«Υπάρχουμε κι εμείς και θέλουμε την στήριξη σας»

Διαβάστε αναλυτικά την συνέντευξη

Για το πώς ξεκινήσατε να ασχολείστε με τα αθλήματα σας
Αθηνά Παύλου: «Εγώ αρχικά έπαιζα μπέισμπολ αλλά πλέον δεν υπάρχει στην Ελλάδα και έψαχνα κάτι άλλο να ασχοληθώ. Είχα έναν φίλο οικογενειακό που ήξερε την κ. Βάσω (προπονήτρια) η οποία ασχολείται πολύ με τους αθλητές, ήμουν σωματικά και για ρίψεις οπότε έτσι ξεκίνησε με το ακόντιο».

Χρυσούλα Αναγνωστοπούλου: «Εγώ κάνω 10 χρόνια στίβο, πιο πριν έκανα άλλα ομαδικά κυρίως αθλήματα όπως βόλεϊ, μπάσκετ, ποδόσφαιρο και πολεμικές τέχνες και στα 13 μου ξεκίνησα τον στίβο».

Για τις προπονήσεις σας και τους αγώνες αυτή την σεζόν
Α.Π.: «Προς το παρόν εγώ δεν έχω κατέβει σε αγώνες. Οι προπονήσεις μου πηγαίνουν αρκετά καλά και σαν στόχο έχω να ξεπεράσω το ατομικό μου ρεκόρ το οποίο είναι 39,76μ.».

Χ.Α.: «Πριν από ένα μήνα είχα πάει στον Ευρωπαϊκό των χειμερινών ρίψεων στην Πορτογαλία εκεί έπιασα το όριο για το Πανευρωπαϊκό στη Ζυρίχη που ήταν 56μ. και έριξα 56,27μ. και τώρα προετοιμάζομαι κυρίως γι’ αυτούς τους αγώνες που θα πραγματοποιηθούν τον Αύγουστο»

Ξεκούραση και διακοπές υπάρχουν;
Χ.Α.: «Όπως κάθε χρόνο στον Στίβο το Σεπτέμβριο για μένα είναι μια καλή εποχή για διακοπές».
Α.Π: «Εγώ τέλος Ιουλίου σταματάω προπονήσεις και μετά ξανά από τέλη Σεπτεμβρίου».

Υπάρχει στήριξη από την ΑΕΚ σε εσάς;
Χ.Α.: «Δυστυχώς δεν υπάρχει στήριξη στο οικονομικό κομμάτι όπως τα έξοδα μου π.χ. για τους αγώνες μου στο Εξωτερικό. Στήριξη γενικά υπάρχει και όλη οι άνθρωποι στην ΑΕΚ μας συμπεριφέρονται άψογα».

Τι είναι αυτό ωστόσο που σας κρατάει στον στίβο παρ’ ότι οι εποχές είναι δύσκολες για να βγάλετε χρήματα από αυτό;
Χ.Α.: «Κάνω αθλητισμό από πάρα πολύ μικρή ηλικία. Έχω συνηθίσει μία μέρα αν δεν πάω στο γήπεδο δεν μπορώ. Το αγαπάω αυτό, μ’ αρέσει να αγωνίζομαι, να πηγαίνω στο εξωτερικό να πιάνω όρια και να παίρνω εμπειρίες».

Α.Π.: «Κι εγώ ασχολούμαι από μικρή αλλά τώρα μπήκα σε πρόγραμμα. Σίγουρα κι εγώ δεν θα μπορούσα να αφήσω τον αθλητισμό. Με ενδιαφέρει ο πρωταθλητισμός αλλά κανείς δεν ξέρει ποτέ μέχρι που μπορεί να φτάσεις».

Ωστόσο πως τα καταφέρνετε οικονομικά;
Α.Π.: «Εγώ ακόμα σπουδάζω χρηματοοικονομικά και στήριξη αναγκαστικά από τους γονείς. Προς το παρόν σκέφτομαι να τελειώσω την σχολή και στη συνέχεια θα αναζητήσω κάποια εργασία».

Χ.Α.: «Εγώ είμαι στο Λιμενικό εδώ και 2 χρόνια και η αλήθεια είναι ότι είναι αρκετά δύσκολο να συνδυάζεις σχολή, δουλειά και προπονήσεις».

Για τον αθλητισμό στην Ελλάδα και την καμπή που ήρθε μετά την Ολυμπιάδα του 2004;
Α.Π.: «Πιστεύω ότι για όλα φταίει η νοοτροπία του Έλληνα. Οι Έλληνες πλέον δεν ασχολούνται, δεν έχουμε εγκαταστάσεις κι αυτές που έχουμε είναι ερειπωμένες, όλα πλέον είναι πάρα πολύ δύσκολα».

