Περήφανοι ως Έλληνες!

Δεν άξιζε τέτοιο πικρό φινάλε σε αυτή την ομάδα. Η Εθνική μας τα έδωσε όλα απέναντι στην Κόστα Ρίκα, άξιζε να περάσει στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου με βάση την εικόνα της στο ματς και τις ευκαιρίες που δημιούργησε στα 120 λεπτά του αγώνα, αλλά τελικά λύγισε στην διαδικασία των πέναλτι.

Οι παίκτες του Φερνάντο Σάντος έπεσαν μαχόμενοι και με το κεφάλι ψηλά και σε κάθε περίπτωση ήταν ένα υπέροχο ταξίδι, το οποίο ολοκληρώθηκε.

Με την σκέψη πως 11άδα που κερδίζει, δεν αλλάζει, ο Φερνάντο Σάντος παρέταξε την Εθνική με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό όπως και στον αγώνα με την Ακτή Ελεφαντοστού. Μοναδική διαφοροποίηση η παρουσία του Σάμαρη αντί του τραυματία Κονέ, με τον Σαμαρά και πάλι στην κορυφή της επίθεσης, την ώρα που ο Χόρχε Λουίς Πίντο ακολούθησε την ίδια πεπατημένη με τον Κάμπελ σε θέση φορ και τους Ρουίς και Μπολάνιας στις πτέρυγες.

Χωρίς ιδιαίτερο ρυθμό τα πρώτα λεπτά, με τις δυο ομάδες να προσπαθούν να επιβάλουν το παιχνίδι τους και να κοιτάζουν πρωτίστως τα μετόπισθεν και μπροστά να χτυπήσουν σε κάποια κόντρα. Mε 4-2-3-1 η Ελλάδα σε φάση επίθεσης και τον Καραγκούνη πιο μπροστά από τους Μανιάτη – Σάμαρη, με τον Σαμαρά να κινείται αρκετά χωρίς την μπάλα, αναζητώντας την τροφοδότηση.

Ένα σουτ του Μπολάνιος (8′) από πλάγια θέση αποτέλεσε το πρώτο “καμπανάκι κινδύνου”, με την Εθνική να έχει να αντιπαρατάξει κάποια μακρινά σουτ από τον Χριστοδουλόπουλο (2′ και 12′). Οι Κοσταρικανοί είχαν μια ελαφριά κατοχή, χωρίς όμως αυτό να μεταφράζεται σε ευκαιρίες, με τον Κάμπελ να είναι καλά κλεισμένος από τον Μανωλά και να μην απειλεί ιδιαίτερα, την στιγμή που τα πρώτα σοβαρά “αχ” ακούστηκαν από την ελληνική πλευρά με το πλασέ του Σαλπιγγίδη (37′) και την εκπληκτική επέμβαση του Νάβας.

Τίποτα δεν προμήνυε αυτό που θα συνέβαινε στο 52ο λεπτό, όταν και η Εθνική μας βρέθηκε πίσω στο σκορ. Οι παίκτες του Πίντο άλλαξαν αριστοτεχνικά την μπάλα, ο Ρουίς ως κρυφός κυνηγός βρέθηκε στο ύψος της περιοχής και με αδύναμο πλην φαλτσαριστό πλασέ έστειλε την μπάλα στην αριστερή γωνία του Καρνέζη. Πλέον, ο Σάντος έπρεπε να αναπροσαρμόσει τα πλάνα του.

Το σύστημα άλλαξε σε 4-4-2 με την επιστράτευση του Μήτρογλου αντί του Σάμαρη, ενώ αργότερα μπήκε και ο Γκέκας στο πλάι του, παίρνοντας την θέση του Σαλπιγγίδη, με τον Σαμαρά να πηγαίνει στα άκρα. Η αριθμητική υπεροχή της Εθνικής μας (66′ αποβολή του Ντουάρτε) έφερε πίεση προς την εστία των Κοσταρικανών, που λογικό ήταν να γυρίσουν πίσω. Το γύρισμα του Χριστοδουλόπουλο στον Γκέκα (88′) αποτέλεσε το πρώτο “μήνυμα”, για να έρθει ο Παπασταθόπουλος στο 91′ και να ενεργήσει σαν στράικερ, λυτρώνοντας την Ελλάδα και στέλνοντας το ματς στην παράταση. Το μομέντουμ ήταν πλέον “γαλανόλευκο”…

Στο ημίωρο της παράτασης, η Εθνική μας έπαιξε με παίκτη παραπάνω, έκανε τέσσερις καλές φάσεις για να σκοράρει (93′ Γκέκας, 100′ Κατσουράνης, 113′ Χριστοδουλόπουλος, 121′ Μήτρογλου), αλλά δεν τα κατάφερε. Η Κόστα Ρίκα ήταν λογικό πως θα έπαιζε άμυνα και προσπαθούσε κυρίως σε αντεπίθεση να βρει κενό χώρο και να απειλήσει, με το 1-1 να μην αλλάζει και οι δυο ομάδες οδηγήθηκαν στη “ρώσικη ρουλέτα” των πέναλτι.

Εκεί ο Φάνης Γκέκας έχασε το τέταρτο κατά σειρά πέναλτι και η Κόστα Ρίκα έκανε το 5-3 που της έδωσε την πρόκριση.