Παπαδημητρίου στο AEK1924: Απειθαρχία στα αποδυτήρια και λάθη της διοίκησης

Μεταξύ άλλων ο χρηματοδότης της γυναικείας ομάδας βόλεϊ της Ένωσης, τόνισε ότι πολύ δύσκολα θα παραμείνει στην ομάδα για ηθικούς λόγους, καθώς πλέον αισθάνεται ότι δεν έχει να δώσει κάτι παραπάνω. Διαβάστε επίσης τι λέει για την παραίτηση του Απόστολου Οικονόμου λίγο πριν τους τελικούς.

Αναλυτικά:

Μέσα στα αποδυτήρια εσείς έχετε γνώση αν υπήρχαν κάποιες κλίκες; Κατά τη διάρκεια αυτή της χρονιάς είχαν γίνει κάποια περιστατικά όπως με τη Φερνάντεζ όπως με τη Γιόσοβιτς. Ποιός διαχειρίστηκε όλη αυτή την κατάσταση και τι τελικά είχε συμβεί;

«Εκεί θεωρώ ότι είναι η μεγάλη αποτυχία και η απώλεια του πρωταθλήματος. Η Φένια κατάφερε πάρα πολλά πράγματα φέτος, πραγματικά περισσότερα σε ορισμένους τομείς από ό,τι πίστευα ότι θα καταφέρει. Την εμπιστεύτηκε φοβερά ο κόσμος και το άξιζε. Κατάφερε και έκανε φοβερή δουλειά με τα διαρκείας, εξαντλήθηκαν όλα τα διαρκείας και πολλές φορές  με προσωπικές της ενέργειες. Βρήκε ή της γνώρισα ανθρώπους, τους οποίους πραγματικά τους έφερε πολύ κοντά στην ομάδα, πολύ σημαντικούς ανθρώπους, για το οικονομικό κομμάτι της ομάδας. Βρήκε πάρα πολλούς πόρους. Γενικά σ’αυτό το κομμάτι το διοικητικό έκανε εκπληκτική δουλειά και πραγματικά συγχαρητήριά της.

Υπήρχε ένα κομμάτι το οποίο της το είπα πολλές φορές που ήταν το ελάττωμά της, η βασική της αδυναμία, ότι δε μπόρεσε ποτέ να ασκήσει διοίκηση απέναντι στο αθλητικό τμήμα. Ήταν κάτι που της το ζήταγα συνέχεια γιατί δεν ήθελα να το κάνω εγώ, γιατί δεν είναι σωστό να το έκανα εγώ από τη στιγμή που βάζανε χρήματα αρκετοί άνθρωποι και αυτοί οι άνθρωποι και εγώ μαζί σε αυτούς εμπιστευόμασταν τη Φένια. Τα βάζαμε για την ΑΕΚ μεν αλλά στο πρόσωπο της Φένιας. Θα το πω πάρα πολύ απλά. Από ένα σημείο και μετά όταν αρχίσανε οι τραυματισμοί για τις ξένες, το πότε θα επανέρθουνε, το πως θα επανέρθουνε, το τι θα γίνει, υπήρξαν πάρα πολλά πράγματα. Η ομάδα είχε χρήματα, η ομάδα είχε δυνατότητες, αλλά πραγματικά από το Νοέμβριο και μετά πήγαινε με τον αυτόματο πιλότο. Δεν υπήρχε διοίκηση. Δεν παιρνόντουσαν για το οτιδήποτε και να γίνει αποφάσεις. Κάποια στιγμή πρέπει να παίρνεις απόφαση, αυτό μου κάνει, αυτό δε μου κάνει, αυτό θα το αλλάξω, αυτό δε θα το αλλάξω».

