Παπαδόπουλος στο ΑΕΚ1924: «Υπήρχε μια απαξίωση προς το χάντμπολ»

Ο 37χρονος άσος που για μια δεκαετία αγωνίζεται με την φανέλα της Ένωσης μίλησε για τα πολλά προβλήματα στη φετινής σεζόν, την αντιμετώπιση της Ερασιτεχνικής προς τους Μάγκες, ενώ σχολίασε και τα όσα έγιναν στον τελικό του Κυπέλλου με αντίπαλο τον Stoiximan.grΠΑΟΚ.

Σε ότι αφορά τον κόσμο της ομάδας, ο Παπαδόπουλος έκανε ειδική αναφορά προς τους Ενωσίτες τονίζοντας στο ΑΕΚ1924 πως είναι ο μόνος λόγος που κρατιούνται «όρθιοι» και πως μετά από κάθε ματς περιμένουν πως και πώς να τραγουδήσουν μαζί τους.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

-Ποιες ήταν οι αιτίες που οδήγησαν την ομάδα στην κατάσταση που βρίσκεται τώρα;

«Πέρυσι είχαμε μια μεγάλη τρύπα όσον αφορά την ομάδα που είχαμε φτιάξει και ειδικά μετά τη φυγή του Λαζόπουλου υπήρξε πολύ μεγάλο πρόβλημα στον σύλλογο. Έφυγαν 14 παίκτες, ξαφνικά μείναμε χωρίς οικονομικούς πόρους και προσπαθήσαμε να χτίσουμε μια ομάδα με πάρα πολύ αγώνα και πολύ τρέξιμο. Μπήκαν μπροστά κάποιοι αθλητές μαζί με τον προπονητή και τον Σταματιάδη και προσπαθήσαμε να βρούμε χορηγούς και χρήματα. Μέχρι ενός σημείου ήταν καλά, αλλά μετά είχαμε και πολύ μεγάλο θέμα με την διοίκηση.

Υπήρχε μια απαξίωση προς το τμήμα και νομίζω ότι μας στοίχισε πάρα πολύ ότι το σωματείο έμεινε «ακέφαλο» για περίπου ένα δίμηνο χωρίς κάποιον να την στηρίζει (σ.σ. μετά την φυγή του Σταματιάδη)».

-Το καλοκαίρι ήρθαν πάρα πολλοί νεαροί παίκτες στην ΑΕΚ. Ήταν μια απόφαση που πάρθηκε απ’όλους μέσα στην ομάδα;

«Όταν έχεις περάσει μια τέτοια χρονιά έτσι όπως την έχεις περάσει, είναι πολύ δύσκολο να σε εμπιστευτούν οι αθλητές και εμείς κάναμε αγώνα για να μείνουν στην ομάδα κάποια παιδιά από πέρυσι. Μετά τα περσινά γεγονότα δύσκολα κάποιος θα ερχόταν στην ΑΕΚ και είναι και λογικό. Ο καθένας που θέλει να αγωνιστεί σε μια ομάδα θέλει τα χρήματά του και κάποιες εγγυήσεις, πράγματα στα οποία η ΑΕΚ δεν μπορούσε να ήταν φερέγγυα ότι θα τα παρείχε.

Το αποτέλεσμα ήταν να έρθουν παίκτες που δεν ήταν πρώτης γραμμής, ωστόσο κάποιοι από αυτούς εξελίχθηκαν πάρα πολύ. Ο Κατσίκης για παράδειγμα έχει δώσει τα μέγιστα και όλοι τρίβουμε τα μάτια μας με την εξέλιξή του.

Επίσης ο Χρήστος Παπαδόπουλος που δεν έχει πολύ χρόνο συμμετοχής τα προηγούμενα χρόνια, πήρε παιχνίδια και βλέπεις πως πλέον βασίζεται η ομάδα σε αυτόν. Έχουμε παιδιά που έχουν βοηθήσει πάρα πολύ και έχουν μπει πολύ γρήγορα στο κλίμα της ομάδας».

-Ποιοι ήταν οι στόχοι της ομάδας το καλοκαίρι και τι λέγατε μεταξύ σας στην πρώτη συνάντηση που είχατε στο Ζηρίνειο;

«Όταν μαζευτήκαμε για πρώτη φορά στο Ζηρίνειο ακούγαμε που όλοι έλεγαν ότι η ομάδα δεν θα αντέξει και πιθανότατα να πέσει και κατηγορία, αλλά εμείς μέσα μας όλα αυτά τα χρόνια έχουμε το μικρόβιο του πρωταθλητισμού.

