Τσάνκο στο ΑΕΚ1924: Αδερφός ο Δέλλας, ομάδα ξεχωριστή στη γη η ΑΕΚ

Λουέι, μετά από τόσα χρόνια τι θυμάσαι από την Ελλάδα;

«Θυμάμαι ότι φόρεσα τη φανέλα της μεγαλύτερης ομάδας στην Ελλάδα. Ήταν τιμή μου που φόρεσα τη φανέλα με το “Δικέφαλο”. Είτε έπαιξα ένα, είτε 90 λεπτά, έδινα πάντα το 100%  του εαυτού μου. Θυμάμαι τον κόσμο που είναι μοναδικό. Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο κόσμο, να τραγουδά, όλη την ώρα.  Δυστυχώς έχω επισκεφτεί την Ελλάδα μόνο μία φορά, από τότε.»

Τι θυμάσαι από εκείνη την ομάδα;

«Θυμάμαι ότι είχαμε μία πολύ καλή ομάδα. Θυμόμουν την ΑΕΚ και από τις αναμετρήσεις με την ΑΙΚ Σόλνα για το ChampionsLeague, αλλά όταν ήρθα στην Αθήνα κατάλαβα το μέγεθος του συλλόγου. Είχαμε μία εξαιρετική ομάδα, που δε δεχόταν γκολ με τίποτα. Υπεύθυνος γι’ αυτό ήταν ο κορυφαίος προπονητής της καριέρας μου και ένας από τους κορυφαίους στον κόσμο. Ο Φερνάντο Σάντος, ένας δάσκαλος της τακτικής, ένας κορυφαίος άνθρωπος και ένας κορυφαίος δάσκαλος.»

Κορυφαία στιγμή με την ομάδα;

«Δε θέλω να ξεχωρίσω κάτι, εκτός από το γκολ απέναντι στον Παναθηναϊκό. Απλά ακόμη και μετά από τόσα χρόνια, και μπορεί να μην έχει και σημασία, είτε έμπαινα στις καθυστερήσεις, είτε έπαιζα από την αρχή έδινα το μάξιμουμ που είχα.»

Εκείνο το γκολ με τον Παναθηναϊκό; Για πες μου…

«Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι όσοι λένε, ότι έχουν μία σκέψη μόνο όταν τους έρχεται η μπάλα, δε λένε την αλήθεια. Έχεις πολλές σκέψεις, όταν υποδέχεσαι την μπάλα. Ήταν ένα λίγο τυχερό γκολ και θέλω να είμαι ειλικρινής, όπως ήμουν πάντα. Είδα την μπάλα χαμηλά, δεν είδα τον τερματοφύλακα εντελώς έξω, αν και με την άκρη αντιλήφθηκα ότι δε βρίσκεται στην σωστή θέση. Η προφανής επιλογή ήταν να πάρω την μπάλα να την κατεβάσω. Αλλά, σκέφτηκα ότι επειδή όλη η ομάδα ήταν μπροστά αν την έχανα, πολύ πιθανό να έδινα μία τέλεια αντεπίθεση στον Παναθηναϊκό. Γι’ αυτό αποφάσισα να σουτάρω. Δεν ήταν στην τύχη, είχα στόχο, αλλά να είμαι ειλικρινής βοήθησε και η τύχη.»

Μου είπες πριν για τον κόσμο της ΑΕΚ. Τι θυμάσαι;

«Είναι πάντα στην καρδιά μου, τον κρατώ στη μνήμη μου. Θυμάμαι πιο πολύ ότι τραγουδούσε συνεχώς, ακατάπαυστα και θυμάμαι να σου πω την αλήθεια ένα παιχνίδι στη βροχή. Λέω δε γίνεται αυτός ο κόσμος να τραγουδά στη βροχή και εγώ να μην έχω άγχος.»

Γνωρίζεις τις περιπέτειες που πέρασε (ανεπιστρεπτί) η ΑΕΚ;

«Ναι το έμαθα. Δεν έμαθα ακριβώς τι έγινε, αλλά η είδηση έφτασε στα αυτιά μου. Λυπημένος, αλλά το χειρότερο είναι…μπορεί και να είναι και καλύτερο, δε ξέρω. Δεν μπορώ να φανταστώ την ΑΕΚ να παίζει Β’ Εθνική. Δεν μου κολλάει. Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις, αλλά δεν είναι η ΑΕΚ για Β΄Εθνική και πάλι μπορεί να μην στο εξηγώ σωστά.»

Ένας συμπαίκτης από εκείνη την ΑΕΚ, ο Τραϊάνός Δέλλας είναι τώρα προπονητής;

«Ο Δέλλας ήταν ο μεγάλος μου  αδερφός.  Χάρηκα πολύ που το άκουσα. Δεν το ήξερα. Σήμερα μου είπες μία ευχάριστη είδηση. Τον θυμάμαι είχε έρθει από τη Ρόμα, και παρόλο που έπρεπε να έχει ηθικό πιο ακμαίο, ήταν πολύ ήπιων τόνων. Κάναμε πολλή παρέα. Με συμβούλευε συνέχεια, και στο γήπεδο και έξω από αυτό, γιατί ήμουν ξένος στην Αθήνα. Σαν ποδοσφαιριστής, είχε έντονη προσωπικότητα και κατεύθυνε όλη την άμυνα. Η ΑΕΚ έχει για προπονητή, ο,τι χρειάζεται. Ο Δέλλας είναι μία σπέσιαλ περίπτωση.»

Σου λείπει η ΑΕΚ;

«Ναι. Τώρα αγωνίζομαι στην Ασιρίσκα. Τον Νοέμβρη θα σταματήσουμε. Δεν ξέρω εάν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για να κρεμάσω τα παπούτσια μου, αλλά στο μέλλον θα ήθελα να υπηρετήσω ξανά την ομάδα. Από οποιοδήποτε πόστο, κρίνουν. Κλείνοντας θέλω να στείλεις ένα μήνυμα σε όλο τον κόσμο της ΑΕΚ, πως ο Λόλο τους έχει στην καρδιά του και στο φίλο μου τον Τράι, για τον οποίον είμαι σίγουρο ότι θα πετύχει.»