Πάρθηκαν τελικά αποφάσεις; Κι αν ναι τελικά ποιος τις πήρε;

«Δεν παιρνόντουσαν στην ουσία αποφάσεις. Σήμερα το πρωί λέγαμε κάτι, μετά μπορεί να γινόταν μια συνάντηση μεταξύ δύο άλλων ανθρώπων να έλεγαν κάτι άλλο, μετά μπορεί να βρισκόντουσαν δύο άλλοι που εμπλέκονταν στην ομάδα να λέγανε κάτι άλλο. Και τελικά δε γινότανε τίποτα. Υπήρχε πλήρη απειθαρχία στην ομάδα. Σ’ αυτό σαφώς έχει και ευθύνη ο προπονητής, αλλά ο προπονητής για να μπορεί να κάνει κάποια πράγματα και να επιβάλει και την πειθαρχία όπου χρειάζεται θα πρέπει να έχει στη στήριξη του μια διοίκηση που όταν της αναφέρει τα περιστατικά και τα γεγονότα, αυτή η διοίκηση θα παίρνει απόφαση.

Λοιπόν, εδώ δε γινόταν αυτό, δεν παιρνόντουσαν κατά τη γνώμη μου, δεν παρθήκαν πολύ σημαντικές αποφάσεις το μήνα Δεκέμβριο που έπρεπε να παρθούν. Θα το πω πολύ απλά. Αν ήμουν εγώ μέχρι πέρυσι, το Δεκέμβριο θα έκανα δύο αλλαγές στην ομάδα. Θα φεύγανε δύο παίκτριες και θα ερχόντουσαν δύο άλλες. Δε θέλω  να πω ονόματα για ευνόητους λόγους. Με τα λεφτά μόνο δε γίνεται ομάδα, πρέπει να υπάρχει ομάδα, πρέπει να υπάρχουν κανονισμοί, πρέπει να υπάρχουν κανόνες. Εδώ υπήρχε μια γενικότερη κατάσταση, ακόμα και στο πλαίσιο του να μη γνωρίζουμε αν οι αθλήτριες θα μπουν στο γήπεδο και πότε θα μπουν. Ήταν μια ομάδα που πληρώσαμε στο τέλος, το ότι οι αθλήτριες δεν είχανε συνοχή, την απροπονησιά και όχι γιατί ο προπονητής δεν έκανε προπόνηση ή γιατί είχανε κακή προπόνηση αλλά γιατί οι αθλήτριες δε πηγαίνανε να προπονηθούνε. Πάντα κάτι τις ενοχλούσε, το χέρι, το νύχι, το πόδι, για κάποιες συγκεκριμένες αθλήτριες μιλάω. Λοιπόν, σ’ αυτό θα έπρεπε να υπάρχει μία συνεργασία μεταξύ της διοίκησης, του τεχνικού επιτελείου και του ιατρικού επιτελείου και η διοίκηση να δώσει τις γραμμές. Θέλω αυτό, θα έχω την κυρία τάδε τότε που τη χρειάζομαι μέσα στο γήπεδο; Θα την έχω δυόμιση μήνες πριν, προκειμένου αυτή να βρεθεί με την πασσαδόρο να κάνει την προετοιμασία που πρέπει για να είναι έτοιμη; Εκεί πέρα υπήρχε ένα χάος. Σήμερα λεγόταν κάτι, αύριο λεγόταν κάτι άλλο.

Για μένα λοιπόν η διοίκηση εκεί πέρα θα έπρεπε να πάρει πολύ συγκεκριμένες αποφάσεις, και δε τις πήρε. Εγώ προφορικά είχα πει ορισμένα πράγματα, αλλά δεν είχα το δικαίωμα, γιατί πολύς κόσμος μπορεί να ρωτήσει ωραία γιατί λες ότι έπρεπε να παρθούν και δε πάρθηκαν. Αυτό ήταν το μόνο πράγμα και μάλιστα θυμάμαι ότι είχαμε κάνει μια συνάντηση γύρω στο Δεκέμβριο με τη Φένια, που της είχα πει το εξής: Φένια τα’ χεις πάει καταπληκτικά σε όλα, σ’ αυτό τι κομμάτι όμως, πάσχουμε πολύ σοβαρά. Εγώ, από τη στιγμή που έχεις κι άλλους ανθρώπους και βάζουν σημαντικά χρήματα, δε θέλω να πουν ότι ανεβαίνω πάνω από εσένα και παίρνω αποφάσεις, αλλά αν δε μπορείς να τις πάρεις τις αποφάσεις και να τις εκτελέσεις, τουλάχιστον πες γι’ αυτό το κομμάτι ότι τις αποφάσεις θα τις παίρνει κάποιος άλλος, όρισε εσύ ποιος θα τις παίρνει».