Δεν δεχόμαστε να χάνουμε από κανέναν. Οι στόχοι μας ήταν να πάμε όσο καλύτερα γίνεται στο πρωτάθλημα. Μέσα μας ξέραμε πως αν τα πράγματα κυλούσαν ομαλά σε διοικητικό και οικονομικό επίπεδο θα ήταν πολύ πιθανό να κερδίζαμε και έναν τίτλο.

Αν υπήρχε μια στοιχειώδης οργάνωση πιστεύω πως θα είχαμε κατακτήσει έναν τίτλο, ή γιατί όχι και δύο».

«Ζω την χειρότερή μου χρονιά στην ΑΕΚ»

-Για το πρόβλημα με το κλειστό για τις προπονήσεις και το θέμα της έδρας

«Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια είχαμε ένα σωρό προβλήματα, αλλά πάντα είχαμε γήπεδο για να προπονούμαστε. Φέτος νομίζω ότι ζω την χειρότερη μου χρονιά στην ΑΕΚ σε όλα αυτά τα 10 έτη που βρίσκομαι στην ομάδα. Το να μην έχουμε λεφτά το έχω ζήσει αρκετές φορές και είναι δύσκολο, αλλά το να μην έχεις γήπεδο να κάνεις την δουλειά σου είναι ότι χειρότερο. Εδώ συνεπάγεται ότι κατεβαίνεις απροπόνητος στα παιχνίδια και ναι μεν μπορείς να κερδίσεις κάποια παιχνίδια, αλλά είσαι επιρρεπής στους τραυματισμούς.

Το σώμα βαραίνει πολλές φορές με την έλλειψη των προπονήσεων και θαύματα δεν μπορούν να γίνονται κάθε μέρα. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Η νίκη επί του Διομήδη για το Κύπελλο ήταν το κάτι άλλο. Ήμασταν 1,5 μήνα χωρίς προπόνηση, προσπαθούσαμε να κάνουμε1-2 φορές την εβδομάδα σε γήπεδα που σε φιλοξενούσαν άλλες ομάδες.

Ακόμα και τώρα το μόνο που έχουμε καταφέρει με την βοήθεια της διοίκησης είναι να κάνουμε τρεις προπονήσεις την εβδομάδα στο ΟΑΚΑ και ψάχνουμε τις άλλες δύο μέρες. Δεν σημαίνει ότι είμαστε προπονημένοι όμως. Με 2-3 τρεις προπονήσεις την εβδομάδα δεν μπορείς να κάνεις πρωταθλητισμό. Αυτό δεν είναι αθλητισμός».

-Άλλοι στη θέση σας θα τα είχαν παρατήσει από τους πρώτους μήνες. Τι είναι αυτό που σας κρατάει «όρθιους»;

«Μπορεί στην ΑΕΚ να έχουμε ένα εκατομμύριο προβλήματα, αλλά όταν μπαίνουμε στο γήπεδο και κερδίζουμε έχουμε τον κόσμο να τραγουδά και να μας εμψυχώνει και αυτό μας δίνει ώθηση να συνεχίσουμε.

Νομίζω ότι αυτός είναι ο λόγος που κρατιόμαστε και ευχαριστιόμαστε το παιχνίδι. Παρότι η φετινή χρονιά ήταν αρκετά δύσκολη λόγω της περσινής τιμωρίας, μπορείς να φανταστείς πως νιώσαμε όταν παίξαμε με τον Διομήδη Άργους και είχε 20 οπαδούς της ΑΕΚ. Είχε μέσα 20 άτομα που μπήκαν μέσα και φώναζαν και μας έδωσαν απίστευτη ώθηση. Φαντάσου να ήταν παραπάνω».

-Για την στάση της Ερασιτεχνικής προς το χάντμπολ

«Μέχρι και την περίοδο που φτάσαμε στο αμήν, με αποτέλεσμα ο Γιάννης Αρβανίτης να μην έρθει μαζί μας σε ένα παιχνίδι νιώθαμε την πλήρη απαξίωση από την διοίκηση και τον κόσμο γενικότερα. Μέχρι τότε είχαν συζητηθεί πάρα πολλά πράγματα, είχε εμφανιστεί ο Ανατολιωτάκης που έλεγε ότι θα μας σώσει και μας είχε τάξει κάποια πράγματα, αλλά στη συνέχεια εξαφανίστηκε.

