Μιχαηλίδης στο ΑΕΚ1924: «Θέλουμε να φτιάξουμε σωστούς ανθρώπους και αθλητές»

Η υπόθεση άνοδος έχει ξεκαθαρίσει, αλλά η υπόθεση πρώτος σκόρερ της ΑΕΚ για τη σεζόν 2014-2015 μόλις ξεκίνησε! Στο 2.75 ο Μάνταλος, στο 5.00 Αραβίδης και Μπρέσεβιτς μόνο στο Stoiximan.gr

Πως πήρες την απόφαση να μπεις στο χώρο των Ακαδημιών, γιατί εκτός από την ΑΕΚ έχεις και κάτι δικό σου;

«Αυτή τη στιγμή έχω μια σχολή δικιά μου τερματοφυλάκων μαζί με τον Βασίλη τον Αλεξούδη, έχουμε εγκατασταθεί στις ακαδημίες του Βασίλη του Λάκη, καθώς εκεί υπήρχε γήπεδα και χώρος και έχουμε βρει εκεί τη στέγη μας. Προπονητικά ξεκίνησα στην Κόρινθο. Πήγα εκεί για να παίξω έναν χρόνο και να βοηθήσω την ομάδα. Είχα μιλήσει με τον Κύριο Μπεθάνη, αλλά τελικά οι συνθήκες δεν ήταν αυτές που πίστευα ότι θα βρω. Υπήρχε η σχολή UEFA που είχα κάνει τα χαρτιά μου για το δίπλωμα του προπονητή, οπότε μίλησα με τον πρόεδρο, μου είπε να αναλάβω τους τερματοφύλακες και έτσι ξεκίνησα προπονητικά. Έκανα εκεί τα πρώτα βήματα, ήμουν και δύο μήνες προπονητής τερματοφυλάκων στην πρώτη ομάδα, γιατί κάποια στιγμή παράτησαν όλοι την ομάδα. Πήρα και εκεί το βάπτισμα του πυρός και είδα τι γίνεται και το καλοκαίρι ήρθε η συνεργασία με την ΑΕΚ».

Ήταν αυτό που ήθελες η επιστροφή σου στην ΑΕΚ;

«Κατά καιρούς είχε συζητηθεί να γυρίσω ως παίκτης στην ΑΕΚ, αλλά δεν μπόρεσε να συμβεί αυτό. Σίγουρα, το περίμενα πάντα να τελειώσω την καριέρα μου στην ΑΕΚ, ήρθα σαν προπονητής και πιστεύω ότι ήταν ότι καλύτερο και το περίμενα πώς και πώς».

Πριν πεις το ναι, θέλησες να μάθεις το πλάνο που υπήρχε για τις Ακαδημίες;

«Πριν πάρω την απόφαση, έγιναν 4-5 ραντεβού. Πρώτα με τον Τραϊανό, μετά με τον Λυμπερόπουλο και στο τέλος πριν δώσουμε τα χέρια και με τον Ζήκο για να μου πει το όλο πρότζεκτ της Ακαδημίας. Γνώριζα τα παιδιά, είχαμε παίξει και μαζί στην ΑΕΚ, αλλά δεν λέει κάτι αυτό. Έπρεπε να υπάρχει μια κοινή φιλοσοφία πάνω στο πλάνο. Έγιναν κάποια ραντεβού και αποφασίσαμε να συνεργαστούμε».

Ήταν περίεργη η προσαρμογή σου από την Κόρινθο στην ΑΕΚ;

«Η προσαρμογή ήταν δύσκολη και από την Α’ Εθνική στην Κόρινθο, γύρισα πίσω στο 91-92 όταν ξεκίναγα. Δεν είμαι άνθρωπος που δεν προσαρμόζομαι εύκολα και μ’ αρέσει να ξεκινάω πάντα από χαμηλά και να κοιτάζω προς τα πάνω. Σίγουρα οι συνθήκες εδώ δεν έχουν καμία σχέση, αλλά ότι παίρνεις από τις ομάδες που συνεργάζεσαι και δουλεύεις είναι καλό».

Γνωρίζουμε το πλάνο των Ακαδημιών, του οποίου στόχος είναι να βγουν παιδιά για την πρώτη ομάδα. Ποιοι είναι οι δικοί σας στόχοι;

