Η αδιαφορία στην Γ… δικάζει τον Δέλλα

Από την αρχή της χρονιάς μέχρι και σήμερα, υπάρχουν δύο συγκεκριμένες εικόνες η οποίες δεν ταιριάζουν μεταξύ τους. Η μια είναι για την ομάδα εντός Σπάτων και η άλλη για την ομάδα εντός γηπέδων.

Στην εικόνα εντός Σπάτων παρουσιάζεται μια ομάδα που δουλεύει στον μέγιστο βαθμό, για κάποιους ίσως και υπερβολικά για τα δεδομένα της κατηγορίας. Παρόλα αυτά, ο Τραϊανός Δέλλας από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας ανέβασε τον πήχη εκεί που πρέπει. Όχι σε μια επαγγελματική ομάδα απλά, αλλά σε μια πρωταγωνίστρια ομάδα εντός και εκτός γηπέδων.
 
Αν κάτι θα πρέπει να χρεωθεί στον Δέλλα, είναι ο υπερβολικός ζήλος που παρουσιάζει καθημερινά και η δίψα του για δουλειά, κάτι που παραδέχονται όλοι οι παίκτες που βρίσκονται υπό την καθοδήγηση του…

Η δεύτερη εικόνα, αυτή της ΑΕΚ των γηπέδων, παρουσιάζεται μια ομάδα που είναι ικανή για το καλύτερο, το καλό, το μέτριο και το κακό. Μια ΑΕΚ που ρίχνει και 6 γκολ σε ένα ημίχρονο και μια ΑΕΚ που χάνει. Μια ομάδα δηλαδή με σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της που αρκετοί επιρρίπτουν ευθύνες στον προπονητή της ομάδας για την συγκεκριμένη εικόνα.

Η αλήθεια όμως είναι αλλού και εντελώς διαφορετική. Αρχικά να πούμε ότι πρόκειται για μια κατηγορία (η ερασιτεχνική) στην οποία δεν μπορείς να δικάσεις ούτε να αποθεώσεις έναν προπονητή επιπέδου ΑΕΚ. Ούτε θα ήταν σωστό να λες πως έχουμε τον Μουρίνιο επειδή έκανε το απόλυτο και το αήττητο, ούτε όμως είναι σωστό να δικάσεις κάποιον επειδή δεν έκανε το απόλυτο και το αήττητο.

Είναι τέτοια η δυναμικότητα του πρωταθλήματος που δεν μπορεί να σου βγάλει έγκυρα συμπεράσματα. Γιατί και το απόλυτο και αήττητο να έκανε ο Δέλλας, κανένας σοβαρός πρόεδρος δεν θα του έδινε τριετές συμβόλαιο την επόμενη χρονιά. Η χρονιά κριτήριο θα ήταν η Β’ Εθνική, η χρονιά που θα έπρεπε να δείξει προπονητικές αρετές απέναντι σε αντιπάλους επαγγελματίες.

Ο βασικός λόγος όμως πίσω από τα σκαμπανεβάσματα και ουσιαστικά για την αυστηρή κριτική στον Δέλλα, είναι η ίδια η κατηγορία. Είναι η έλλειψη κινήτρου που είχαν οι περισσότεροι από τους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές του ρόστερ (12 στον αριθμό), πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

Αυτό ήταν κάτι που φοβόντουσαν από την αρχή της δημιουργίας του ρόστερ για αυτό και οι πολλές ομιλίες περί επαγγελματιών και ντροπή για την φανέλα της ΑΕΚ, διότι όταν ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής από την προετοιμασία μέχρι και την πρώτη αγωνιστική του πρωταθλήματος, βρίσκεται σε επαγγελματικό περιβάλλον, όταν θα αντιμετωπίσει τον ερασιτέχνη συνάδελφο, ενδεχομένως να βγάλει υπεροψία, ανωτερότητα που όμως δεν θα την βγάλει στο χορτάρι γιατί θα επικρατήσει η λογική του “αν θέλω σου κάνω πλάκα”.

Αυτό λοιπόν πλήρωσε η ΑΕΚ, αυτό πλήρωσε ο Δέλλας και αυτό έβγαζαν οι παίκτες στους αγώνες που παρουσίασαν κακή εικόνα. Κάτι, που παραδέχτηκαν οι ίδιοι και για αυτό μαζεύτηκαν όλοι πριν από το τελευταίο ματς προκειμένου να παρουσιάσουν την εικόνα που θα “υπερασπιζόταν” την δουλειά του Δέλλα.

Γιατί η αλήθεια είναι ότι ο Δέλλας αρκετές φορές υπερασπίστηκε τους παίκτες του, αλλά δυστυχώς δεν έκαναν το ίδιο και οι παίκτες και για αυτό το απέδειξαν στο ματς με τον Αστέρα Βάρης, όπου από την προηγούμενη μίλησαν για σοβαρή εμφάνιση και ο αγώνας ολοκληρώθηκε με 4-0.

Ο συγκεκριμένος λόγος λοιπόν, η έλλειψη κινήτρου, δεν θα υπάρχει στην Β’ Εθνική γιατί εκεί αν δεν ματώσεις δεν θα κερδίσεις και η συγκεκριμένη κατηγορία πρέπει να είναι δικαιωματικά η αποστολή που θα κρίνει για το αν μπορεί ή όχι ο Τραϊανός Δέλλας. Ξεκάθαρα πράγματα…