Στη συνέχεια είχε εμφανιστεί ο κύριος Αλεξίου και είχε πει ότι θα μας βοηθούσε, αλλά εν τέλει δεν έκανε κάτι. Από την στιγμή που είχε συμβεί αυτό με τον Αρβανίτη υπάρχει μια ενεργοποίηση από την διοίκηση, αλλά δεν είμαστε ευχαριστημένοι ακόμα.

Κατάφερε να μας βρει ένα γήπεδο να κάνουμε τρεις φορές την εβδομάδα προπόνηση, απ’ότι ξέρω παλεύει να βρει και ένα κλειστό στο Ηράκλειο για να παίζουμε εκεί αλλά δεν το έχει καταφέρει ακόμα. Και κάποια χρήματα που μας είχε τάξει δεν μας τα έχει δώσει».

«Τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν…»

-Για τον τελικό του Κυπέλλου

«Παρόλα τα προβλήματα που είχαμε, όταν μπήκαμε στο γήπεδο είχαμε πεισμώσει τόσο πολύ, είχα πορωθεί βλέποντας μόνο τους φιλάθλους του ΠΑΟΚ και σκεφτόμασταν πως όταν έρθουν οι οπαδοί μας δεν υπήρχε καμία περίπτωση να χάσουμε αυτό το παιχνίδι. Για μένα αυτός ο τίτλος θα ήταν ιστορικός. Με αυτή την ψυχολογία είχαμε μπει στο παρκέ και φάνηκε με την είσοδο των φιλάθλων μας στο γήπεδο πόσο ώθηση μας δώσανε, αφού εκείνη την στιγμή πετύχαμε 2-3 διαδοχικά γκολ.

Όσο για τα επεισόδια που έγιναν, είναι πράγματα που τα έχουμε ξαναζήσει. Το πιο πρόσφατο είναι το περσινό, ενώ έχουμε ζήσει και μία Λαμία. Σε όλες τις περιπτώσεις πιστεύω ότι φταίει η Αστυνομία, η διοργανώτρια αρχή και όχι οι οπαδοί. Όλα αυτά τα συμβάντα είναι χάσιμο τίτλων για εμάς. Στην κερκίδα των επισήμων υπήρχαν οπαδοί του ΠΑΟΚ, οι οποίοι προκαλούσαν τους φίλαθλους της ΑΕΚ και δεν λέω ότι οι δικοί μας οπαδοί είναι άγιοι, αλλά προκλήθηκαν.

Έπεσαν κάποια αντικείμενα, υπήρχε ρίψη φωτοβολίδων από το ένα πέταλο στο άλλο, με αποτέλεσμα να εκκενωθεί το γήπεδο και να είμαστε 2,5 ώρες στα αποδυτήρια χωρίς να ξέρουμε τι θα συμβεί. Και μια ομάδα, η οποία είναι απροπόνητη δύο μήνες και με ένα σωρό προβλήματα δεν επέστρεψε μετά την διακοπή το ίδιο ψυχωμένη όσο ξεκίνησε με αποτέλεσμα να χαθεί ένας τίτλος.

Μπήκαμε στο γήπεδο στις 14:00 να ξεκινήσουμε ζέσταμα και όταν τελείωσε το παιχνίδι ρώτησα τι ώρα είναι και μου είπαν 19:00. Ήμουν πέντε ώρες μέσα στο γήπεδο και όταν ειδικά είσαι απροπόνητος επηρεάζεσαι ακόμα πιο πολύ. Εκεί φάνηκε και η διαφορά μας έτσι όπως εξελίχθηκε το ματς, καθώς φάνηκε η έλλειψη προπονήσεων που είχαμε και πιστεύω πως εάν δεν υπήρχε η διακοπή τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά τώρα».

-Δύο λόγια για τον Γιάννη Αρβανίτη και τον Κώστα Σταματιάδη

«Είναι δύο άνθρωποι που βρίσκονται από την πρώτη στιγμή στο τμήμα και νομίζω ότι ο Κώστας πήρε την πρωτοβουλία για να ιδρυθεί το τμήμα.