«Υπάρχει άψογη συνεργασία σε όλα τα επίπεδα. Υπάρχουν διακριτοί ρόλοι. Ο καθένας κάνει αυτό για το οποίο τον έχουν πάρει. Ο στόχος δεν είναι μόνο να βγουν παιδιά, σίγουρα είναι ο πρώτος, αλλά θέλουμε να δημιουργήσουμε ανθρώπους, αθλητές και να βλέπουμε παιδιά να προοδεύουν. Να τα δούμε αύριο, μεθαύριο σε γήπεδα της Ελλάδος, στις Εθνικής. Δεν θα παίξουν όλοι στην ΑΕΚ, αυτό το γνωρίζουν και τα παιδιά, αλλά και στο παρελθόν έχουμε δει ότι αρκετοί δεν πήραν ευκαιρίες, έπαιξαν αλλού και στη συνέχεια έπαιξαν στην Εθνική ή στο εξωτερικό. Ο πρωταρχικός μας στόχος είναι να κάνουμε σωστούς αθλητές και σωστούς ανθρώπους, γιατί είμαστε παιδαγωγοί, να μας εκπροσωπούν όταν θα πάνε σε άλλες ομάδες, αλλά το πρώτο μέλημα είναι να δημιουργήσουμε παίκτες για την ΑΕΚ, που αυτό πιστεύω ότι σε βάθος χρόνου και έτσι όπως έχουμε ξεκινήσει θα το καταφέρουμε. Και πέρυσι ακόμη είδαμε παιδιά να παίζουν στην πρώτη ομάδα, να βγάζουν γκολ μέσα από συνεργασία, κάτι που ήταν πολύ ωραίο για όλους μας».

Το επίπεδο που βρήκες στους τερματοφύλακες πέρυσι, οι οποίοι μέχρι τότε δεν είχαν δικό τους προπονητή, ήταν ικανοποιητικό;

«Ο Ζήκος μου είχε ζητήσει να αξιολογήσω την κατάσταση, να δω τι υπάρχει σε παιδιά και αν χρειάζεται να κάνουμε προσθήκες. Τα παιδιά από όσο γνωρίζω είχαν τον Κύριο Σεραφείδη που προσπαθούσε κάποιες στιγμές να είναι εκεί και να τους μάθει κάποια πράγματα. Πρόβλημα υπήρχε, αλλά τα παιδιά είχαν ταλέντο, είχαν στοιχεία και στην πορεία διαπιστώσαμε ότι έχουμε παιδιά να βασιστούμε, σίγουρα βέβαια πάντα χρειάζονται προσθήκες. Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν στα πολύ μικρά τμήματα που στην ουσία κάποια δημιουργήθηκαν πέρυσι που ξεκινήσαμε. Κάναμε μόνο μια προσθήκη τερματοφύλακα, αυτή του Παπαδόπουλου, ενώ είδα περίπου 70 παιδιά ώστε να επιλέξουμε, με δεδομένο ότι ενώθηκαν κάποια τμήματα, ενώ γνωρίζαμε ότι θα μπορούσαμε να φιλοξενήσουμε και παιδιά από την επαρχία. Το επίπεδο ήταν καλό, δουλειά χρειαζόταν και συστηματική προπόνηση, αυτό πιστεύω».

Σας είχε επηρεάσει πέρυσι το γεγονός ότι δεν αγωνιζόταν πουθενά το τμήμα κ18, έχοντας μόνο φιλικά ματς που από ένα σημείο και μετά σταμάτησαν κιόλας;

«Το κ18 που ήταν ουσιαστικά κ20 πιστεύω ότι επηρέασε πάρα πολύ τα παιδιά. Ήταν ουσιαστικά μια χαμένη χρονιά για τα παιδιά. Το μόνο που έκαναν ήταν προπονήσεις, κάποια στιγμή έγινε ένα τουρνουά, έπαιξαν 1-2 παιχνίδια, θυμάμαι έναν με τον Παναθηναϊκό που ήταν πολύ καλό και μακάρι να γινόταν και άλλα. Στη συνέχεια τα πολλά φιλικά και η πολύ προπόνηση, η οποία ήταν και διαφορετική από πιο παλιά, κούρασε τα παιδιά. Είναι πολύ δύσκολο κομμάτι να μην έχεις επίσημους αγώνες, να νιώθεις την πίεση του αγώνα, το άγχος της νίκης. Φέτος επιλέχθηκε η κ20 η δικιά μας να απαρτίζεται από παιδιά που θα μπορούσαν να παίξουν και κ17. Να δοθεί χρόνος, να πάρουν παιχνίδια και του χρόνου με το καλό που θα είμαστε στη Σούπερ Λίγκα να μπουν σε πρωτάθλημα, πιο ανταγωνιστικό και να μπορούμε να δουλέψουμε ακόμα καλύτερα».

Η ανάπτυξη των παιδιών σε σχέση με πέρσι είναι ικανοποιητική;

«Είναι πολύ ικανοποιητικά τα πράγματα στα παιδιά, αλλά θέλω και προσπαθώ να τους περάσω ότι ακόμα και εγώ αν κάτσω να παίξω τερματοφύλακας τώρα θα βελτιωθώ. Πρέπει να μάθουν ότι μπροστά τους έχουν έναν μακρύ δρόμο, 15, 20 ίσως και 25 χρόνια, καθώς ένας τερματοφύλακας μπορεί να παίξει μέχρι τα 40-42. Θα πρέπει αυτό που ζουν φέτος και βλέπουν και οι ίδιοι στον εαυτό τους, καθώς δεν είναι χαζοί. Είμαι ικανοποιημένος αλλά θέλω να βάζω συνέχεια στόχους πιο ψηλούς. Θέλω να μπορούν κάθε χρόνο να βλέπουν ότι έχουν βελτίωση, έτσι θα βελτιωθούν και αυτοί».

