Η αποτυχία έχει ονοματεπώνυμο…

Μία ακόμη αγωνιστική χρονιά για την γυναικεία ομάδα βόλεϊ της Ένωσης έλαβε τέλος, το αν θα είναι τέλος δίχως αύριο δεν το γνωρίζω από τώρα βέβαια… Δεν το γνωρίζω γιατί δεν ξέρω τι έχουν ακόμη στο μυαλό τους οι ιθύνοντες αυτού του τμήματος που βάζουν χρήματα, βρίσκουν χορηγούς, έχουν τον κόσμο δίπλα τους, ωστόσο όλα αυτά μάλλον δεν είναι αρκετά για να χτίσουν μια ομάδα με τσαγανό, τσαμπουκά δίχως ηττοπάθεια.

Θα αναφερθώ στον σχεδιασμό του καλοκαιριού γιατί, είναι η αρχή και το τέλος αυτής της ομάδας. Η διοίκηση λοιπόν του γυναικείου τμήματος απέτυχε, και η αποτυχία οφείλεται στις επιλογές… Συμφωνώ ότι η Φένια Παπαγεωργίου είναι πολύτιμη και έχει μέλλον στο Ελληνικό βόλεϊ από τη θέση που διάλεξε να υπηρετεί πλέον, ωστόσο η ίδια μαζί με την διοίκηση πήραν την απόφαση για την παραμονή του προπονητή που έχασε τα πάντα πέρσι, άκουσαν τις επιθυμίες του, και σχεδίασαν από κοινού μια ομάδα που ήταν τραυματισμένη (κυριολεκτικά) όλη την σεζόν.

Έγινε λοιπόν η προετοιμασία δίχως την ομάδα που θα πρωταγωνιστήσει, αργοπόρησαν στις υποθέσεις Γιόσοβιτς και Φερνάντεζ, κράτησαν τρεις αθλήτριες από την περσινή σεζόν και γέμισαν το ρόστερ με Καβαθά, Γιακουμή, και Κρουκ. Ιβάνοβα, Λαδένη και Πασσιά οι υπόλοιπες τρεις. Ο Ολυμπιακός από την άλλη τελείωσε άμεσα με το ρόστερ του και δούλεψε όλες του τις αθλήτριες του από το καλοκαίρι σχεδιάζοντας με σωστή τακτική μια πορεία προς τους δύο τίτλους.

Δεν είμαι ειδήμονας, ούτε προπονητής, ούτε σκάουτερ, ωστόσο στα όσα χρόνια παρακολουθώ την ΑΕΚ στο βόλεϊ, και ειδικά στη μεγάλη κατηγορία, φέτος παρά τις μεγάλες τυμπανοκρουσίες η ΑΕΚ είχε χειρότερο ρόστερ από τις προηγούμενες χρονιές και όχι βάσει ονομάτων αλλά βάσει συνόλου και ανεπάρκειας του προπονητή να το διευθύνει. Φυσικά και ευθύνη σε όλο αυτό δεν έχει ο Μανώλης Ρουμελιώτης που ήρθε σε μια δύσκολη χρονική στιγμή πήρε δυο σημαντικές νίκες και έχασε στο τέλος ένα πρωτάθλημα χαμένο…

Άκουσα πολλά κατά τη διάρκεια της χρονιάς… Για κλίκες μέσα στην ομάδα, για κάλυψη από το τεχνικό τιμ σε συγκεκριμένη -ες αθλήτρια -ες, για ανάρμοστη συμπεριφορά απέναντι στις ξένες, για ανάρμοστη συμπεριφορά από τις ξένες, για αθλήτριες που έβαζαν το εγώ τους πάνω από την ομάδα και για έναν προπονητή που δεν μπορούσε να διαχειριστεί τα αποδυτήρια.

Δεν ξέρω τι απ’ όλα ισχύει, μπορεί και τίποτα μπορεί και όλα (μάλλον το δεύτερο). Αυτό που ξέρω είναι ότι και αυτή η χρονιά χάθηκε, ο κόσμος πικράθηκε και βαρέθηκε να ακούει μεγάλα λόγια. Ευθύνες έχουν όλοι εκ της διοίκησης και αν παραμείνουν στη θέση τους την ερχόμενη σεζόν οφείλουν να απομακρύνουν τις αθλήτριες που κάνουν κακό πάνω απ’ όλα στην ομάδα, να φέρουν τις καλύτερες Ελληνίδες και ξένες που θα κάνουν πραγματικά την διαφορά…

Υ.Γ: Φέτος παίζαμε χωρίς πάσα…
Υ.Γ2: Φοβισμένες όσο δεν πάει άλλο όλες…
Υ.Γ3: Του χρόνου, ρίξτε τον πήχη αν δεν μπορείτε, όχι άλλα ψέματα στον κόσμο.