Είναι άνθρωποι που κοιτάζουν κατάματα τα προβλήματα και προσπαθούν να βρουν λύσεις. Ο καθένας έχει γράψει την δική του ιστορία στο τμήμα και έχουν προσφέρει πολλά πράγματα στην ΑΕΚ».

«Έχουμε γίνει ένα με τον κόσμο της ΑΕΚ»

-Ποια είναι η άποψη σου για την εταιρεία που έδειξε πρόσφατα ενδιαφέρον για την ΑΕΚ;

«Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε ακούσει πάρα πολλά και πλέον έχουμε γίνει καχύποπτοι και δύσπιστοι. Είναι κάποιοι άνθρωποι που μας έχουν πλησιάσει πριν από 4-5 μήνες και «τρέχουν» ένα πρόγραμμα, το οποίο το πιστεύουν πάρα πολύ και θέλουν να το προχωρήσουν. Θέλουν να ασχοληθούν ειδικά με το τμήμα της ΑΕΚ, μας ζήσανε το τελευταίο διάστημα και έχουν μάθει για εμάς πως αντιμετωπίζουμε όλη την κατάσταση που επικρατεί στην ομάδα.

Η διάθεση τους είναι να σώσουν το τμήμα και παλεύουν γι’αυτό. Ελπίζω να τα καταφέρουν και θέλω να τα καταφέρουν γιατί δεν βλέπω κάποια άλλη λύση για να σωθεί το τμήμα. Αυτή τη στιγμή είμαστε στα πρόθυρα της διάλυσης και δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να ορθοποδήσει ο σύλλογος αν δεν συμβεί κάτι τέτοιο.

Νομίζω η επόμενη χρονιά θα είναι ακόμα πιο δύσκολη. Μακάρι τα παιδιά που έχουν δείξει διάθεση και θέληση να σώσουν το τμήμα να τα καταφέρουν και εμείς θα είμαστε εκεί γιατί ακόμα και μόνοι μας «τρέχουμε» κάποια θέματα. Για εμάς το μεγαλύτερο κρίμα είναι να χαθεί αυτό που έχουμε «χτίσει» όλα αυτά τα χρόνια και αυτός ήταν ο λόγος που μπήκαμε το καλοκαίρι και είπαμε ότι δεν γίνεται να χαθεί έτσι η προσπάθεια τόσων ετών».

-Τι μήνυμα θα έστελνες στον κόσμο της ομάδας;

«Το ευχαριστώ νομίζω είναι πολύ λίγο για τον κόσμο μας και πιστεύω ότι τα τμήματα της ΑΕΚ δεν πρέπει να ζουν από τους φιλάθλους του συλλόγου. Δεν το θεωρώ σωστό. Ο φίλαθλος της ΑΕΚ είναι αυτός που θα έρθει στο γήπεδο, θα φωνάξει και θα σε στηρίξει με την φωνή του και το μόνο που δέχομαι είναι να επαινέσει οικονομικά μια ομάδα με ένα πριμ.

Δεν μπορώ να περιμένω κάθε χρόνο βοήθεια από τον κόσμο, παρόλο που η Original και οι υπόλοιποι φίλαθλοι μας έχει βοηθήσει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Κάνουν πάρα πολλά σαν οπαδοί, αλλά ο ρόλος τους για μένα είναι άλλος και όχι να χρηματοδοτήσουν το χάντμπολ. Δεν πρέπει να είναι οι οπαδοί αυτοί που θα στηρίζουν οικονομικά τα τμήματα. Θα πρέπει να είναι εκεί που θα μας βοηθήσουν, όπως το κάνουν πάντα στα γήπεδα που παίζουμε.

Η αλήθεια είναι ότι γι’αυτούς παίζουμε. Μπαίνεις μέσα στο γήπεδο και είναι κάποιοι άνθρωποι στην κερκίδα που φωνάζουν για σένα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από αυτήν. Δεν μπορείς να μην ικανοποιήσεις αυτούς τους ανθρώπους και να μην δώσεις το 100% γι’αυτούς όταν σε ακολουθούν παντού, είτε στην επαρχία είτε στο εξωτερικό. Ποτέ δεν έχουμε μείνει μόνοι μας.

Περιμένουμε πως και πως να τελειώσει το παιχνίδι για να κερδίσουμε και να πάμε στους φιλάθλους μας και να πούμε τα συνθήματα μας, να πανηγυρίσουμε μαζί τους και να πορωθούμε. Έχουμε γίνει ένα με τον κόσμο της ΑΕΚ».