Υπάρχει ωστόσο ελαφρυντικό για την ίδια καθώς ήταν η πρώτη της χρονιά που ασχολήθηκε με αυτό το πόστο.

«Γι’αυτό λέω ότι η Φένια φέτος πέτυχε σε πολύ περισσότερα πράγματα από ό,τι απέτυχε. Στο μοναδικό το οποίο απέτυχε αλλά ήταν τελικά αυτό το οποίο μας στέρησε το φετινό τίτλο, ήταν το γεγονός ότι, αυτό που είπε και η ίδια στη συνέντευξή της, ότι δεν επιβλήθηκε όπως έπρεπε να επιβληθεί, να πει εγώ έχω την εμπειρία, εμένα εμπιστεύεστε όλοι, θα κάνω αυτό, αυτό κι αυτό, τέλος. Αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει».

Να περάσουμε την συζήτηση και στους άλλους χρηματοδότες. Αναφορικά και με τις σχέσεις που είχατε μαζί τους. Μήπως αυτοί παρενέβαιναν στο έργο της;

«Κοίταξε να δεις, όλοι μπορούμε να έχουμε μια άποψη. Άλλοι να ήμασταν και πιο έμπειροι που το κάναμε κάποια χρόνια, άλλοι να ήταν πιο άπειροι γιατί μπήκανε φέτος. Υπήρχαν άνθρωποι που βοήθησαν πάρα πολύ αυτή την ομάδα, να φέρω ένα παράδειγμα που κατά τη γνώμη μου ίσως να είναι και το μέλλον του γυναικείου τμήματος της ΑΕΚ, ο Χάρης ο Πουτάς ήταν ένας άνθρωπος, ο Ηλίας ο Μπόβαλης, τον Ηλία το σύστησα εγώ στη Φένια, και βοήθησε πάρα πολύ, όχι μόνο οικονομικά, αλλά διαθέτοντας και πάρα πολύ χρόνο και τρέχοντας πάρα πολλά πράγματα για την ομάδα. Ήταν πολύ κοντά στην ομάδα. Ήταν αυτός που σύστησε τη Φένια στο Χάρη. Ο Χάρης λοιπόν, ξεκίνησε σαν ένας χορηγός που ήρθε να βοηθήσει την ΑΕΚ, που γούσταρε. Στην πορεία λοιπόν, είδα έναν άνθρωπο ο οποίος έχει φοβερή αγάπη για την ομάδα, και αγάπησε πολύ το συγκεκριμένο τμήμα. Είδα στα μάτια του τη φλόγα που είχα εγώ ένα μήνα δύο αφού ασχολήθηκα με το γυναικείο βόλεϊ το 2008-09 με το Μιχαήλ. Βοήθησε απίστευτα ο Χάρης στη διάρκεια της χρονιάς. Δε μπορεί  λοιπόν, όλους αυτούς τους ανθρώπους να πεις ότι το αν έλεγαν μια γνώμη ή μια άποψη, αυτή έκανε κακό στην ομάδα, γιατί ο καθένας λέει την άποψή του. Αλλά θα μπορέσεις να τη κρίνεις από την εμπειρία ή απειρία που έχεις στο συγκεκριμένο πράγμα. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Γιατί να σου πω και κάτι και εγώ κάποτε το 2008-09 με το Μιχαήλ και το 2009-10 πήραμε πολλές λάθος αποφάσεις, αλλά τότε, με το γυναικείο βόλεϊ δεν ασχολούταν κανείς, ήταν στην Α2 και έγιναν πάρα πολλά λάθη και άπειρες κινήσεις από μας σαν παράγοντες, σαν χρηματοδότες της ομάδας.

Λοιπόν, η Φένια όλους αυτούς τους ανθρώπους, κατά τη γνώμη μου, δε θα έπρεπε να ακούει κανέναν. Ήξερε τι έπρεπε να κάνει».