Οι πρωταγωνιστές των επόμενων χρόνων της ΑΕΚ υπάρχουν στις Ακαδημίες της;

«Πιστεύω ότι έχουμε παιδιά που έχουν πολύ μέλλον. Είναι παρακινδυνευμένο να πω είτε ναι, είτε όχι. Δεν προσπαθώ να αποφύγω την ερώτηση, αλλά είναι οι ηλικίες τέτοιες που είναι δύσκολο να το πεις αυτό. Παιδιά που μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι έχουν μέλλον στο ποδόσφαιρο και αν τους δοθεί η ευκαιρία θα είναι έτοιμοι να την αρπάξουν, έχουμε, ναι».

Είδαμε από την πρώτη ομάδα έναν νέο τρόπο παιχνιδιού από τους τερματοφύλακες με τα πόδια. Αυτό το είδαμε και στις Ακαδημίες και μάλιστα το είδαμε να βγαίνει πιο εύκολα. Τι έχει αλλάξει εκεί; Πως λειτουργεί και πόσο επηρεάζει την ομάδα;

«Το 1992 που ξεκίνησε αυτό το νέο σύστημα μέχρι το 2014 είναι 22 χρόνια. Τα παιδιά μεγάλωσαν με αυτό το μοντέλο, εμείς είχαμε δυσκολευτεί πολύ. Μας ερχόταν πίσω τη μπάλα, την πιάναμε, την δίναμε, μας την ξαναδίνανε, γινόταν ένας χαμός. Αυτό απαιτεί το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Αυτό μαθαίνουμε, αυτό δουλεύουμε σε μεγαλύτερη βάση. Αυτό δείχνουν τα στατιστικά, τα οποία τα δείχνω στα παιδιά ειδικότερα μέσα από βίντεο. Σε σχέση με την περσινή σεζόν το 75% παίζετε με τα πόδια, καθώς όπως και στην πρώτη ομάδα έτσι και σε εμάς ο αντίπαλος μας περιμένει. Το ότι βγαίνει πιο εύκολα σε εμάς είναι γιατί εμείς δεν έχουμε τόσο την πίεση, είτε του αποτελέσματος, είτε του λάθους και δίνουμε στα παιδιά τη δυνατότητα να κάνουν και λάθος, ώστε να το βελτιώσουμε και να καταλάβουν. Σίγουρα στην πρώτη ομάδα δεν μπορεί να γίνει αυτό, σε κάποιες περιπτώσεις θα πρέπει να φύγει η μπάλα, πολλές φορές και χωρίς να υπάρχει λόγος, αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα. Είναι άλλη η πίεση, εμείς είμαστε σε φάση εκπαίδευσης και για αυτό υπάρχει και αυτή η εικόνα».

Ένα σχόλια για την κλήση των δύο τερματοφυλάκων της ΑΕΚ στην Εθνική Νέων

«Πιστεύω ότι αυτό είναι πολύ καλό για όλους μας και για τα παιδιά, αλλά ξεκίνησε από πέρυσι. Κάποια στιγμή έγινε ένα καμπ αξιολόγησης, είχα πάει και εγώ. Ο Κύριος Ζουστίνιο με τον Κύριο Σάντος ήθελαν να αξιολογήσουν οι ίδιοι τα παιδιά για να έχουν οι ίδιοι άποψη και όχι να μπουν σε διαδικαστικά «πάρτε αυτόν και πάρτε τον άλλον». Φέτος είχαμε τη σχολή προπονητών που είμαστε και εγώ με τον Κύριο Καμπόλη. Είχαμε μια συζήτηση και έπεσε το θέμα ότι πρέπει να ξαναγίνει το καμπ. Στα πλαίσια αυτά κλήθηκαν και τα παιδιά. Όταν έφυγα τα παιδιά από εμάς τους είπα ότι πρέπει να πάτε εκεί και να αποδείξετε ότι δικαίως πήγατε δύο παιδιά από την ΑΕΚ, γιατί ξέρουμε ότι μόλις ακούστηκε αυτό σχολιάστηκε και αρνητικά, όταν όμως πριν από μερικά χρόνια γινόταν αυτό με άλλες ομάδες, και δεν θα αναφέρω ονόματα, δεν μίλαγε κανείς».

Διαβάστε επίσης

Μιχαηλίδης στο ΑΕΚ1924: «Η προσωπικότητα είναι το Α και το Ω»