Φυτώριο αθλητών υπάρχει;
Α.Π.: «Εγώ πιστεύω ότι πλέον δεν γεννιούνται αθλητές. Δεν τα ξέρουν καν κι όλας οι νέοι αυτά τα αγωνίσματα».
Χ.Α.: «Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Στην Πορτογαλία που πήγα πρόσφατα όλες οι χώρες είχαν φέρει μικρούς νέους αθλητές και όχι τους καλούς τους. Εμείς εδώ δεν έχουμε 4-5 ρίπτες για παράδειγμα στο ίδιο αγώνισμα. Νοιάζονται μόνο για τον πρώτο κι αν ο πρώτος πάθει κάτι όλα τελείωσαν. Φταίει ωστόσο και που δεν προβάλλονται ειδικά τα δικά μας αγωνίσματα. Στίβος δεν είναι μόνο η ταχύτητα και το άλμα».

Έχετε κάποιο ίνδαλμα;
Χ.Α.: «Κυρίως οι Γερμανίδες είναι καλές, έχουν δύναμη, ύψος, τεχνική».
Α.Π.: «Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη αθλήτρια ως ίνδαλμα παρακολουθώ ωστόσο για να μαθαίνω».

Ένα μήνυμα προς τον κόσμο για αυτές τις δύσκολες μέρες που βιώνει με αφορμή και την Ανάσταση
Χ.Α.: «Υγεία πάνω απ’ όλα και αγάπη και ο θεός να μας φωτίσει και εμάς και τους πιο πάνω από εμάς και να αλλάξουμε τρόπο σκέψης σαν Έλληνες».

Παρά τις δυσκολίες ο Έλληνας δεν χάνει το χαμόγελο του. Έχουμε τόσο διαφορετική κουλτούρα από τους ξένους;
Χ.Α.: «Οι ξένοι είναι πιο χαλαροί σαν άνθρωποι, ενώ οι Έλληνες παρ’ ότι είναι έξυπνοι δεν έχουν αναπτύξει την τεχνολογία και τα μέσα».

Α.Π.: «Με λίγα λόγια εμείς δεν έχουμε οργάνωση, ούτε στήριξη από το κράτος».

Τι θα θέλατε να αλλάξει στην Ελλάδα ή να φτιαχτεί;
Χ.Α.: «Εγώ προσωπικά θα ήθελα καινούριες εγκαταστάσεις. Σε 2 χρόνια έχουμε Ολυμπιάδα, τον Άγιο Κοσμά θα μας τον πάρουν και δεν ξέρουμε που θα κάνουμε προπόνηση».

Α.Π.: «Η αλήθεια είναι αυτή, δεν υπάρχουν όχι μόνο εγκαταστάσεις αλλά και τα απαραίτητα. Ψάχνουμε για παράδειγμα τα βάρη. Όποιος τα προλαβαίνει είναι πολύ τυχερός».

Γιατί πιστεύεται ότι ο κόσμος της ΑΕΚ και γενικά ο κόσμος δεν στηρίζει τόσο τα ατομικά αθλήματα παρά μόνο τα ομαδικά;
Α.Π.: «Ίσως γιατί στον περισσότερο κόσμο αρέσει το νταβαντούρι στα ομαδικά, στην ουσία δεν του αρέσει το βόλεϊ για παράδειγμα σαν άθλημα».
Χ.Α.: «Ο Στίβος είναι πιο ήρεμο άθλημα, αυτό μάλλον δεν αρέσει. Στο εξωτερικό αγαπάνε περισσότερο τον αθλητισμό».

Στήριξη από την ομοσπονδία υπάρχει;
Χ.Α.: «Δεν ενδιαφέρονται… Κανείς δεν ενδιαφέρεται! Αν θέλουν να πάμε μπροστά ίσως κάποιοι παλιοί πρωταθλητές να έπρεπε να πάρουν τις θέσεις αυτών που βρίσκονται ψηλά στον αθλητισμό της Ελλάδας. Μόνο έτσι μπορούμε να πάμε ψηλά…»

Τα παιδιά σας στο μέλλον θα θέλατε να ασχοληθούν με τον αθλητισμό
Χ.Α.: «Ο αθλητισμός είναι ζωή, εννοείται θα το έκανα όπως το έκανε και η μητέρα μου σε εμένα».
Α.Π.: «Θα τα παρότρυνα φυσικά να ασχοληθούν με τον αθλητισμό, όχι με τον πρωταθλητισμό».

Η συνέντευξη έλαβε χώρα στην καφετέρια O.n.o.m.a The art bar στα Άνω Πατήσια.