Της είχαν δώσει ωστόσο το δικαίωμα όλοι οι χρηματοδότες να το κάνει αυτό;

«Εγώ της είπα και συγκεκριμένα Θες να μας συμβουλευτείς, ωραία συμβουλέψου, συμβουλέψου εμένα και όποιους νομίζεις ότι πρέπει να συμβουλευτείς, θ’ ακούσεις την άποψή μας, αλλά στο τέλος πρέπει να ξέρεις ποιο είναι το σωστό και να το κάνεις αυτό. Αυτό λοιπόν είναι το κομμάτι που δε μπόρεσε να γίνει, αλλά ήταν ένα κομμάτι στο οποίο θεωρώ ότι η Φένια έχει ένα πολύ μεγάλο ελαφρυντικό, το γεγονός ότι ήταν αθλήτρια που ξαφνικά πέρασε στη διοίκηση. Κι αυτό είναι ένα πράγμα το οποίο ναι μεν δεν αλλάζει τα λάθη, αλλά δείχνει ότι τα λάθη δε γίνανε από πρόθεση, σαφώς δε γίνανε από πρόθεση.

Επίσης, υπήρχαν και πάρα πολλοί άνθρωποι που επώνυμα ή ανώνυμα βοηθήσανε αυτή την ομάδα οικονομικά κι ήταν πολύ σημαντικοί άνθρωποι. Κατ’ αρχήν να ευχαριστήσω πάρα πολύ αυτούς τους οποίους δε θέλουνε να μαθευτούν τα ονόματά τους, πολύς κόσμος μπορεί να τα ξέρει ή να έχει μάθει ποιοι τα έβαζαν , αλλά τουλάχιστον επίσημα από στόμα δεν έχει ακουστεί το όνομά τους και δε θέλουνε να ακουστεί, γιατί γουστάρουνε να βοηθάνε την ΑΕΚ έτσι. Λοιπόν, ήταν πολύ σημαντική η συμβολή του Χάρη και το επαναλαμβάνω, για μένα ο Χάρης εάν το πάρει απόφαση, ίσως να είναι και το μέλλον του βόλεϊ της ΑΕΚ. Ο Δημήτρης ο Λαζόπουλος, δεν ήρθε κοντά στην ομάδα αλλά βοήθησε την ομάδα, δηλαδή δεν ήταν από τους ανθρώπους που συζητούσε για τα καθημερινά της προβλήματα αλλά παρά το χάντμπολ στήριξε οικονομικά την ομάδα. Και άλλοι άνθρωποι με μικρότερα ποσά και βοήθησαν πάρα πολύ την ομάδα. Εγώ θέλω να τους ευχαριστήσω όλους, να ξέρουν ότι δε ξεχνάω κανέναν, όπως και όλους τους χορηγούς μας που βοηθήσανε».

Για το δικό σας μέλλον στην ομάδα; Είπατε για το Χάρη ότι ίσως είναι ο νέος που θα λάβει τα ινία.

«Ναι, θεωρώ ότι ο Χάρης με τη Φένια ή η Φένια και με τη στήριξη του Χάρη ή ο Χάρης με τη Φένια και κάποιους σίγουρα άλλους ανθρώπους, θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να συνεχίσουνε. Μετά το Ρέντη, καθίσαμε με τη Φένια και μιλήσαμε και της είπα την προσωπική μου άποψη, ότι τα ξέρει τα λάθη της, ήταν κάτι τα οποία τα συζητάγαμε συνέχεια όλη τη χρονιά, ήταν πολύ λιγότερα από τα σωστά που έκανε, απλά ήταν πολύ συγκεκριμένα και σε ένα συγκεκριμένο τομέα. Τη συμβούλεψα, κατά τη δική μου άποψη, να σκεφτεί πάρα πολύ και να μη το παρατήσει το τμήμα, αλλά να το κάνει αυτό μόνο με τη μία προϋπόθεση, ότι θα έχει τη δύναμη να κάνει κι αυτό που δεν έκανε φέτος, να κρατήσει τα πολλά θετικά και να διορθώσει τα πολύ λίγα αρνητικά, με τη βοήθεια κάποιων πολύ σημαντικών ανθρώπων, οι οποίοι έχουν μεν τη διοικητική απειρία αλλά έχουν τόσο πολλή διάθεση και φυσικά δυνατότητες, που πιστεύω ότι αν το πάρουν απόφαση. Μπορούν να αλλάξουν το τμήμα τελείως σε επίπεδο, όχι ότι το τμήμα δε πρωταγωνιστεί αλλά να το φέρουν σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο».

