Έρχονται, «διαλύουν» και φεύγουν σαν κύριοι

Είναι να απορείς πως τόσο απλά κάποιοι έρχονται και παρέρχονται στην ΑΕΚ, χωρίς να τιμωρούνται ή χωρίς καν να δίνουν λόγο για τις κινήσεις που έκαναν και στο τέλος χωρίς να λογαριάσουν κανέναν, αποσύρονται αφήνοντας πίσω τους… συντρίμια.

Βλέποντας τη χθεσινή ΑΕΚ στο χάντμπολ, μόνο περηφάνια μπορεί να νιώσει κανείς για αυτούς τους τύπους που δεν τους φθάνουν τα προβλήματα της καθημερινότητας, έχουν να αντιμετωπίσουν και την κοροϊδία κάποιων, που έσκασαν σαν διάττοντες αστέρες, υποσχέθηκαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες, έκαναν το κομμάτι τους στις πλάτες της Ένωσης και μετά μην τους είδατε…

Οι Μάγκες είναι η εξαίρεση της υπόθεσης, γιατί ανοίγοντας τη σελίδα του αντρικού βόλεϊ, η κατάντια μυρίζει από χιλιόμετρα. Οι καλοκαιρινές υποσχέσεις και οι μεγάλοι στόχοι για πρωταθλητισμό και δεν συμμαζεύεται έχουν πάρει τη θέση της «διάλυσης» και του υποβιβασμού (μακριά από εμας), την ίδια στιγμή που ορισμένοι στάθηκαν θεατές βλέποντας το καράβι να βουλιάζει.

Δεν ξέρω αν είναι δουλειά μου και αν θα έπρεπε να αρχίσω να καταλογίζω ευθύνες, αλλά δεν με απασχολεί στην παρούσα φάση ποιος φταίει. Το θέμα είναι γιατί μια ζωή αυτοί που φταίνε, όποιοι κι αν είναι, δεν πληρώνουν; Ποιοι είναι εκείνοι που κρίνουν και αποφασίζουν ποιος θα αναλάβει το κάθε τμήμα και γιατί κανείς δεν βγαίνει να μιλήσει ξεκάθαρα για τους λόγους που ενώ όλα ξεκινούν ρόδινα και ονειρικά στο τέλος καταλήγουμε να ψάχνουμε την περιβόητη «άμεση λύση» για να σωθεί στο παραπέντε το μπάσκετ, το βόλεϊ, το χάντμπολ κλπ κλπ.

Ένα μπαλάκι που πετιέται από χέρια σε χέρια και πέφτει μόνο από αυτά της ΑΕΚ, η οποία πληρώνει μονίμως τα σπασμένα.

Πλάνα πενταετίας που κατέληξαν στα σκουπίδια, υποσχέσεις για τρελές πορείες στην Ευρώπη με παιχταράδες που έφυγαν σε μια νύχτα, βαρύγδουπες δηλώσεις περί πρωταθλημάτων και γηπέδων, πορείες πρωταθλητισμού και κατακτήσεις Κυπέλλων…

Η ΑΕΚ δεν είναι μαγαζάκι που μπορεί να μπαινοβγαίνει ο καθένας και να κάνει το κομμάτι του. Η ΑΕΚ είναι η μαγκιά, η ψυχή και η καρδιά που έβγαλαν οι Μάγκες στη Νέα Ιωνία και τα παιδιά στη Γλυφάδα, που λίγο έλειψε να τα ακούσουν κι από πάνω, λες και τους περισσεύουν τα ψυχικά αποθέματα και δεν τα έβγαλαν στο παρκε, παρά τα κράτησαν για μια άλλη φορά. Λες και αρέσει στους αθλητές να χάνουν ή να οδηγούν την ομάδα τους σε αδιέξοδα και επικίνδυνες καταστάσεις.