. Έχω συνεργαστεί με πολλούς, όμως κανείς δεν είχε το πάθος που έχει ο Μελισσανίδης για να πετύχει τον στόχο που έχει βάλει, να φτιάξει ξανά το γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια».

Αυτό το πάθος, άλλωστε, είναι η αιτία που τα τελευταία σχεδόν δύο χρόνια οι δύο άνδρες έχουν περάσει αμέτρητες ώρες συζητήσεων. Από κοντά, από το τηλέφωνο, πρωί, μεσημέρι, βράδυ, μεσάνυχτα, χαράματα… Όλες για το γήπεδο. Για κάθε λεπτομέρεια του…

Η… τέχνη του εφικτού

Αυτό που του ζητήθηκε την… πρώτη μέρα από τον διοικητικό ηγέτη της ΑΕΚ, «κούμπωνε» με την βασική αρχή του. Ο Μελισσανίδης ήθελε ένα υλοποιήσιμο σχέδιο για την κατασκευή γηπέδου σε μια έκταση με τις ιδιαιτερότητες που έχει αυτή της Νέας Φιλαδέλφειας. Ο Ανδριόπουλος είναι ένας άνθρωπος που βαδίζει στην δουλειά του στηριζόμενος «στην… τέχνη του εφικτού», όπως συνηθίζει να λέει.

Η αφετηρία της προσπάθειας για την κατασκευή της «Αγιά Σοφιάς» ήταν ακριβώς αυτή: να ληφθούν εξ αρχής υπόψιν όλα τα προβλήματα και τα εμπόδια που υπήρχαν ή θα μπορούσαν να παρουσιαστούν στην πορεία και να καταρτιστεί ένα σχέδιο που θα είναι εφικτό να κατασκευαστεί.

«Το ζήτημα δεν είναι να δούμε… μπουλντόζα στο οικόπεδο. Μπουλντόζες έχουμε ξαναδεί να μπαίνουν. Το ζήτημα είναι όταν μπει αυτή τη φορά η μπουλντόζα να μη σταματήσει να δουλεύει μέχρι να μας παραδοθεί το έργο», ήταν το μότο του από την πρώτη στιγμή. Το είχε αναφέρει και σε τοποθέτησή του στην συνέντευξη Τύπου που είχε γίνει στην Αίγλη του Ζαππείου.

Η… υπομονή είναι ένα από τα βασικά του προτερήματα. Μαζί με την στοχοπροσήλωση και την ικανότητά του να ελέγχει τα συναισθήματά του. Η μέχρι τώρα προσπάθεια της ΑΕΚ να βάλει το πρότζεκτ σε έναν καλό δρόμο, θύμισε… βόλτα με τρενάκι του λούνα παρκ. Υπήρχαν πολλές αρνητικές εξελίξεις και άλλες τόσες «μικρές ή μεγάλες νίκες».

Ο ίδιος, όμως, δεν εμφανίστηκε ποτέ απογοητευμένος, ούτε ενθουσιασμένος. Παραμένει πάντα μετριοπαθής. Έχει, άλλωστε, την εμπειρία ενός ανθρώπου που την… ψυχοφθόρα προσπάθεια κατασκευής ενός γηπέδου την έχει ξαναζήσει. Περισσότερες από μια φορές. Το ίδιο και η ομάδα που τον πλαισιώνει, με την οποία υλοποίησε και τα προηγούμενα πρότζεκτ που ανέλαβε.

Η αρετή της… υπομονής

Ο συγκεκριμένος τρόπος με τον οποίο λειτουργεί, έχει αποδειχθεί καθοριστικός μέχρι σήμερα στο να ξεπεράσει η ΑΕΚ τα εμπόδια που συνάντησε στον δρόμο της. Η μεθοδικότητα με την οποία κινήθηκε, μαζί με τον αρχιτέκτονα Θανάση Κυρατσού, κατά τον καταρτισμό του σχεδίου βοήθησε να μην υπάρξουν παλινωδίες με αλλαγές του πλάνου στην πορεία, λόγω προβλημάτων που διαπιστώθηκαν εκ των υστέρων.

Πιο σημαντικός ακόμη ήταν ο τρόπος με τον οποίο κινήθηκε για την «νομική θωράκιση» του έργου. Σε συνεργασία με τον Μελισσανίδη, έκαναν πολύ προσεγμένες επιλογές κατά την συγκρότηση της ομάδας που ασχολήθηκε -από την πλευρά της ΑΕΚ- με την διαμόρφωση του νομικού πλαισίου, στο οποίο θα στηριζόταν η κατασκευή της «Αγιά Σοφιάς».

Όπως είναι λογικό, από την στιγμή που ο κόσμος έχει μεγάλη λαχτάρα γι’ αυτό το έργο, η καθυστέρηση που υπήρξε μέχρι να περάσει το νομοσχέδιο από τη Βουλή είχε προκαλέσει μουρμούρες. Όμως, το ζητούμενο για εκείνον και για την ΑΕΚ δεν ήταν απλά… να γίνουν τα πράγματα γρήγορα, αλλά να γίνουν σωστά. Και η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας τους δικαιώνει.

Βέβαια, για… πανηγυρισμούς ούτε λόγος. Η μόνιμη ατάκα του το τελευταίο διάστημα είναι «υπομονή να ανακοινωθεί απόφαση». Μετά θα είναι «υπομονή να πάρουμε την άδεια». Στη συνέχεια «υπομονή να ξεκινήσουν τα έργα». Και… πάει λέγοντας, ως το τέλος της διαδρομής. Μέχρι το ψαλίδι να κόψει την κορδέλα στα εγκαίνια. Άλλωστε, είπαμε. Ο βασικότερος λόγος που «κόλλησε» με τον Μελισσανίδη, είναι το κοινό τους… αξίωμα: Το παν είναι το αποτέλεσμα…

Πηγή: sdna.gr