Δε ξέρω αν έχετε μιλήσει και μαζί τους, αλλά έχουν τη διάθεση αυτό το τμήμα να συνεχίσει του χρόνου σε αυτό το επίπεδο;

«Αυτό είναι μία δική μου πρώτη εκτίμηση, δε μπορώ να μπω στο μυαλό τους, δεν έχει γίνει κάποια συζήτηση, αλλά σίγουρα απ’ αυτά τα οποία άκουγα και αφουγκραζόμουν πριν από τους τελικούς με τον Ολυμπιακό, τους έβλεπα να έχουν φοβερή διάθεση. Βέβαια, είναι καθαρά μια δική τους απόφαση, μαζί με τη Φένια. Κατ’ αρχήν να πάρει η ίδια την απόφαση, τη δικιά της συνειδητοποιημένα ότι θέλει να συνεχίσει και ότι εγώ της έδωσα ουσιαστικά μια δική μου συμβουλή, τι θα έκανα εγώ αν ήμουν στη θέση της».

Εσείς;

«Κοίταξε πέρυσι πήρα μία απόφαση πολύ βιαστική και τελικά εκ του αποτελέσματος επανήρθα. Έστω και με αυτό το οποίο έγινε. Αν με ρώταγες αυτή τη στιγμή και μου έλεγες ότι πρέπει να πάρεις μια απόφαση τώρα η απόφασή μου θα ήταν όχι».

Όχι γιατί; Για ηθικούς λόγους;

«Και για ηθικούς λόγους. Σαφώς θεωρώ ότι αυτή τη στιγμή θα έλεγα όχι. Θεωρώ ότι πρέπει να αλλάξουνε πολλά. Αυτό που ξεκίνησε φέτος πρέπει να συνεχιστεί αλλά με διαφορετική νοοτροπία. Πιθανών αν αλλάζανε κάποια πράγματα, κάποιες νοοτροπίες και πηγαίναμε στη λογική ότι δεν είναι το παν τα χρήματα, αλλά πρέπει να γίνονται κάποια πράγματα σε μία ομάδα. Επίσης αυτή η διοίκηση να έχει εμπιστοσύνη σε ένα πρόσωπο το οποίο θα μπορούσε να ασκούσε στιβαρή διοίκηση και η οποία θα στηριζόταν από όλους τους άλλους. Το τέλειο για μένα στον αθλητισμό ξέρεις ποιό είναι; Το να υπάρχει ένα αφεντικό, ένας που πληρώνει και να φτιάχνει την ομάδα. Τα πολυμετοχικά στην Ελλάδα δεν έχουν πιάσει. Γιατί ίσως ακούγονται πολλές γνώμες, ίσως ακούγονται πολλές απόψεις και τελικά ίσως δε παίρνονται οι σωστότερες αποφάσεις. Αυτή τη στιγμή σου ξαναλέω αν με ρώταγε κάποιος και  έπρεπε να πω κάτι υπεύθυνα θα έλεγα όχι».

Οπότε, η χρονιά ,κατά τη γνώμη σου, χάθηκε καθαρά πάνω στο κομμάτι ότι η διοίκηση και συγκεκριμένα η Φένια δε μπορούσε να πάρει τις αποφάσεις σε καίρια ζητήματα κυρίως στα αποδυτήρια…

«Όχι, πρόσεξε,δε θεωρώ ότι από κάτι που δεν έκανε η Φένια χάθηκε η χρονιά, γιατί μ’ αυτό τον τρόπο θα ρίχναμε την ευθύνη στη Φένια. Σε καμία περίπτωση! Την ευθύνη την έχουμε όλοι όσοι ενασχοληθήκαμε με το γυναικείο βόλεϊ. Απλά, θεωρώ και είναι προσωπικές μου απόψεις, ότι το πρωτάθλημα χάθηκε στο γεγονός ότι δεν αποχωρήσανε δύο αθλήτριες προκειμένου η ομάδα να ισχυροποιηθεί, ήταν κάτι που το βλέπαμε ότι αυτές οι αθλήτριες δε θα βοηθήσουν την ομάδα στην πορεία και ίσως πήγαμε στη λάθος λογική ότι, έλα κάποια στιγμή θα παίξει, δεν υπάρχει αυτή η λογική. Ένας αθλητής ή παίζει ή δε παίζει, αυτή τη λογική πιστεύω εγώ ότι πρέπει να έχει μια ομάδα πρωταθλητισμού. Και στη πολύ μεγάλη απειθαρχία που υπήρχε στην ομάδα. Και δεν αντιμετωπίστηκε από τη διοίκηση με το πρέπον τρόπο».

Από την διοίκηση αλλά και από το προπονητικό τιμ…

«Οι προπονητές, επειδή το έχω ζήσει από μέσα μπορούνε να πάρουνε κάποιες αποφάσεις και να είναι πάρα πολύ αυστηροί ή να κόψουνε που λέμε το βήχα σε κάποιους αθλητές ή σε κάποιες αθλήτριες, όταν όμως νιώθουν από πάνω τους ότι έχουν και μια διοίκηση, την ασφάλεια μιας διοίκησης η οποία παίρνει αποφάσεις. Δηλαδή, όταν υπάρχουν περιστατικά όπου οι προπονητές, έχουν κι αυτοί ένα μερίδιο ευθύνης σημαντικό, αλλά πάντα το σημαντικότερο μερίδιο ευθύνης το έχει η κεφαλή. Όταν έρχεται ο προπονητής και σου λέει  έγινε τούτο, έγινε τα άλλο, η διοίκηση δε παίρνει συγκεκριμένες αποφάσεις που πρέπει να πάρει εκείνη τη στιγμή».

Το τεχνικό τιμ τα ανέφερε στη διοίκηση όλα αυτά;

«Αρκετά περιστατικά είχαν αναφερθεί αλλά και σε άλλα περιστατικά είχαμε γνώση απ’ ευθείας η Διοίκηση ότι γινόντουσαν».

Υπήρχε κάλυψη – εύνοια από το τεχνικό τιμ σε συγκεκριμένες αθλήτριες; Έχει ακουστεί ότι υπήρχε κάποιο άτομο από το τεχνικό τιμ το οποίο κάλυπτε κάποιες συγκεκριμένες και οι άλλες γι’ αυτό το λόγο ήταν παραπονεμένες.

«Κοίταξε να δεις, πάντα σε μία ομάδα, ειδικά γυναικεία, θα υπάρχουνε παράπονα, θα υπάρχουν μικροκλίκες. Μη νομίζετε ότι τη χρονιά που πήραμε το πρωτάθλημα δεν υπήρχαν συμπάθειες από τον προπονητή, αδυναμίες περισσότερο ή εμμονές. Όλοι οι προπονητές έχουν εμμονές, όλοι οι προπονητές σε κάποιες στιγμές θέλουν να καλύψουν κάποιες αθλήτριές τους. Το θέμα είναι ότι μία ομάδα πρέπει να έχει ένα σωστό εσωτερικό κανονισμό που δεν υπήρχε φέτος και αυτός ο εσωτερικός κανονισμός να εφαρμόζεται. Είτε αφορά πειθαρχικά παραπτώματα, είτε αφορά αγωνιστικά παραπτώματα, είτε αφορά γενικότερα παραπτώματα στην εικόνα της ομάδας. Εδώ συνέβησαν, δε θέλω να αναφερθώ περισσότερο, τα πράγματα φέτος ήταν τραγικά».

Για τα οποία δε πάρθηκε απόφαση ποτέ…

«Για τα οποία δεν υπήρξε ποτέ καμία τιμωρία προς κανέναν και δε πάρθηκε κάποια απόφαση για να βοηθηθεί αγωνιστικά η ομάδα όπως έπρεπε, πέραν τις αλλαγές του προπονητή. Αλλά για παράδειγμα στο τέλος και ο καινούργιος προπονητής και πριν μάλιστα τους τελικούς μας ανέφερε ακριβώς τα ίδια προβλήματα».

Την αλλαγή προπονητή ποιος την πήρε;

«Κοίταξε, εκ των πραγμάτων θεωρώ ότι είχε κι αυτός ευθύνη στο θέμα της απειθαρχίας και θεωρώ ότι θα έπρεπε κι αυτός, όταν έβλεπε κάποια πράγματα λίγο πριν τα Χριστούγεννα, να θέσει βέτο σαν προπονητής—πας στη διοίκηση δηλαδή και λες παιδιά, δε θα πάρουμε το πρωτάθλημα έτσι, πρέπει ν αλλάξει αυτό, πρέπει ν’ αλλάξει εκείνο. Κάπου αρχικά το είπε, στη συνέχεια εκ των καταστάσεων ίσως το αναίρεσε, όχι κακοπροαίρετα, θέλοντας να βοηθήσει την ομάδα. Όταν λοιπόν ήρθε η ήττα του Ολυμπιακού στο παιχνίδι που έγινε ό,τι έγινε με την ένσταση, ένα παιχνίδι που θεωρώ ότι αγωνιστικά θα έπρεπε να ήμασταν 1-2 σετ μπροστά, δε ξέρω τι θα γινόταν στη συνέχεια, ήρθε αυτός ο πολύ άσχημος αποκλεισμός και η αλλαγή έγινε καθαρά για λόγους ότι εκείνη τη στιγμή κρίναμε το ίδιο βράδυ ότι ο Αποστόλης δε μπορούσε ο ίδιος πλέον να βοηθήσει και να ελέγξει την κατάσταση και ότι η ομάδα χρειάζεται τουλάχιστον μια ψυχολογική αλλαγή από τη στιγμή που δεν είχανε παρθεί οι αποφάσεις για κάποιες αλλαγές το Δεκέμβρη. Δε μπορούσε δηλαδή εκείνη τη στιγμή να γίνει κάτι άλλο. Δε μπορούσες ν’ αλλάξεις αθλήτρια, ούτε ξένη ούτε Ελληνίδα ούτε τίποτα. Ο Αποστόλης θεωρώ ότι εκείνη τη στιγμή καλώς έφυγε».

Οπότε ήρθε μετά ο Μάνος…

«Ο Μάνος είχε φύγει 10 μέρες πριν από τα Βριλήσσια, εκείνη τη στιγμή έπρεπε να φέρουμε ένα προπονητή, ο οποίος θα είχε γνώση της Α1, γιατί δεν ερχότανε να χτίσει μια καινούργια ομάδα για μια νέα χρονιά, δεν ερχότανε να έχει 6 μήνες μπροστά του, είχε ένα δίμηνο, θα έπρεπε να έχει γνώση. Ο Μανώλης είχε μια καλή ομάδα τα Βριλήσσια που είχε κερδίσει τον Ολυμπιακό στο μεταξύ τους παιχνίδι στο πρωτάθλημα, είχε κοντράρει πάρα πολύ την ΑΕΚ, και θεωρήσαμε ότι εκείνη τη στιγμή ήταν ένας προπονητής μέσα στο πρωτάθλημα, γνώριζε τις ομάδες, γνώριζε το υλικό και ήταν η πιο ενδεδειγμένη λύση για να αναλάβει».

Διαβάστε σε λίγες ώρες το τρίτο και τελευταίο κομμάτι της συνέντευξης του Κώστα Παπαδημητρίου στο AEK1924.gr, στο οποίο αναφέρεται στους τελικούς με τον Ολυμπιακό αλλά και στο τι τελικά πήγε στραβά και χάθηκαν αυτοί οι αγώνες.

Διαβάστε ακόμα: «Αυτός ήταν ο λόγος που έμεινε ο Οικονόμου»